Trapped [COMPLETED]

Chapter 11

"What should we do? The enemies made their moves already! We can't just sit back and wait for their attacks!"

Narinig ko ang hysterical na si Ria. Gusto kong mag mulat pero parang diko pa kaya dahil nanghihina talaga ako. Ano bang nangyayari?

"Calm down, Rhianna"

I heard Grandpa kaya natahimik si Ria. Wala na kasi akong narinig na boses pa niya. Nakaramdam ako ng haplos sa aking noo pababa sa aking pisnge na para bang inaalis ang mga maliliit na buhok na humaharang sa aking mukha.

"I'm going to marry Maxie.." biglang sabi ni Tyler. Nakaramdam ako ng kiliti sa may tenga dahil sa hininga niya. Ramdam ko ang lapit ng mukha niya sa akin. I wanted to push him away from me but I can't! I can't even control my body or open my eyes! What the hell is happening to me?!

"Are you insane Brother?! You can't do that! Ghad!" galit na sigaw ni Ria kay Tyler.

"Guys be quite. Jazmyn is awake." sabi ni Grandpa.

Bigla ako nakaramdam ng pagluwag ng bagay sa aking katawan. Mga ilang sandali lang ay nakita ko na si Rhianna na nag aalala. Pinagmasdan ko ang palibot at ngayon ko lang na pagtanto na nasa loob ako ng clinic.

I sat up habang inalalayan ni Tyler na maka upo. Ano naman ang ginagawa nila dito? Where's sean? Bakit itong pangit pa ang nandito? Binigyan ako ni Ria ng tubig kaya naramdaman ko rin na gusto ko nga ng tubig.

Habang umiinom ako ng tubig ay nakita kong nakatitig sa akin si Tyler kaya tinaasan ko siya ng kilay. Anong problema at tinitingin tingin nito?

Ibinigay ko uli kay Ria ang baso matapos kong inumin ang laman non. Nakita kong nag aalangang mag salita sina Tyler at Rhinna kaya si Grandpa na ang lumapit sa akin.

"Jazmyn, apo.. Kamusta na pakiramdam mo?" tanong niya habang naka tingin sa akin ng malamlam. Anong nangyayari? Bakit napakabait ng taong ito ngayon?

"I'm fine.."

Bumuntong hininga si Grandpa saka tumingin ng seryoso sa akin uli. I looked at Rhianna but she just diverted her gaze kaya tumingin naman ako kay Tyler.. Hoping to get something na makapag explain ng pangyayari but he keep staring at me. Anong problema nito? Na realize niya ba na pangit siya at maganda ako?

"Jazmyn.." bigkas ni Grandpa kaya napatingin uli ako sa kanya. "Someone sent you a death threat. Did you know the person behind it?" tanong ni Grandpa sa akin.

Napasinghap ako dahil sa na alala. Oo nga! May na tanggap ako kanina at nasugatan pa ako dahil sa gulat. Ohmy, It wasn't a joke! It was real!

"N-no.." I started sobbing for unknown reason. I don't know.. Or maybe I'm scared. "I-I dont k-know.." sagot ko uli.

Lumapit sa akin si Rhianna saka niyakap ako ng mahigpit. She hushed and tried to calm me dowm pero hindi. Mas lumala ang iyak ko nung sinabing isasama ako ni Tyler sa England.

"it's for your own good, Jazmyn. Go with Tyler." sabi ni Grandpa pero puro iling ang isinagot ko. No! Ilalayo nila ako sa lugar na ito at kasama ko pa ang pangit na iyon!

"No! I w-won't!" sabi ko sabay iling. Ayoko. Ni hindi ko nga makausap ng matino si Sean, hindi ko nga malaman ang tutoong ako, ni hindi ko nga mahanap ang pamilya ko tapos dadalhin nila ako dun?! Para ano?!

"Jazmyn--" bago pa humaba ang sasabihin ni Grandpa ay tiningnan ko siya sa mga mata. How dare he?

"Hindi porque may natanggap akong death threat ay aalis ako sa bansang ito. No! I don't care about my life. All I wanted is to know who I am and meet my real family before I die! That's all I wanted!" I shouted. Tinanggal ko lahat ng apparatuses na nakasabit sa akin saka paika-ikang tumakbo palayo sa clinic na iyon.

My life is a mess at hindi na ako mag tataka kung hindi nila ako kayang tulungan!

