22.03 🍃 Kevser Şarabım 🍃
"Şu kokun," derin bir soluk daha çekmişti boynumdan -onun deyimiyle 'mabedinden' - sert solukları bana olan düşkünlüğünü bir daha göz önüne seriyor beni benden alıyordu.
"Sana bakan her bir hare , benim yüreğime kor alevl...
Kum torbası gibiyim aslında bu hayatta. Ne kadar sert darbeler alsam da hala ayaktayım. Tıpkı bir çoğunuz gibi. Kolay gelinmeyen şeylerin üstesinden herkes aslında sağlam çıkmayı başarıyor. Şöyle düşünün, aslında dertlerinizi bina , dermanınızı ise o binanın altından sağ çıkan kişi olarak nitelendirseniz ne kadar da dayanıklı olduğunuzu anlarsınız. Çabalamak insanları güzel yerleri ulaştırır yeter ki siz elinizden geleni yapın ve takdir-i Allah'a bırakın..
Düşünmek ; kafa rahatlatmak değil , sorunları çözüme ulaştırana kadar çabalamaktır. Çözüm eğer sizi çıkmazdan çıkarıyorsa başarılı olmuşsunuzdur demektir. Düşünceler en sevdiğim dostlarım ve kurtarıcı meleklerim..
Kendi iç dünyamdaki savaşıma devam ederken bir daha vurdum kum torbasına. Yumruklarım seri halde kum torbasına isabet ediyordu. Seviyordum bunu.. Sadece karşımda sevmediğim bir varlık varmışçasına ona saldırıyordum ve içimdekileri atıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Soluk soluğa içimi boşaltırken Adil abi'nin kum torbasını tutmasıyla durdum. '' Gerçekten bir gün bu hırsınla patlatacaksın. Senin yüzünden sürekli bunlara para veremez burası .'' Alaylı sesiyle hafiften gülümsedim.
'' Beni anlayan birine içimi döküyorum , bence bunu sorun haline getiremezsin.'' Sırıtarak dile getirdiklerim onun kahkaha atmasına sebep oldu.
'' Deli kız , biliyorum seni. Bazen içini nefes alan canlıya boşaltmak daha iyi olmaz mı?''
'' Nefes alan canlılar bencildir. Anlatsam bile verecekleri tepki geçiştirmek veya ' boşver ' olacaktır. Bu yüzden konuşmayan , tepki göstermeyen ve bana yalandan öğütler vermeyen güzel bi dost.'' Kum torbasına sarılarak acı acı gülümsedim, sanki onu övdüğümü göstermeye çalışarak.
'' Yaralı serçe sende haklısın. Allah sana senin yaralarını saracak hayırlı birini nasip etsin.'' Ettiği dua'ya karşılık gülümsedim '' Amin inşallah abi.''
Soğuk adamın sözlerinin aklıma üşüşmesine sebep olan sözlerin ardından üstümü değiştirerek eve doğru yürümeye başladım.
Gümüşhan'ın odasından çıkıp işimin başına hemen geçmiştim ne kadar aklımda sözleri sürekli yankılansada. Kapısının önünde fazla durmamıştım.
O günün ardına hafta sonu girince içimi boşaltmak için Adil abi'nin mekana gelmiştim. Sürekli aklımın bir taraflarında yer edinen Gümüşhan'a anlam veremiyordum. Umarım bu sözlerin sonunda beni kırmazdı. Harabeydi içim.. Bu sefer nasıl toplanırım bilemezdim.
Derin nefesler eşliğinde salona yakın olan evime ilerlemeye devam ettim. Ama eve yaklaştıça evin önündeki kalabalığa anlam vermeye çalışıyordum. Bağırışların sesi yaklaştıkça artıyordu. Sanki o tiz çığlık Cemo'ya aitti. Adımlarımı hızlandırarak olayın ortasına girince hiç beklemediğim şeylerle karşılaşmıştım.
