သူ့ကိုချစ်မိခဲ့ပါသည်။(သူ႕ကိုခ်စ္မိခဲ့ပါသည္။)(Completed)

ကျန်းမာပျော်ရွှင်ကြပါစေ

COVID case စေတြ႕ပါၿပီ။
.
က်န္းမာေရးအတြက္ အရမ္းႀကီး မေၾကာက္လန႔္ပါနဲ႕လို႔ အားေပးခ်င္ပါတယ္။
.
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ ကူးစက္မႈမွာ ကိုဗစ္က တုပ္ေကြးနဲ႕ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ ေရာဂါျပင္းထန္မႈမွာလည္း ကိုဗစ္က တုပ္ေကြးနဲ႕ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕တုပ္ေကြးထက္ေတာင္ သက္သာပါေသးတယ္။ ေသဆုံးမႈမွာလည္း SARS ေလာက္၊ အီဘိုလာေလာက္ မဆိုးပါဘူး။ လက္ရွိေဒတာေတြအရ အီဘိုလာက ၁၀၀ ျဖစ္ရင္ ၉၀ ေလာက္ထိ ေသနိုင္ပါတယ္။ ကိုဗစ္က ၁၀၀ ျဖစ္ရင္ ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္ေလာက္ပဲ ေသနိုင္ပါတယ္။ တုပ္ေကြးေလာက္ပါပဲ။ က်န္တဲ့သူေတြက ျပန္ေကာင္းသြားပါတယ္။ ကိုဗစ္ ကူးစက္ခံရသူရဲ႕ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ေရာဂါလကၡဏာေတာင္ မျပပါဘူး။ သူ႕ဘာသာ ျပန္ေကာင္းသြားတာပါ။ လမ္းေပၚမွာ ေခါက္ကနဲ လဲက်ၿပီး ေသဆုံးတာမ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔လည္း အင္မတန႔္ အင္မတန္ခဲယဥ္းပါတယ္။ (ဒါေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေရးခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေဝါေပၚမွာ ဝင္ၾကည့္ပါ။)
.
စေတြ႕ၿပီဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုရင္ ျပည္သူေတြ အေနကေတာ့ အခုလုပ္ေနတဲ့ personal hygiene နဲ႕ social distancing ကိုပဲ ဆက္လုပ္ရမွာပါ။ Social distancing ရဲ႕ တန္ဖိုးကို လုံး၀ ေလွ်ာ့မတြက္ပါနဲ႕။
.
အစိုးရကေတာ့ ေရာဂါကာကြယ္တားဆီးေရးအျပင္ သူ႕ရဲ႕ health care providers ေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ အေတာ္ေလး ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား ရပါေတာ့မယ္။
.
ေနာက္လုပ္ရမယ့္တစ္ခ်က္က စီးပြားေရး ျပင္ဆင္မႈပါ။ ကိုဗစ္ကို က်န္းမာေရးဘက္က ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ရင္ေတာင္ စီးပြားေရးဘက္ကေတာ့ အေတာ္ေလး သတိရွိမွ ျပင္ဆင္နိုင္မွ ေတာ္ကာ က်ပါမယ္။ အထူးသျဖင့္ အင္တာနက္ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ အင္တာနက္နဲ႕ ဖုန္းလိုင္းက်ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေတာ္ အထိနာပါမယ္။ ဒီအတြက္ သက္ဆိုင္ရာက အေသအခ်ာ ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
.
ေနာက္ထပ္အေရးႀကီးတာကေတာ့ ပိုးေတြ႕ရွိ လူနာ အပါအဝင္ တစ္ျခားသူေတြကို အျပစ္တင္ျခင္း မလုပ္ဖို႔ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ ဉာဏ္ပညာနဲ႕ ယွဥ္ေသာ ေမတၱာတရားက အေရးႀကီးပါတယ္။ အျပစ္ခ်ည္းပဲ တင္ေနရင္ ေရာဂါ ကာကြယ္ထိိန္းခ်ဳပ္ေရးအတြက္ အႏွောင့္အယွက္ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ အျပစ္တင္ျခင္းကေန အေၾကာက္တရားလြန္ကဲျခင္းကို ေရာက္သြားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေဒါသဆိုတာကို ေရာက္သြားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ရလာဒ္က မေကာင္းနိုင္ပါ။
.
စားစရာနဲ႕ အိမ္သုံးပစၥည္းေတြလည္း ကိုယ့္အိမ္အတြက္ပဲ အလြန္အမင္း မဝယ္ပါနဲ႕။ တစ္ျခားသူေတြအတြက္လည္း ကိုယ္ခ်င္းစာ ခ်န္ထားေပးပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငတ္မေသနိုင္ပါဘူး။
.
စိတ္တစ္အားပူလာရင္ သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ဟာ အေတာ္ေလး ဒူေပဒဏ္ေပ ခံနိုင္တဲ့ တိုင္းျပည္ပါ။ ရပ္ကြက္စကားနဲ႕ ေျပာရရင္ေတာ့ အေတာ္ အသက္ျပင္းတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ။ ပြဲႀကီးပြဲငယ္ အသြယ္သြယ္ကို သူမ်ားေတြေလာက္ မေတာင့္တင္းေပမယ့္ ကိုယ့္အင္ကိုယ့္အားနဲ႕ ရေအာင္ ေက်ာ္နိုင္ခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ။
.
ဒီျပႆနာကို ကိုင္တြယ္ရာမွာ လူတိုင္းလူတိုင္းက ငါ ဆိုတဲ့ အဆင့္မွာပဲ စဥ္းစားရင္ အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ "ငါတို႔" လို႔ စဥ္းစားေဆာင္႐ြက္မွသာ ေက်ာ္လႊားနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီကပ္ေရာဂါရဲ႕ အေျဖက individual level ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး community level မွာ ကိန္းဝပ္ေနတာမို႔ပါ။ ဒါကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
.
ဉာဏ္ပညာနဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားသာ ရွိရင္ ဒီတစ္ပြဲကိုလည္း အတူတူေက်ာ္ျဖတ္နိုင္မွာပါ။ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြကို ျပင္ဆင္ရင္း၊ မ်က္စိကိုဖြင့္ နားကိုစြင့္ရင္း တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အားေပးစကား ေျပာၾကရမယ့္ အခ်ိန္၊ ဝိုင္းဝန္းေစာင့္ေရွာက္ေဖးမၾကရမယ့္ အခ်ိန္၊ မိသားစုစိတ္ဓာတ္ ထားရမယ့္အခ်ိန္ ေရာက္ပါၿပီ ခင္ဗ်ာ။ ။