Aynı şarkılarda agladık, aynı gecelerde sabahladık, Aynı duraklarda bekledik, aynı yagmurlarda ıslandık, aynı günlere uyandık, aynı otobüslere bindik. Aynı yollardan gectik, aynı filmleri izledik.. Aynı günlerde aramadık birbirimizi, telefonun ucunda, köşe başında, durakta.. Biz aynı şeyleri yaşadık, aynı şeyleri unutamadık.. Vesaire, vesaire, vesaire.. Biz bir dönem birlikte yaptıgımız şeyleri ayrı ayrı yapmaya devam ettik, kısaca yaşamaya.. Yaşama yapışamamaya.. Bir süre sonra birlikte yapmayı hayal ettigimiz, ama sadece hayal ettigimiz her şeyi, yine aynı zamanlarda ayrı ayrı yaptık. Ben inat dedim. Sen gurur yaptın. Aşk'ın adı kaldı yalnızca, asılı, havada..
Telefon numaramı degiştirdim, telefonumda olan bütün hüzünlü şarkıları sildim, yeni oyunlar indirdim, komik fimler izlemeye başladım, dışarı cıkmamaya başladım, cafelere gitmek yerine arkadaşlarıma gitmeye başladım, degişmek icin piercing yaptırdım, sacımı boyattım, tarzımı degiştirdim, görmemek icin facebook kullanmamaya başladım, asla ama asla yalnız kalmamaya calıştım, düşünmemeye calıştım, sacımı kazıttım, güldüm sürekli, fotografları sildim, artık snaplere bakmamaya başladım, uyurken artık hayal kurmamaya calıştım, hic makyaj yapmazken arada bir makyaj yapmaya başladım, geceleri gec saate kalmadım aklıma gelmesin diye. Ama bunların hicbiri icimi degiştirmedi. Kalbinden silemedikten sonra insan unutamaz. Ne kadar degişirseniz degişin, kalbiniz degişmiyorsa gecmiş olsun.
