25 Mart 2020
Ben 12. sınıftaydım, üniversiteli olmak uğruna son gaz çalışıyordum o gün okuldan eve geldim, odama girdim sabah, arkadaşımın "Dünyada virüs var olumm... sen hala çalışmaya devam et" demesi az da olsa kafamı karıştırdı, hızlıca 2 yıldır bakmadığım televizyonun kumandasına basıp haberlere baktım ki; "Dünyada virüs paniği!!!" 1 ölü olduğunu görünce umursamaz bir şekilde odadan çıkıp yatağıma geçtim.
Ve bir hafta sonra
Ben her cumartesi olduğu gibi kütüphaneye gitmiştim saat; Öğleden sonra 2 civarıydı bir anda omzuma bir polis memuru dokunup; "Derhal dışarı çıkın" hayırdır ne oluyor diyemeden kendimi dışarıda buldum arkadaşa;
-Ne oluyor niye çıkarttılar bizi ?
-Haberin yok mu ? virüs 8 milyon kişiye ulaştı.
-Daha geçen hafta 1 kişiydi nasıl???
-Virüs aynı insan gibi durmadan mutasyon geçiriyor değişiyor, bu da bilim adamlarının işini zorlaştırıyor, yani ilaç bulunsa bile bir iki saat sonra ilaç çöp oluyor anlayacağın.
Arkadaşım bir süre çıkarttığı telefondan gelen mesaja baktı mesajda; "Eğitim öğretime bir hafta ara verilmiştir".
Arkadaşım ile vedalaşıp helalleştim ve hızlı adımlarla eve ilerledim. Kapıyı açıp içeri girdiğimde ise ailem temizlik yapıyordu, hızlıca odama geçip düşündüm... Bir an dalmışım gözlerimin önüne dünyanın karanlığa doğru ilerlediği geldi...
8 Nisan 2020
Sınava 2 ay kalmıştı, sınavı kazanacağımdan emindim; Her gün ders azimle ders çalışıyor dur durak bilmiyordum. Neyse işlerimi bitirip televizyona yöneldim aileme selam verip odama geçtim, gördüğüme inanamıyordum bakanlık; "ÜNİVERSİTE SINAV TARİHİ UZATILDI...YENİ TARİH 30 HAZİRAN" ben 5 dk lık şoktan sonra bunun bir avantaj mı dezavantaj mı olduğunu düşündüm. bir taraftan güzel haberler gelmişti, virüsü bir nebze durduracak aşı bulunmuştu, işe yarayacak mı? ona zaman karar verecek, ben durmadan önüme bakıyordum...
5 Haziran 2020
Üniversite sınavına hazırdım, bütün konuları bitirmiş son denemeleri çözüyordum haberler ise iyiye gidiyor gözüküyordu, virüslü insanların taburcu edildiğini öğrendim, Türkiye şu ana kadar 1 milyon kayıp vermişti bu virüs yüzünden ve 800 bine yakın kişi karantina altında tutulmuştu. Dünya'da küçük hareketlenmeler olsa da insanlık bir nebze rahat nefes alabiliyordu...
30 Haziran 2020
Evet sınav sabahı olmuştu, sınav hiç korkunç ve büyütülecek bir şey olmayacağını o gün anladım. Yaklaşık bir aydır elime almadığım telefonumu açtığımda bir mesaj gelmişti; "Dünya kontrolden çıkıyor orta Asya' da 400 milyon ölü." Okuyunca şok geçirdim, neyse sınav yerine gittiğimde ise çok az insan sınava girmek üzere gelmiş, neyse ki sınav varmış... Sınav bitti hızlıca eve gelip haberleri açtım, haberler çok kötüydü sokağa çıkma yasağı bile gündeme gelmişti, insanlar sokağa çıkmaktan korkuyor, çıktıklarında ise marketteki bütün erzakları talan ediyorlardı. Bu arada girdiğim üniversite sınavına 3 milyon insan girmesi gerekirken, sadece 1 milyon girmişti bu da eğitim açısından büyük bir sorundu çünkü küçük sınıflar sınava girerken sıkıntı çekecek ve genel olarak istedikleri üniversiteye gidemeyip ortada kalacaklardı... Virüs hareketlenmişti.
10 Temmuz 2020
Sonuçlar açıklanmıştı ben İtü mimarlığa girmeye hak kazanmıştım ama hiç bir işe yaramamıştı çünkü virüsten yaklaşık 1 milyar insan etkilenmişti bu korkunç bir rakamdı çünkü insanların ölmesi çok kötü bir şeydi, heyecanım ise kursağımda kalmıştı. Virüsün durmadan değişmesi ise ayrı bir dertti bu sırada da çok sayıda doktor ölmüştü ve bu da sağlık çalışmaları açısından büyük bir sorundu, hayat sıfır noktasına yaklaşıyordu.
