*Wat vooraf gebeurde...*
Nou wat leuk ben nog iets te weten gekomen.
Denk je dat Lamia en Luäy nu echt veillig zij en is Monir nu echt te vertrouwen en waar is Monia en hoe gaat het met Waïl. Ja alle vragen begonnen zich op te stapelen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pov. Lamia
We zijn weer een paar uur verder. En we zijn bijna bij het top. Ik ben echt kapotttt!!!
We lopen al een paar uuuuurr maar alhm we zijn er bijna. Ik en Luäy waren de hele weg met elkaar aan het praten over ditjes en datjes. We liepen verder en kwamen aan bij het huisje. we stonden stil en bleven naar het huisje kijken. Als 2 gekke liepen we naar het huisje. Het leek wel op het huisje van sneeuwwittje en de 7 dwergen. Luäy deed de deur open en we liepen naar binnen. Er lag een bankje en in het ene hoekje had je een bedje en in het andere hoekje had je een keuken. Ik gaf Luäy een glimlach en vreemd genoeg begreep hij die. Als 2 zwervers liepen we naar die keukentje. we deden de kast open en bleven maar naar die kast staren. Inneens hoorde ik Luäy:"Denkt die hmar van Monir dat we dieren zijn" zeggen. Ik moest om zijn opmerking lachen en zijn face echt niet normaal🤣🤣. Nadat ik uitgelachen was haalde ik uit de kast alle benodigdheden die ik nodig had om brood te maken. In die kast was niets die je zo kunt eten dus moeten we maar koken*dehhh*. Ik besloot om marokkaanse brood te maken en Luäy hielp me.*Als je dat helpen noemt😂*. Luäy is takken gaan verzamelen zodat we het brood kunnen bakken. Na een tijdje wat wel 2 uur leek kwam Luäy terug met een bos takken. Luäy maakte het vuur en ik legde het brood op zo'n pan ding. Het leek wel of we op kamp waren. Het leek ook wel op een romantische date boven een berg. het had echt een mooie uitzicht. Niet normaal. Je had een uitzicht over heel Turkije en de zee❤❤❤. Klinkt logische aangezien we op de hoogste berg van Turkije zitten. Hat was het klimmen waard. Als je een jaar geleden aan me had verteld dat ik, Lamia el**** een berg zou klimmen dan zou ik alleen maar door het gedachte dat ik een berg ga klimmen moe worden. toen het brood klaar was namen we choco die binnen lag en aten we die op. Ik had nooit gedacht dat een broodje choco zo lekker kon zijn. Na een tijdje gingen we op de grond liggen en keken naar de maan. De maan is echt mooi. het leek wel op een diamand zo mooi was het dus. Toen ik een klein kind was dacht ik altijd dat als ik een probleem had dat ik naar de maan moest kijken want aan de overkant kijkt iemand anders die van me houd. we bleven naar de maan kijken en net dat ik in slaap ging vallen zagen we een auto ons richting op rijden. we stonden snel op en gelukkig het was Monir. We liepen de auto in en hij vertelde dat Mahmoed door de politie werd gearisteerd. Voor de rest had ik niets gehoord want ik viel al snel in slaap...
De volgende ochtend werd ik wakker. Ik keek langs het raam en zag allemaal mensen met koffers. ik was nog nooit zo blij geweest om mensen te zien. "Goede morgend" hoorde ik een meisje zeggen. ik keek haar aan en ze begreep me'n blik dus zei ze:"Ik ben Monia, Luäy en Monir zijn de papieren gaan regelen zodat we terug kunnen naar Nederland" ik knikte naar haar en maakte me staart los. Ik deed mijn haar in hoge, slordige dot en zonder dat ik het wist maakte ik een gesprek met Monia. Ze was echt een lief meisje. En ze had heftige dingen meegemaakt. Ze werd een paar jaar terug door Mahmoed ontvoerd. en we haden gelijk ze werd gedwongen om die twee brieven te schrijven en ze vond Luäy niet leuk ze zag hem als een broer vertelde ze.