Pagkapasok ko sa aking kwarto ay agad ako nag hanap ng maleta para mag empaki. Kinuha ko lahat ng damit ko at inilagay iyon sa maletang nakuha ko. Kung may plano silang ilayo ako sa bansang ito ay ako na mismo ang aalis para magtago. Ayokong umalis ng bansa.

"What are you doing, Jazmyn?"

Napalingon ako sa may pintuan and nakita ko si Tyler na hinihingal habang papalapit sa akin. Hindi ko siya pinansin hanggang sa hinablot niya ang braso ko at marahas na pinaharap sa kanya.

"WHAT ARE YOU DOING?!" he shouted kaya lakas loob ko siyang sinampal kaya nakawala ako mula sa hawak niya.

"CAN'T YOU SEE? I'M LEAVING THIS HOUSE!" sigaw ko rin sa kanya saka nagpatuloy sa pag eempaki. Iyak lang ako ng iyak habang ginagawa iyon. Wala naman akong mapuntahan pero isa lang talaga ang gusto ko at yun ay ang makalaya sa bahay na ito. Ayoko na!

Nabitawan ko yung mga damit ko dahil hinablot nanaman ni Tyler ang braso ko and this time napaka higpit ng hawak nito. Masama ko siyang tinitigan sa mga mata kahit na puro luha na yung sa akin.

"YOU'RE NOT GOING ANYWHERE! DAMN IT, JAZMYN! WE WERE ONLY DOING THIS BECAUSE YOU NEEDED OUR PROTECTION!"

"I don't need your fvking protection! You PROMISED me to help me find my real identity but what the fck did you guys do? NOTHING!"

Malakas ko siyang itinulak kaya napabitaw siya. Hindi guro niya inaasahan na sasagot ako sa kanya ng ganun. Baka natamaan siya sa sinabi ko. Nagpatuloy ako at ng matapos ay isinara na ang maleta ko. I faced Tyler pero agad niyang inagaw ang maletang hawak ko saka ibinato sa kabilang side ng kwarto.

"What the fck?" Galit kong tanong sa kanya habang naka tingin sa maletang nandun sa kabila.

"FCK. LISTEN JAZMYN! YOU. ARE. NOT. GOING. ANYWHERE!" he said, emphasizing every words in a stern voice. I laughed na parang nababaliw na ang kaharap ko.

"WHO THE FCK ARE YOU TO SAY THOSE WORDS TO ME? Ghad, Tyler! Why can't you just marry that bitch since you said that earlier that you're gonna marry that Maxie?" Galit kong sabi sa kanya na ikinagulat niya dahil narinig ko yung sinabi niya kanina.

"I CAN LIVE WITHOUT YOU! STOP ACTING THAT YOU'RE SEAN COZ YOU ARE NOT! Ayoko na dito! Can't you see it?! I'm leaving!" sabi ko saka bingga siya at nilagpasan. Pinulot ko yung maleta ko saka nag madaling nag tungo sa pintuan. Bago ko pa man mahawakan ang door knob ay may tumamang dagger doon na ikinagulat ko. Nasira ang doorknob at napalitan iyon ng dagger.

Napahakbang ako pa atras. What the fvk?

"One wrong move and you'll be dead."

Isang malamig at nakakakilabot na boses ang narinig ko mula sa aking likuran. Hindi ako gumalaw dahil nanginginig na ang aking katawan dahil sa takot. May phobia na ako sa mga ganitong eksina dahil narin sa kagagawan ni Grandpa sa akin noon.

Naramdaman ko yung malalakas na braso sa aking bewang na nakayakap sa akin. Nakayakap sa akin ang taong may gawa noon sa doorknob. Hindi ko namalayan na umaagos na pala ang luha ko dahil sa takot.

Napakalakas at bilis ng tibok ng aking puso. Parang nauubusan ako ng hininga dahil sa takot, mga kamay ko na hindi ko magalaw dahil sa panginginig at hindi ko rin ma ihakbang ang aking mga paa palayo mula sa taong ito.

Kung hindi lang siya nakayakap sa aking likuran at hindi nakahawak sa aking bewang ay sure akong nakaupo na ako sa sahig dahil sa kawalan ng lakas.

"T-Tyler.." I called out his name dahil sa takot. Naramdaman ko ang pag higpit lalo ng yakap niya sa aking bewang kaya mas lalo akong nawawalan ng lakas.

Mas lalo ako napaiyak nung narinig ko ang boses niya at naramdaman ang mainit niyang hininga sa aking tenga mula sa aking likuran.

"Whether you like or not Jazmyn.. You're trapped with me."

----unedited