Lamia?! *voltooid*

33. Leugenaar?!

Pov. Lamia
Ik liep naar het hotel en die Luäy bleef me maar volgen. Ik liep het hotel binnen en vroeg om een kamer. Luäy kwam naast me staan en die vrouw zei:"Oh julie hebben een groot geluk" en ze keek op haar computer. Ik keek haar dood aan en zei op fluister toon ik heb alles behalve geluk. Die vrouw zei dan:"We hebben nog een kamer met een 2persoonsbed en als julie willen halen we een baby wagen voor de kleintje" ik keek haar aan en maakte een gekke beweging met mijn handen. "Neen ehm we willen een aparte kamer. ik ken hem niet" zei ik tegen haar vervolgens keek ik naar Luäy en zei schreeuwend zodat die vrouw het ook hoort:"Ken ik jou meneer??" hij keek me dood aan en zei:"Yak, nu doe je alsof jij mij niet kent." ik zette een nep glimlach op en zei tegen die vrouw:"Ehh mag ik niet een ander kamer" die vrouw keek me spijtig aan en zei:"Sorry mevrouw maar dit is de laatste kamer en je zult in de andere hotels geen vrije kamers meer vinden want er is een show hier in Turkije en niet te vergeten er is een voetbal wedstrijd en niemand wilt die missen dus alles is vol." Ik keek naar Luäy en toen zei ik tegen die mevrouw dat het oke was. ik wou betalen maar Luäy liet me niet want hij wou betalen. Dit keer vechten ik niet tegen hem. ik draaide me om naar hem en zei:"Tuurlijk betaal jij. je hebt ervoor gezorgd dat ik naar hier kwam" de bedoeling was dat hij boos word maar integen deel keek hij me aan met een glimlach. Ik nam de sleutels en nam Waïl mee en liep naar mijn kamer. Ik voelde me slecht. heb hoofdpijn dat mijn hoofd ieder moment kan ontploffen. Ik viel op het bed. ik was echt moe en dood. Luäy kwam binnen en ging aan mijn voeten zitten. hij keek me even aan en keek dan naar de muur tegenover hem en zei:"ik was het niet" zijn stem klonk gemeend. ik ging ook rechtop zitten en keek hem aan:"en wie is het dan je tweelingbroer?, kijk ik wil je zo graag geloven maar geloof me we kunnen dan niet verder." hij keek me lief aan en zei:"Ik zal de bewijs halen. ik beloof het je maar als ik de bewijs heb beloof je me dan dat je nooit meer iets geloofd zonder het te vragen..." Ik knikte en had spijt dat ik vertrok zonder het te vragen. "Sorry" bracht ik er net verstaanbaar. Hij glimlachte en zei:"Ik ga het bewijzen halen maar van wie kreeg je die foto's?"
Pov. Luäy
"Ik ga het bewijzen maar van wie kreeg je die foto's?" vroeg ik aan haar. "Monir" zei ze. Ik kon het niet geloven. ik ging dichter bij haar zitten en zei:"bedoel je monir als mijn neef monir. die monir" ik flipte helemaal. Alles herhaald zich...
Ik sloeg met mijn hand tegen de muur. ik keek voor het laatst naar Lamia. Ze was ook bang. Ik liep naar buiten. even afkoelen. ik ging op een bank zitten die tegenover het hotel stond. En bleef voor me uitstaren. zo begon het de vorige X. Toen sihame vreemd ging met Monir. Telkens als ik Lamia zie denk ik aan wat er was gebeurd en telkens maakte ik mezelf wijs dat dat niet gaat gebeuren en dat Lamia niet zo is. maar toch...
