24.ontvoerd

213 16 0
                                    

        *Wat er vooraf gebeurde...*
pov. onbekend
iwa mensen morgen begin ik mijn plan ik ben te weten gekomen dat ze vandaag allsmaal bij lamia zijn ze kunnen nu lekker gezellig ziten maar vanaf morgen zullen ze haar nooit meer zien HAHAHHHAAAHHAHAHHAHHHHAHAHHAHAHHHAHAHHAHHAHAHHHAHAHA
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pov. Lamia
Ik werd waker en het eerste wat ik zag was Luäy. Ik zat soort van op hem. En hij was aan het slapen. Ik bekeek hem. Hij is echt schattig als hij slaapt. Ik ben nu echt blij met alles wat ik nu heb mijn werk, mijn huis, mijn zus en broer en mijn vrienden Majed en Dunia en niet te vergeten mijn leven, mijn adem mijn Luäy en Waïl. Maar voor hoelang blijf ik gelukkig en is dit dan echt mijn nieuw leven. Mohim ik bleef naar Luäy staren en zei vervolgens:"zie je het goed?" ik keek naar zijn ogen en die gingen rustig open. ik keek diep in zijn ogen en zo zaten we een tijdje totdat Nasser naar binnen kwam. Ik sprong van Luäy schoot en liep rennend naar boven ik hoorde Luäy en Nasser lachen maar liet het zitten ik liep mijn kamer binnen en nam snel een douch vervolgens liep ik naar de kamer van Roumaysa. Ze sliepen nog maar ja ik nam een kus en gooide het naar hun hoofden en zonder dat we het door haden onstond een hele kussen gevecht we begonnen te gillen en al gewoon een hele rwina en zonder dat we het wisten zaten de boys naar ons te kijken. we keken naar de deur en ze stonden daar met een glimlach we gooide kussens naar hen en rustig aan begon het weer. Na heel wat gespeeld te hebben met de kussens liepen we naar de keuken om ontbijd te maken. Een beetje later liep ik uit huis want we moesten wat spullen hebben van de AH onderweg voelde ik alsof er iemand me volgde. Ik liep wat sneller maar toen ik aankwam bij de AH besefte ik dat het gesloten was omdat het een oficieele feestdag was. Dus besloot ik door te lopen naar een marokkaanse winkel te gaan die altijd open was. Maar onderweg reed er een zwarte busje achter mij maar die bleef rustig achter mij rijden. Ik werd bang en nam snel mijn telefoon erbij en belde Luäy.
*telefoon gesprek tussen Lamia&Luäy*
Luäy: hey schat hoe gaat het
Lamia: Luäy er rijd een busje achter mij en hij blijft rustig achter mij
Luäy: Wat wie waar ben je?
Lamia: Luäy ik ben nu *****straat kom snel ik ben echt bang en,.....
Er sprong iemand uit het busje en ik voelde al snel een doekje met een sterke geur word gedrukt voor mijn neus wn ik hoorde Luäy nog mijn naam roepen en voor de rest werd alles zwart voor mij.
Luäy: Lamia, LAMIA??
*Eind telefoon gesprek*

*Veel later in die dag...*
Ik hoor een paar stemmen rond mij maar ik kan mijn ogen niet openen het voelt alsof ze aan elkaar zijn genaaid. Na zo'n 10 min geprobeerd te hebben kreeg ik mijn ogen een beetje open. ik keek rond mij en zag alleen maar een bed waarop ik lag en ik was gebonden aan de kamer en voor de rest was er niets, geen raam en het was echt donker. Ik stond op en liep naar de deur. Ik probeer die deur te openen maar die was opslot wat logisch was. Ik had op dit moment 2 keuzes, keuze 1: als een gek roepen totdat er iemand naar hier ging komen en dan een oplossing zoeken en of keuze 2: Terug gaan liggen en doen alsof ik niet wakker word. ik ging voor keuze 2 in de hoop dat ik er tijd mee kan winnen en hopen dat iemand mij hier vind. Ik ging terug op het bed liggen en weer dezelfde vraag die me breekt: waarom ik? wat heb ik gedaan net dat ik dacht dat ik gelukkig was net dat ik dacht dat niks meer stuk gaan gebeurd me dit en waarom zouden ze me ontvoeren. Ik geen vijanden ofzo en ze zullen zowizo geen geld vragen aan mijn ouders of wie dan ook maar wat willen ze. Na zo'n 10 minuten zitten wachten ging de deur open. Ik deed snel mijn ogen dicht in de hoop dat ze me niet door hebben. Ik hoorde ze praten en een van die stemmen was me bekend ze zeiden het volgende:
Persoon 1: Ze slaapt nog meneer
Persoon 2: Dat zie ik ook wel, ik ben niet blind hoor!
Persoon 1: sorry ze, Mohim wat wil je van haar?
persoon 2: Vraak nemen?
persoon 1: Wat heeft ze gedaan
persoon 2: niet zij maar haar vader ahmad

Ik hoorde de naam van mijn vader en schrok ik deed een beetje me ogen open en daar stond en oude man van 50 ofzo.
en ik zag ook...
-------------------------------------
Hey lieve lezers een nieuw deel vergeet niet te stemmen en te reageren en laat ook weten wie je denkt dat Lamia heeft ontvoerd en wie ze ook zag en hoe denken jullie dat Lamia gered word of word ze niet gered laat het weten.
    Xxx Nour❤❤❤

Lamia?! *voltooid*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu