"တီ တီ တီ တီ......."
မနက္ေစာေစာျမည္လာတဲ့ ဖုန္းသံေၾကာင့္ ေမလက္ပံ တစ္ေယာက္ အိပ္ယာမွ အလူးအလဲ ထကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
"ဟဲလို"
"ဟဲလို ဟုတ္ အမေမလက္ပံလား႐ွင္"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဘယ္သူလဲမသိဘူး"
"ဟုတ္အမ ေတာ္ဝင္ႏြယ္ေဆး႐ုံကပါအမ"
"ဒီေန႔မနက္ urgent(အေရးႀကီးေသာ) OT
(ခြဲစိတ္မႈ) ေလး႐ွိလို႔ ေသြးႏွစ္လုံးေလာက္
reserve(ႀကိဳတင္) ေတာင္းခ်င္လို႔ပါ"
ကြၽတ္ သြားၿပီ။ ဒီေန႔ pride ပြဲသြားဖို႔အတြက္ ေဆး႐ုံမွ အမတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဂ်ဴတီခ်ိန္းၿပီးသားျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဂ်ဴတီဆြဲထားေသာ schedule အရ မိမိနာမည္ ျဖစ္သျဖင့္ ဧည့္ေကာင္တာမွ ေကာင္မေလးက မိမိဆီ ဖုန္းဆက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဆး႐ုံကလည္း အေဟာင္းေနရာမွ အသစ္သို႔ ေျပာင္းထားသျဖင့္ အထိုင္မက်ေသးေ႐ြ႕ မိမိတို႔ဓါတ္ခြဲဌာနအတြက္ ညဂ်ဴတီ လူတစ္ေယာက္မခ်ေသး။ ဂ်ဴတီလဲေပးထားေသာ အမသည္လည္း ကေလးတစ္ေယာက္အေမ ထို႔အျပင္ အေဝးမွလာရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ ယခုခ်က္ခ်င္းလာရန္ အဆင္မေျပႏိုင္။ မတက္ႏိုင္ မိမိကိုယ္တိုင္သာ သြားမွရေတာ့မည္။
"ဟုတ္ၿပီ ညီမေလး အမအခုပဲထြက္လာခဲ့မယ္"
"ေသြးလႉ႐ွင္ အသင္းကိုေတာ့ ညီမေလးတို႔ ဆက္သြယ္ထားလိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ အမ "
ေမလက္ပံ တစ္ေယာက္ အေျပးအလႊားထကာ ဆံပင္ကို အရင္ဆုံး သပ္ရပ္ေအာင္ျပင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ဝင္ကာ အေျပးအလႊား မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ထားရာသို႔ ေျပးသြားလိုက္သည္။
"ေအာ္ အေရးထဲမွ ေသာ့ ေမ့ေနျပန္ၿပီ"
အခန္းထဲသို႔ ေသာ့အေျပးအလႊား ဝင္ယူကာ မသုတ္ရေသးေသာ မ်က္ႏွာမွ ေရမ်ားကို သတိရ၍ တဘက္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ခဲ့ရေသးသည္။
"အမ ေရာက္လာၿပီလား"
"ေအး ညီမေလး လူနာကေကာ"
"စမ္းသပ္ခန္း ၂ ထဲမွာ အမ"
"ေအးေအး ဟုတ္ၿပီ"
BINABASA MO ANG
The Last One (Zawgyi + Unicode)
General Fictionကိုယ်ဟာ မင်းရဲ့ ပထမဆုံး မဟုတ်ခဲ့ပေမယ့် မင်းရဲ့နောက်ဆုံးလူ အဖြစ် ပျော်ပျော်ကြီး ဖြစ်ပါရစေ တောပန်းရယ်
