Encountering Min Yoongi (Wattys 2020)

Encounter 45

R E N

It's been a hell week for me. It feels like days are passing so slow, slow as turtle, torture like hell.

Sobrang tagal lumipas ng mga araw.

Nakalipas pa ang dalawang araw, shit! May tatlong araw pa bago tuluyang umuwi ang bangtan dito sa south korea.

Noong nakaraang araw nila inirelease ang kanilang panibagong album, and bloody hell! Wala pang isang oras ay milyon na agad ang naka-views nito, hindi halatang nagi-stream talaga ang mga armys. Nakakaproud nga eh, sobrang proud na proud ako sakanila.

Tili ako ng tili habang pinapanood yung bagong mv nila, tapos habang inaappreciate yung kagwapuhan ng pito. Tahimik lang ako nung dumating sa part ni Yoongi, mapait akong napangiti at hindi ko namalayang tini-trace ko na pala ang mukha nito sa laptop ko.

Sana nga, sana mabilis ng matapos ang isang linggo, para makauwi na sila, para makabalik na ulit ang bangtan dito sa South Korea.

"Sa wakas tapos narin ang shift natin" Humikab pa si Kim habang naguunat. Sa wakas tapos na ang night shift namin. Makakapagpahinga narin ako.

"Hindi mo pa rin ba ititigil iyang pagsusulat mo?"
Inaayos ko kasi yung mga records ng pasyente namin. Actually, pinagawa lang ito sa akin ni Lee dahil magisa lang daw ang anak n'ya sa bahay nila, at dahil wala naman na akong masyadong ginagawa inako ko na.

It's one of my way para libangin ang sarili ko, para hindi ko masyadong maisip si Yoongi. At isa pa, para kahit papaano ay makatulong din ako sa iba.

"Mauna kana siguro,I'll just finish this" Hindi ko nilingon si Kim at nagpatuloy lang sa ginagawa ko. She sighed.

"Tangina naman oh. Feeling ko inuuto ka nalang n'yan ni Lee eh, tapos ikaw naman itong nagpapauto sakan'ya"
Doon lamang ako tumingin sakan'ya. Anong inuuto? Ako naman ang nagsuggest na ako nalang ang gagawa nito so paano n'ya nasabing inuuto ako ni Lee.

"She's not. I'm the one who suggest it. At alam mo naman hindi ba? Gusto ko lang libangin ang sarili ko"Walang emosyong sabi ko bago magpatuloy sa ginagawa ko.

Walang nagawa si Kim kundi hintayin akong matapos dahil ayaw din naman n'ya akong iwan. Hindi narin s'ya sinusundo ng boyfriend n'ya dahil palagi na kaming sabay umuwi ni kim.

"Okay guys!"
Head nurse got our attention, he's at the center we all look at him.

"Before everyone leave, I just want to tell you, we'll be having our first health program somewhere on saturday so you better be ready" Everyone got excited, they're muttering something with their partners. I just stood still, chose to listen for the next word he'll say.
"I'm going to give you more information tomorrow, that's all take care" Anito bago ngumiti at umalis sa gitna. Mas lalong umingay yung mga kasama kong nurse, sobrang excited sa kung saan kami magkakaroon ng program.

Habang ako, hindi ko maiwasang mapatingin sa phone ko kung may message na bagaling sa bangtan. Pero wala. Mukhang busy talaga sila.

--
Wala pang masyadong tao sa labas, sariwang hangin ang yumakap sa aming dalawa ni Kim pagkalabas palang namin ni Kim sa hospital.

Wala naring paparazzi ang naghihintay sa akin sa labas, mukhang kumalma na ang mga tao at ang issue tungkol sa amin ni Yoongi.

It's much better for Bangtan, atleast, wala na sila ngayong aalalahanin at isa pa nagbunga din ang pakikipaghiwalay ko kay Yoongi.

But it's worse for me, because it didn't make me better, it just make me more miserable.

"Hi"