Encountering Min Yoongi (Wattys 2020)

Encounter 42

R E N

Waking up every morning isn't that great like before, but what's the worst scenario is waking up reminisce every moments we had, the night that ended everything, realizing everything was gone, he was gone, and I am all alone by myself.

"Ah shit here we go again"
I sat and snuggle up on the wall, weeping my fresh tears streaming down my cheeks.

Bakit ba araw-araw nalang akong umiiyak? Parang wala ng bago, dalawang araw na silang umalis sa bansa pero heto pa rin ako.

Palaging umiiyak kapag naaalala ko yung araw bago sila umalis.

"Ren" Naramdaman ko ang isang mahigpit na yakap mula kay Jimin, simula pagka-gising ko ay hindi ko na nakita si Yoongi.

Kanina ko pa s'ya hinahanap pero wala s'ya sa kubo, after what happened last night.

Naghahanda na ang lahat para sa pag-alis namin dito pero kahit boses ni Yoongi ay hindi ko parin naririnig.

"Wala na si Hyung"
Napabitaw ako kay Jimin dahil sa sinabi n'ya, hindi ito makatingin sa akin ng direcho.

Anong ibig n'yang sabihin?

"What do you mean?"
Nanginginig na ang buong katawan ko, napahigpit ang pagkakahawak ko sa balikat n'ya dahil  hindi parin ito nagsasalita, tangina mas lalo akong kinakabahan, mas lalo akong natatakot dahil sa sinasabi n'ya.

"I-I'm sorry Ren, wala na kaming nagawa sakan'ya, I'm so sorry" Narinig ko ang paghagulgol nito at ang pagbaon n'ya ng mukha ko sakan'yang leeg. Shit! What happend?

Ano bang nangyari? Tangina!

Naramdaman kong nangingilid yung luha ko at mas lalong sumisikip yung dibdib ko, ang daming tanong na pumapasok sa utak ko, at habang patagal ng patagal ay mas lalo akong kinakain ng takot at kabang nararamdaman ko.

"Shit! A-ano bang nangyari? Pwede bang ipaliwanag mo ng maayos, tangina kinakabahan ako" I stuttered, mahinang pinapalo yung dibdib ni Jimin dahil hindi parin ito nagpapaliwanag.

Napatingin ako kay Joonie nang lumapit ito sa amin at pinitik yung tenga ni Jimin, kaya natawa si liit at nag-peace sign sa akin. Nagsalubong ang kilay ko, hindi ko sila maintindihan.

"Nauna na s'yang umalis sa amin kanina, kaya wala na talaga s'ya dito sa beach house"
Doon lang ako nakahinga ng maluwag, akala ko ay may nangyari ng masama kay yoongi.

Maybe He didn't want to see me again.

Tinignan ko ng masama si jimin na ngayon ay nagpupunas ng luha n'ya habang tumatawa. Bwisit s'ya, nadali n'ya ako sa drama n'ya, ang galing umarte akala ko kung anong nangyari.

"Bwisit ka, pinag-alala mo ako, akala ko may nangyaring masama kay Yoongi" Hindi ko mapigilang maluha dahil sa sobrang stress at kaba tapos dahil narin sa nangyari kagabi.

Naramdaman kong niyakap ako ng dalawa, pinapagalitan pa ni RM si Jimin. Kakainis! Natakot ako, sobra.

"Sorry, I'm not not going to do that again" Ani jimin at hinalikan yung noo ko.

"I just want  to see you smiling again, before we leave"
Dagdag pa nito. Hindi naman ako natatawa sa ginawa n'ya, tinakot lang n'ya ako ng sobra at pinag-alala.

"Hoy liit! Ano na namang ginawa n'yo kay Ren?" Narinig ko ang pagbaba nina hoseok mula sa taas, mas lalo tuloy akong naiyak dahil sa pagbaba nila.