GÜMÜŞHAN / ARA VERİLDİ

G.''2.BÖLÜM''

İYİ OKUMALAR...

Umut ettiklerin bir gün olur umuduyla yaşıyorsun ancak hayat sana o umudu vermiyor. Aslında umudunun belki de hiç gerçek olmayacağını da düşünüyorsun. 'Umut' sana göre belki ulaşacağın emelleri bekleme sebebin hatta o olmazsa işinin olmayacağını düşündüğün göreceli bir kavramdır...

Hayat herkese altın tepside sunulmadığı için yaşadığımız zorluklar bizi büyütüyor. Şu an , şu saatte kim hangi derdiyle uğraşıyor bilemeyiz. Belki canıyla , belki sevdiğinin acısıyla , ailesinin yokluğuyla.. Ben bunlardan en ağır iz bırakanıyla büyüdüm ve hala büyüyorum. 'AİLE' kavramı hayatımda hiç yer edinmedi. İsterdim ki dizinde ağlayabileceğim bir anne , saçımı sevecek bir baba ve dertlerimi anlatıp, akıl alabileceğim bir kardeş ancak kimsesizdim ben bir çoğunuz gibi... Ailem olmadı benim, adı anne olan kişi beni bir avluya bırakmış ve asla beni aramamış. Neden? Diyorum bazen ne zararım vardı sana , bakmıyacaktın niye doğurdun?.. Sonra halime şükür ediyorum hiç olmazsa bu zamana kadar bir şekilde geldim , elimde iyi-kötü bir işim ve önümde yaşanacak bi hayatım var . Ne kadar ailem olmasada şu an bile ailesi olup eksikliğiyle büyüyen onca kişi var. Aynı evin içinde ancak birbirlerinden bi haber aileler...

Pencerenin önünde düşüncelerimi bölen kaynayan su sesi oldu. Gidip kahvenin suyunu koydum ve geri pencerenin önüne oturdum.

İşten ayrıldım sebebi ise bir züppenin tacizi ve onu dövmem. Bu zamana çok zor gelebilirim ama kendimi savunmayı da öğrendim.

Adil abim ; bana gerçek savunma sanatlarını öğreten yüreği güzel , karısına ve çocuklarına düşkün bir adam.

Yetimhanede ki pisliğe hep karşılık verip ona kim olduğumu göstermek için gidip öğrendim. Oranın garsonluğunu yapıp yine de öğrendim. Aklıma gelen düşüncelerle acı acı gülümsedim.

O soğuk adamın lafından sonra toparlanıp eve gelmiştim.Elbette bir karizması , bi aurosu vardı ancak benim kalbim hiçbir erkekle o kadar yakın olmadığım için çarpmıştı. O sözünü de umursamadım çünkü böyle olmayı ben istememiştim.

Ama adam harbiden karizmaydı.

Neyseee iki gün sonra ise kendine kitap seçmekte yardım için yanına çağıran bi züppe yakın temasta bulunup beni rahatsız edince uyardım bir de bana 'Bunlar olağan şeyler alış güzelim' diyince bende kayışlar koptu ve nasıl dövdüğümü o sinirle hatırlamıyorum. En son güvenlik Kemal Abi'nin beni züppenin üstünden kaldırmasıyla kendime geldim.

Onca dayağı yiyip hala 'elin ağırmış' diyen yavşağı da ardımda bıraktım ve Nimet Abla' ya herşeyi için teşekkür edip işten ayrıldım.

Benim en hassas noktam özel alanıma başka birinin dahil olmasıdır ve bunu yıllar boyunca çektiğim için artık orada duramazdım.

Aradan geçen bir haftada iş aradım. Çünkü gidip okumam gereken bir okulum vardı . Evet bundan bahsetmemiştim.

Ben Üniversite öğrencisiyim , Alman Dili ve Edebiyatı bölümünü okuyorum. Dillerle ilgilenmek hoşuma gittiği için bu bölümü her zorluğa rağmen okuyup kazandım.

Şimdi ise okul ihtiyaçlarımı , evimin kirasını gidermem için işe ihtiyacım vardı . Yaz tatilinde olabilirdim ancak birikim yapmam gerekiyordu.

Telefonumu elime alıp tek arkadaşım , beni her zaman arayan, ben ona soğuk yaklaşsam bile asla beni bırakmayan lise arkadaşım , aynı bölümü tutturup aynı okulda okumaya başladığım güzel kız Meyra' yı aradım.

İşe ihtiyacım olduğu için arayabileceğim tek kişi oydu. Onun çevresi benden çok çok geniş olduğu içinde bana iş bulacağını biliyordum.