İZMİHLÂL (Suriye Devrimi)

2.BÖLÜM:"DUDAKLARI ZEHİRLİ SERÇE"

🌾يا حامل القرآن🌾

●●●

Sabah namazından sonra Zahra abla odama geliyor. Sağ eli arkasında duruyor. Yüzünde muzip bir gülümseme var. Yatakta doğrulup komidinin üzerindeki ışığı açıyorum.

"Sana bir sürprizim var Aişa."

İstemsizce heyecanlanıyorum. Abimler her geldiğinde Zahra abla bana hediye olarak farklı şeyler getiriyor. Bu sefer ne getirmiş, merak ediyorum.

"Meyvalı gazoz!"

Elini arkasından heyecanla çıkarıyor. Sesi kısık da olsa beni uçuruyor. Saçaklanmış örüklerimden birini arkaya doğru atıyorum. Hemen yatağa bağdaş kurarak oturuyor, gazozları açıyor, ardından birini bana uzatıyor. Hiç beklemeden besmele çekip şişeyi ağzıma götürüyorum. Kocaman bir yudum alıyorum.

"Tadı hiç değişmemiş."

Gazozu ağzımdan çekince gazı burnuma geliyor. Gözlerim yaşarıyor, başımı iki yana sallıyorum. Zahra abla bu halime gülüyor.

"Seni bu gelişimde iyi görmedim Aişa. Sanki bir şeyler olmuş gibi."

Hemen cevab veriyorum. Bilmesini istemediğim şeyleri konuşmayı engelliyorum.

"Musab abim, biliyorsun... biz birbirimize çok düşkündük. Şimdi ne yapıyor, nerede, aç mı, sağlığı nasıl? Kafamı karıştıran bir sürü soru var."

Zahra ablam sorunun bu olmadığını iyi biliyor. Bakışlarından cevabımın onu tatmin etmediğini anlayabiliyorum. Neyseki fazla deşelemiyor. Bu konunun dışında sorular sorup duruyor. Kendisi fazla konuşmuyor. Abimden önceki hayatı hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyorum. Halbuki kendi ailesiyle görüşüyor. Ama onlardan bahsetmekten kaçınıyor.

"Dünkü delikanlı hakkında ne düşünüyorsun?"

Şaşkınca başımı kaldırıyorum.

"Hangi delikanlı?"

"Dün seni istemeye gelen delikanlı. Bu mahallede oturuyormuş. Külsüm ablanın büyük oğlu. Adı İdris miydi, İlyas mıydı neydi... Mahmud sana söylemedi mi?"

Zahra abla şaşırıyor. Lakin benim kadar olamaz.

"Söylemedi." diyorum sakince. Zaten o da bu konu hakkında bilgim olmadığını anlıyor.

"Zaten uygun biri değil diye söyleme gereği duymamıştır. Belki... bilsen de kabul etmeyeceğin bir çocuktur."

Külsüm teyzenin büyük oğlunu biliyordum. İlyas abi küçükken de sokakta oynadığım biriydi. Sonradan medreselere gitmiş, rejim karşıtı oldukları iyi bilinen kimselerdi. Pek çok kez hapse girmişti lakin yaptıkları işleri gizliden yaptığı için genelde yakayı kurtarıyordu.

Abim bana söyleme gereği bile duymamıştı. Ona göre rejime karşı ılımlı biriyle evlenmeli hedef gösterilen kimselerden olmamalıydım. Bu genç ise benim kriterlerime uysa bile abimin kriterlerine uymadığı için baştan elenmişti.

Zahra ablamın söylediklerini onaylıyormuş gibi yapıyorum, ardından ayaklanıp hazırlanıyorum. Zahra abla saçlarımı örüyor. Kahvaltı hazırlamaya aşağıya iniyoruz.

Bu gün de diğerlerinden pek farklı geçmiyor. Akşam olduğunda abim hazırlanmam gerektiğini söylüyor. Üç gün ard arda aynı evde buluşmamız dikkat çekebilir. Bu yüzden başka bir yerde toplanacağımızı düşünüyorum. Her ne kadar gitmek istemesem de plana dahil olduğum için gitmem gerekiyor. Dış tesettürümü giyerek avluya iniyorum. Muaz ve Mahmud abim kapının orada beni bekliyor.