Encountering Min Yoongi (Wattys 2020)

Encounter 39

A/n: HI! I want to dedicate this encounter for gav_zz . Please stay support my story! Godbless! I purple u💜

Sakit ng previous chapter, tagos sa buto ko. Okay quiet na ako masyado na akong maingay.

Y O O N G I

I was flying so high before and now I have been dumped and broke the wings I built.

This feeling is shit! It hurts as fvck!

Ayoko ng pakiramdam na ito, ayoko ng pakiramdam na ibinibigay sa akin ngayon ni Ren, tangina.

"Hyung, ilang araw na ang nakalipas, pero sobrang kalat parin ng kwarto mo" Mas isinubsob ko lang ang ulo ko sa unan, narinig kong bumuntong hininga si Namjoon.

Ilang araw na ba ang lumipas simula ng makipag-hiwalay sa akin ang babaeng dahilan kung bakit mas ginaganahan akong gumawa ng musika? Ilang araw na ba simula ng mawala s'ya sa tabi ko.

Damn!

I miss her! Everything about her! Lalo na yung pagsuklay n'ya sa buhok ko gamit ang kamay n'ya, namimiss ko iyon, ilang araw akong hindi makatulog, nasanay na akong nasa tabi ko s'ya.

"Hyung, please get back to your senses, linisin mo na ang kwarto mo, napaayos na namin ang genius lab mo at napalitan na yung sirang computer"
Rinig kong paliwanag nito, buhay ako, buhay na buhay pero pakiramdam ko namatay na ang puso ko.

Pagkalabas kasi noon ni Ren sa lab ko ay sinira ko pati yung piano, stereo, basta lahat ng makita ko pinaghahagis ko.

"Just bring her back here, that's all I want"
walang emosyong sabi ko na dahilan para mapabuntong hininga ulit ito.

All I want is Ren, nothing more, nothing less.

"Paano namin s'ya mababalik eh text nga namin ayaw n'yang sagutin, ayaw naman naming biglain s'ya pag pumunta kami sa bahay n'ya. She also need time". Mahabang eksplenasyon ni Jin hyung , I don't care, I don't fvcking care! all I want is her to be with me.

"Kumain kana, pinagluto kita ng paborito mong karne, yieee" Muling nagsalita si Jin, may dala-dala itong malaking ngiti sa labi pinapagaan ang kapaligiran. tinarayan ko lang s'ya at binato silang dalawa ng unan ko.

"Hyung naman" hindi ko na pinansin si Namjoon

"Go away, don't disturb me anymore"
Sigaw ko sakanila, pilit pinapaalis yung dalawa, pero alam kong hindi parin umaalis ang dalawa.

"Puro wine nalang ang laman ng tyan mo, kumain ka naman, pumunta ka nalang sa kusina okay? Nagaalala na kaming lahat sa'yo" ani Namjoon, ilang araw na ako nitong hindi nilulubayan, para bang may karapatan s'yang guluhin ako.

lumabas narin ang mga ito pagkatapos nilang manggulo at walang mapala mula sa akin, fvck this feeling, ilang araw na pero para bang bagong-bago lang ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

Umayos ako ng higa, hinaplos yung isang parte ng kama ko kung saan humihiga si Ren noon. Once again, I felt my tears fell down my cheeks.

--

I pulled my ass out of my bed when I felt my growling stomach, days past by pero hindi parin ako makapag-concentrate para sa nalalapit naming comeback, next week na iyon, pero ito parin ako broken and wasted.

Sigurado naman akong tulog na ang anim kaya napagdesisyunan kong pumunta muna sa kusina.

Pagkarating ko sa kusina ay napansin kong bukas pa ang ilaw sa sala, lumapit muna ako dito para patayin ang ilaw ngunit napatigil ako nang marinig ko ang boses ni Hosoek.