GÜMÜŞHAN / ARA VERİLDİ

22.03 🍃 Kevser Şarabım 🍃

"Şu kokun," derin bir soluk daha çekmişti boynumdan -onun deyimiyle 'mabedinden' - sert solukları bana olan düşkünlüğünü bir daha göz önüne seriyor beni benden alıyordu.

"Sana bakan her bir hare , benim yüreğime kor alevler yüklüyor." Derin solukları ile dudakları usul usul çeneme doğru ilerlemeye başlamıştı.

"Ben , sana , yaren , sen , bana , huzur..." Her bir kelimesinde dudaklarını yüzümde gezdiriyor , benim ışıldayan gözlerime müptela olmuş gibi bakıyordu.

"Gönlüm , Kevser şarabım..." Dudakları sona gelmiş gibi dudaklarıma kavuşmuştu. Narin öpüşü benim içimden bir şeyleri uçurturken , aklım çoktan benliğini kaybetmişti.

Nefessiz kalan dudaklarımızı yavaşça ayırmış , düzene sokmaya çalıştığım soluklarımı bile hayran bakışlarıyla izlemişti.

Toparlanan nefesim ile dilimden dökülenler sevdiğim adamın gözlerinde olan bir hareketlenmeye neden olmuştu.

Bunlar ufak damlalar , çocuksu ışıltılardı..

" Bir benim sana yaren.. Bir benim senin göz bebeğin.. Peki dört tohuma da yer var mı benliğinde , beş can'lık nefese.."