'Bugün senden vazgeçmek zorunda kaldım.Hala yutkunamadığım,içimde yarım kalan onlarca şey.Bi anda hepsini silip attım.Telefonumda son 2 fotoğrafın kalmıştı.Onları bile sildim biliyor musun ? O fotoğrafları her ne olursa olsun senden vazgeçmediğim sürece silmicem demiştim kendime.Sildim.Ulan ne yapayım.Unutmak zorundayım seni.Anıları,komikliklerini,'işsiz'liklerini,yavru fareni ve adını,cümlelerini.Unutmak zorundayım artık.Çevremdekiler de sıkıldı benden üstelik.Yeter diyorlar artık,yeter bırak biz sıkıldık diyorlar.Ben senden hiç sıkılmadım.Ama yoruldum be.Çok yoruldum.Peşinden koşmaktan,bi umut diye beklemekten,her seferinde paramparça olup soranlara 'sorun yok alıştım' demekten,gülüşünü gördükten sonra bi gün boyunca kimselere belli etmeden gülüşünü aklımı getirip mutlu olmaktan.Yo-rul-dum.Sen artık eskiden vazgeçtiğim kim varsa en az onlar kadar özgürsün adam.Başkasını sev,başkasına gül.Emin ol kaldırabilirim.Tek bir isteğim var.Beni unutma.Nasıl hatırlamak istiyorsan hatırla.Kötü veya iyi.Ama hatırla,unutma.Hani Ayna grubunun bi şarkısı vardır içinde 'bari sen unutma beni'der.Ha işte tam öyle.Hoşçakal adam.Kendine iyi bak.Dikkat et ince giyme çabuk hasta oluyorsun.Hayallerinin peşinden git.Mutlu ol.Kimse üzemesin seni.Beni sevmedin belki olsun canın sağolsun.Bizim de hikayemiz buraya kadarmış.Her hikayenin bi sonu vardır.Bizimki de burasıymış demek.Zor oluyor bunları yazarken bile yutkunamamak.Yine müzik yankılanıyor beynimde 'senle unuttum her şeyi,bari sen unutma beni.''Bu ayrılık bana hiç iyi gelmedi. Sanki ben artık ben gibi değilim. Çok farklılaştım. Önce yaşamayı unuttum. Sanırım hissedemiyordum. Sadece nefes aldığımın farkındaydım. Bir de sigara içtiğimin. Onun dışında mutluluk, huzur, sevinç, umut gi...bi tüm hisler yerini kocaman bir boşluğa bırakmıştı. Biraz zor oluyordu. Bu boşluk öylesine derindi ki, içine çekiyordu tüm benliğimi.
Yıkım sonrası ayakta durmaya çalışan bir bedendim sadece. Yaşamak işlevini yerine getiren bir kalbim vardı sadece. Ama kalbim, dayanamıyordu. Her gün o kocaman boşluğun beni yok etmesine dayanamıyordu. Eskisi gibi atmıyordu. Delicesine atmıyordu. Usul usul, sudan çıkmış bir balığın yaşadığı şoku yaşar gibi atıyordu. Sahi, sen gidince sudan çıkmış balığa dönmüştüm. Önce biraz afalladım, sağa sola saldırdım, ardından yavaşlamaya başladı her şey. Sonrası ise kocaman bir boşluk.bu kadar zor olacağını tahmin etmemiştim. "her zamanki gibi, biri geldi ve gidiyor, alıştım buna" demiştim. Ve her zamanki gibi yıkılmıştım. Göğsüme öyle bir öküz oturmuştu ki, git gide dibe batıyordum. taşıyamıyordum kendimi, yükümü. O küçücük bedenimle ne de ağır yükler altına girmiş kalbim. Oysa çok erkendi, ölmek için. Yaşanacak onca gün varken, ölmek için çok erkendi be.
Ne yapayım işte, sende biraz insaf et. Çok seviyordum seni. Çok aşıktım. Kendimi tüm masumiyetimle sana teslim etmiştim. Ama sen, sen bunu reddettin. Neden bilmiyorum ama sana yetemedim. Ya da fazla geldim. Çok sevdiğim için gittin belkide. Hiçbir fikrim yok. Olsun. Yine de teşekkür ediyorum. Seninleyken yaşadığımı hissetmiştim. Şimdi de öldüğümü hissediyorum. Bana yaşarken ölmeyi, ölürken yaşamayı öğrettin.Tamam , İyi Biri Değilim . Çok Büyük Hatalar Yaptım . Ama Birini Seviyormuş Gibi Yapmak Bir Suçtur Bence . Yüzüne Karşı Ona Aşık Olmaya Çalıştığını Söylemek de . Ben Korkardım Bana Aşık Birinin "Ah"ını Almaktan . ve Biliyorum Mutlu ya da Mutsuz Bir Anında Durup Geçmişi Düşününce Aklına Bile Gelmeyeceğim . Ne Kadar da Kötü Yerlere Göklere Sığdıramadığım " Senin " Umarsızca Çiğneyip Geçmesi Beni . Sen Mutlulukla Yatıp Kalkarken Ben Hüzünle Kanlı Bıçaklıyım Her Gece . Tutacağı Yok Ama İnsan Söylüyor İşte : " Benim " Gibi OLman DiLeğiyLe . Sana GüLüşLerimin Arkasındaki GözyaşLarımı Armağan Ediyorum .
Ben';sevemediğin...
