𝔖𝔬, ℑ 𝔊𝔬𝔱 ℜ𝔢𝔦𝔫𝔠𝔞𝔯𝔫𝔞𝔱𝔢𝔡

ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 8

𝔈𝔫𝔠𝔬𝔲𝔫𝔱𝔢𝔯𝔦𝔫𝔤 𝔓𝔯𝔬𝔟𝔩𝔢𝔪𝔰 𝔦𝔫 𝔉𝔢𝔯𝔲𝔞
~※~
Himeko

"May dalawa pa namang miyembro ang guild pero hindi ko alam kung sure silang babalik. They were on a vacation. But I'm sure they are back in this cit—hey. Himeko, houy, Himeko. Nakikinig ka ba?"

Tanong ni Lisandrei sa akin. I was busy eating.

It was in the afternoon and she kept on rambling about stuff that I didn't care much about.

Nasa loob kami ngayon ng isang bakeshop dito sa town ng Ferua. It took us 3 days to sail here, and it was all because we were tracking a target. We have a new mission.

"Hays, Himeko. Bakit hindi nalang tayo sa tavern? May malapit naman diyan oh."

I rolled my eyes at her. She can't fool me.

"You'll get drunk again, idiot."

Pinili ko itong bakeshop na ito kasi kung sa tavern kami pupunta, baka maglalasing tung babaeng kaharap ko.

"Lisandrei, kailan pa ba tayo kikilos?" tanong ko sa kasama kong busy kumakain ng cake. Meanwhile, I protected my cake while eating—in case kukunin niya.

"When we're done with our lunch," sagot niya naman.

I was referring to our new assignment. As always, stuck si Mason sa ship habang busy naman kaming dalawa ni Lisandrei about our guild's missions. Even though hindi pa official ang guild, pinapaulanan parin kami ng mga mission ng Association, D-level missions of course.

Kung may free time naman kami ay either kukuha kami ng task sa malaking bulletin board o magpapahinga.

This time, we're tracking a group, wanted for kidnapping children. Wala pa kaming lead sa grupo. Marami kasing nagkakalat na kung sino-sinong gang o grupo-grupo sa lugar na ito.

Napatingin-tingin naman ako sa labas at inoobserbahan ang mga tao. The town seems peaceful.....but at the same time, rotten.

Hindi ko ma-pinpoint. May something sa town na ito. It gives me a weird feeling. My eyes wandered in the streets. And then it landed on a place, may nakita akong babaeng biglang pinalibutan ng mga lalake.

"Li-Lisandrei," hindi ko parin maiaalis ang mga mata ko sa labas at patuloy kong tinatapik si Lisandrei sa balikat.

"Houy, Lisandrei!"

"Hmmm?!?"

"Look."

"Mwamwaya na. (Mamaya na.)"

This arghhh...

Ilang beses ko nang tinawag si Lisandrei at kain parin siya ng kain. Tumayo na lamang ako at hinila siya palabas.

"Waaaaahh, kumakain pa ako!"

"Oh, shut up."

I left some money at the table, baka kasi isipin ng may-ari na nag dine and dash lang kami. Masisira ang reputasyon ng guild namin, o baka ma-wanted kami.

Our guild is still nameless. We haven't met the requirements yet. Pero naaalala ng mga tao ang mga mukha ng iba so we need to not ruin our reputations.

Pumasok kami sa isang eskinita. Tahimk naman si Lisandrei habang nakabuntot sa akin. Nakapamulsa akong lumiko at hinanap yung mga lalake.