25 Eylül 2020
Hayat gerçekten zorlaşmış, insanoğlu her geçen gün azalıyordu. 3 Milyar ölüye ulaşmıştı dünya, uzak doğuda ise hayat durmuş ekonomi çökmeye yakın bir vaziyet almak üzereydi asıl sorun ise mal üretiminin uzak doğuda gerçekleşmesiydi, eğer orta doğu çökerse mallarda ki enfilasyon kriz vb. şeyleri düşünemiyorum bile...Ben ise üniversiteye yerleşemeyen bir genç olarak kaldım artık online eğitimle ingilizce ve diğer derslerimi geliştiriyordum. Ama şunu biliyorum yaşamak için ne gerekiyorsa yapmalıydım.
1 sene sonra 10 Temmuz 2021
Artık hayat tümüyle durmuş tahmini Türkiye'de 48 milyona ulaşan enfekte insanlar durdurulamaz bir vaziyet almıştı, Dünyanın hali ise son tahmini rakamlara göre 4,5 milyar insandı altını çizerek tahmini belki daha fazla da olabilirdi... Ben ise kısıtlı bir yaşam sürüyordum, insanlardan uzak hemde baya uzak bir vaziyette ayrıca kendimi odama çok sıkı karantina altına almıştım...
10 Temmuz 2022
Dünyadaki insan yaşamı, neredeyse sona ermiş, değişik bir vaziyet almıştı; stoklarım tükenmiş gibiydi virüsün değişmesi çok kötü bir durumdu, insanlık tamamı ile çökmüştü... Su ve elektrik kısmen vardı, dünyadaki nükleer enerji santralleri vb. radyasyon tehlikesi olan yerler kapatılmış barajların faaliyetleri kısmen durmuştu; Elektrik ve su ihtiyaçlarını karşılamak imkansıza yakın gibiydi, çünkü su çok nadir oluyor olsa bile bir kaç dakika elektrik ise iki veya üç saat aktif haldeydi, Dünya ülkeleri çökmüş veya son nefeslerini vermekte hayatın kötüleşeceği ne yazık ki doğrulandı artık toplayıcı yaşama geçmek üzere bazı toplumların ortaya çıktığı haberini duydum bile, Türkiye'de 78 milyon enfekte olduğunu düşünüyorum, Dünyada ise hemen hemen 5 milyar ölü bulunuyordur, evde kısıtlı bir yaşam sürmekteyim ne yazık ki ailem ve binamızda ki komşular tamamen son yolculuğuna uğurlanmıştı, yaşayan insanlar evlerinin balkonuna bayrak örtü vb. şeyler asıyordu, gördüğüm kadarıyla mahallemizde sadece 2 kişinin balkonunda var. ama onlara güvenip yanlarına gitmeyecektim... Gitmem gerektiğini anlamıştım, çantamı hazırladım yanıma laptop telefon vb. eşya ve cihazları alıp maskemi takıp nefesimi tutarak kolonyamı da yanıma alıp arabamızın anahtarı ile evden çıktım. gittiğim her yere kolonya döküp ilerliyor nefesimi kısmi ölçüde alıp vermeye çalışıyordum, neyse ki arabaya ulaşıp bindim, arabanın her yerine kolonya sürdüm çalıştırıp son gaz gözüme kestirdiğim dağ evine ilerledim. Sokakta etrafta gördüğüm enfekte insanlar beni ürküttü, bu virüsün hangi aşamasıydı o bile belli değil... Dağ yamacında gözüme kestirdiğim eve ağır ağır ilerledim, bir taraftan etrafa bakıyor bir taraftan ilerliyordum ki; Önüme birden çocuk çıktı ve durdu, ani fren yapmak zorunda kaldım ama gitmeliydim çocuk uyuşmuştu, camı açıp onun ilgisini çekecek bir şey attım neyse ki çekildi... Gaza olan gücümle bastım, dağ evine ulaşmıştım. Arabayı park edip ağır adımlarla içeri girdim, umduğum gibi kimse yoktu, hemen o eve yerleştim. Güneşin batmasına yaklaşık 1 saat vardı, garajdan bulduğum birkaç çiviyi ve çekici alıp bir odaya yerleştim. Odaya girip tahta ile pencereleri, balkonun kapısını sabitledim odamın kapısının önüne de gardIrobu yittim... Güneşin batmasına az kalmıştı, Yatağa dezenfektan serpip uyudum.
hatırladığım bu kadar bu olanlar nasıl oldu hala anlamıyorum. Bir pufff... Ve her şey değişti.
NOT:Bu olanlar kahramanımız Kant'ın virüs'ün ortaya çıktığı an ki hikayesiydi.
Hikaye daha yeni başlıyor...
Kant, yeni bir hayata adım atıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anti Dünya
Hành độngDünya, her geçen gün boğuluyor ve kendine zarar veren insanlığı son bir hareketle yok etmeye çalışıyordu... Ben Kant ise bu olanları canlı canlı izliyor ve kendimi korumaya çalışıyordum. 2020'de çıkan bu salgın sadece beni etkilememiş bir çok insanı...