*later die dag*
We gaan nu landen. Ik was zo blij eindelijk. Ik, Luäy, Waïl,monir en donia zaten allemaal gezellig te kletsen. Luäy was trouwens Waïl gaan halen terwijl ik aan het slapen was...
Ik en Luäy namen ook een beslissing en dat was dat we binnen 2 weken gaan trouwen. we konden niet meer wacht. dat werd ons een beetje te veel. Thuis aangekomen werd ik door mijn ouders gegroet en ook door de moeder van Luäy. Iedereen was bij mij thuis. Roum *Roumayssa* en Dun *Dunia* waren
der ook. Monir en Dunia waren der ook en hen ouders ook. Vandaag zaten we met heel ons fam. ik en Luäy en Monir en Monia besloten om niets te vertellen over wat er was gebeurd. Die avond zaten we allemaal gezelig samen. eten, lachen, praten dat was wat we deden. Het was een geslaagde avond. We keken ons ouders aan en vertelden hen over ons besluit dat we binnen 2 weken willen trouwen. Mijn vader vond het oke. maar mijn moeder en halti *zo noemt ze de moeder van Luäy* deden hysterisch en begonnen op te noemen wat we allemaal moeten doen. gewoon typisch marokkaanse moeders. Ik en Luäy lachte ons dood om hen reactie. Vervolgens zei halti:"Lach maar a benti wanneer jij kinderen hebt dan zien we wie er gaat lachen" ik keek blozend weg en zei:"Luäy was toch ook aan het lachen" mijn vader lachte en zei:"Mijn zoon geloof me maar als jij een dochter krijgt dan zou jij haar aan geen enkel geven" ik keek Luäy aan en die had een grijns van hier tot tokio. "zowizo 3ami, niemand mag haar aanraken" zei hij terug. Kijk waar we nu aan denken...
"Yallah allemaal opstaan deze 2 weken zullen voor jullie allemaal zwaar zijn" zei mijn moeder op zo'n hekse manier. we lachte en mijn mama keek nog steeds serieus. "meen je dat a yema het is 12 uur nacht. laat tot morgen" zei ik tegen haar. Nadat we haar haden overgehaald om morgen te beginnen vluchten we naar boven. Dunia blijft bij ons logeren en Luäy, waïl en Majid, ook maar die slapen in de kamer van Nasser en Marwan *die jongen die Lamia soort van had geadopteerd.* In ons kamer haden we een beetje met elkaar gelachen maskers opgedaan mohim gewoon meisjes dingen. De volgende dag besloten we om naar Antwerpen*belgië* te gaan en de jurken en keftan en de trouw jurk en al te gaan kopen. 2 dagen daarna gaan we voor de Nederlandse wet trouwen. dan moeten we een zaal gaan zoeken. Eten, liedjes, cameraman/vrouw, negaffa regelen. en nog van alles. ik heb trouwens mijn werk bij die kinder opvang gebeld en hen verteld dat ik vakantie neem. Ze vonden het goed. Ik was echt verbaasd ik had mijn werk nog steeds. Ik had letterlijk 2 maanden ofzo niet gewerkt en ik heb nog mijn werk. Mohim Ik ga nu slapen. Ik ken Yema ze gaat ons morgen om 6uur wekken. Denkend aan Luäy viel ik in een rustige slaap.heyyyy schatjes een nieuw deel en als je door hebt is het einde er bijna. Eerlijk ik ben nu echt gehecht aan Lamia en Luäy😔😔😔.
Vergeet niet te stemmen en te reageren❣ XNour
JE LEEST
Lamia?! *voltooid*
Romanceik ben lamia, 18 jaar oud ik leef een gewone leven in marokko tot de dag dat ik door een man van 30 jaar ten huwelijk werd gevraagd. Ik wist dat mijn vader ja ging zeggen want hier waar ik woon mag het meisje de man niet afwijzen en als ze dat deed...