Vicious Lily

Chapter 7

Inubos ko ang bakasyon sa loob ng aking kwarto.

Sinubukan ni Papa na isama ako sa mga lakad niya pero nanatili akong tahimik at sumasagot lang kung tinatanong, good thing hindi na niya ulit inutusan si Denver dito sa bahay baka siya pa ang mabalingan ko sa lahat ng nararamdaman ko.

I clean my room.. or at least I tried to clean it I end up putting all the things I don't use in the trash, clothes which is so small for me, notebooks with unreadable writings, things..

My vanity cabinet became bare after all the cleaning, just the comb, hair tie then perfumes given to me by Papa and Det.

I stare at my reflection in the mirror..

Messy hair, sweat dripping from my scalp to my face and furrowed brow. I need to buy something.. just to put in this god damn vanity table.

I change into descent clothes and run downstairs.

"..wag mo nang isipin yun--"

Parehong nagtaas ng tingin sina Papa at Denver sa akin. Humina ang paglalakad ko at kinalma ang sarili, tinigil nila ang ano mang pag-uusap.

"May bibilhin ako"

I said, nagkamot ng batok si Papa at tinuro si Denver.

"Sumama ka na kay Denver, may inutos ako sa kanya"

Umiling ako at umiling rin si Papa.

"Wag ka nang tumanggi Lilian, ihahatid ka lang niya" 

Base sa mukha ni Papa may problema sa trabaho niya minsan ko lang siyang makitang ganito, stress at pagod..

 I remind myself na naglilihim siya sa akin para pigilang sabihing magpahinga siya, siguro kahit sabihin ko pa or kahit pagod na pagod pa siya mas pipiliin niyang pumasok sa trabaho to see Hailey.

"Whatever"

"Anong ginawa ng mundo sayo"

Mula sa paglalaro ng candy crush sa cellphone ay nagtaas ako ng tingin sa harap, hinayaan ni Papa na gamitin ni Denver ang kotse niya.. it's Saturday kaya nakakapagtakang nandito pa rin ang taong ito, ano? Ginawa na ba siyang all around boy ni Papa.

What a shame.

"Bakit galit na galit ka sa buong mundo?"

Tumalim ang tingin ko sa kanyang likod, may dinaanan kami sa Law Firm kanina ngayon ay papunta na kami sa mall at akala ko mananatili kaming tahimik hanggang sa makarating doon.

Umiling ako at pinagpatuloy nalang ang ginagawa sa cellphone, hindi pa nga nag-iisang minuto ay binulabog na ako ng masakit sa tenga na music, padabog kong binaba ang aking phone at tinapunan ng tingin si Denver.

"Turn that down!"

"Hmm?"

Bahagya siyang lumingon pero binalik rin agad ang tingin sa dinadaanan namin. Umaakyat na naman sa ulo ko ang aking dugo.

Umangat ako sa aking upuan at ako na mismo ang nagpatay sa music, mabilis akong bumalik sa aking upuan pero narinig ko pa rin ang bahagya nitong pagtawa.

Pinagtatawanan na naman ako ng walang modong lalaking to.

"Sa susunod na pagtawanan mo pa ako babalatan na kita ng buhay" bulong ko.

Hindi ko makita ang reaksyon niya pero nakikita ko sa rearview mirror na kumikislap sa kapilyuhan ang kanyang mga mata. He's older than me but he act like a child, I wonder where is the man I once saw on the shop that day.. maybe nagkamali ako.. hindi siya yun?