Ik liep terug naar binnen en ik zag een groep mannen bij de deur staan. Lamia was bang want ik hoorde haar tot hier schreeuwen. Ik liep snel naar de deur toe. Ze namen Lamia mee en ik vocht natuurlijk tegen maar hallo waren zo'n 30 man. Ze belde hun baas denk ik en die zei dat die scheve mannen van hem mij ook moeten meenemen. Daar zaten we allebij in dat zwarte busje. Net als in de horror films. Ik stribbelde tegen en Lamia deed hetzelfde maar niets hielp. ze deden een blinddoek om ons ogen zodat we niet weten waar we terecht komen. Ik hoorde Lamia snikken. ik wou naar haar toe gaan om haar te knuffelen maar er zat een olifant tussen ons. eggghhhh. Na een tijdje, wat een tijdje na 3 uur ofzo kwamen we aan bij een plek. We werden eruit getrokken en mee gesleurd. Na een tijdje voelde ik een koude paal tegen men rug. Wat willen ze nu weer van ons...?
Pov. Lamia
Huilen was mijn enige oplossing die ik nu zag. Ik had van alles geprobeerd maar niets hielp. ik voelde ineens een koude paal tegen mijn rug aankomen. Gaan ze me serieus aan een paal binden. idioten als ik hen te pakken krijg dan, dan sla ik ze kapot. Ik hoorde die mannen lachen en vervolgens lopen ze weg. "Luäy" bracht ik er bang uit. "ik ben hier naast je. niet bang zijn, ik zal wel een oplossing vinden maar waar is Waïl" hoorde ik Luäy terug zeggen.
"Ik heb Waïl in de douche verstopt en heb de vrouw achter de balie gebeld zodat ze op waïl kan passen" zei ik rustig terug. "Slim, kom dichter, ik doe die blinddoek van je ogen weg" zei hij tegen mij. ik knikte en ging dichter. idioten ze binden ons aan de zelfde paal. Luäy deed die blinddoek van me ogen weg en ik deed het zelfde bij hem. Inneens schrok ik bij het zien van de omgeving. Ya allaah help ons... Ik kon het niet laten en begon te huilen. Er lagen zoveel dozen en niet zomaar dozen. het waren doodkisten. Er stond op die doodkisten woorden in het arabic en ik kon ze lezen. Luäy schrok ook. Dat wil 1 ding zeggen ze willen ons dood. We zijn in een maqbara *begraafplaats*. dat was duidelijk. Luäy probeerde zich los te krijgen maar ik denk dat het niet ging. Ik trok die touw naar beneden zodat ik op de grond zou kunnen zitten en Luäy deed het zelfde. "Luäy, wil je naar me luisteren en verbreek me niet, Als we het niet reden dan wil ik je bedanken. Jou liefde heeft ervoor gezorgd dat ik de liefde van een familie krijg. Ik heb liefde nooit echt gevoeld. ik dacht dat het een leugen was. Mensen die niets te doen hebben die het verzonnen hebben maar jij liet me het omgekeerde zien. Dank je voor je liefde en het spijt me dat ik je niet geloofde. Ik hou ziels veel van jou." Hij keek me aan en ik zag een traan zijn ogen verlaten. ik kon het zelf niet droog houden dus liet ik een paar tranen vallen. "Luister Lamia. ik moet jou bedanken. Jij bent de eerste die echte liefde toonde. En hoe stom ik ook ben vergelijkte ik jou met sihame maar jij bent anders. Dat wist ik toen ik nog in het vliegtuig zat. En wist meteen dat jij mijn mektab was. Ik hou van je. maar dit is niet ons einde. we moeten voor ons liefde strijden en we moeten ons kind Waïl niet vergeten." Ik kreeg meer tranen en besloot om te vechten voor ons liefde. "Luäy, luister ik heb een mes in mijn zak." zei ik fluisterend. Hij keek me aan van wat doe je met een mes. "Toen ik geklop hoorde nam ik die mee net zoals in de films. mohim pak gewoon die mes en maak deze stome touw los." Hij kwam dichter en na het vechten heeft hij hem kunnen vinden. Hij probeerde mijn touw los te maken en ik zat daar ook tegen te vechten. Net dat ik dacht dat we niet meer los komen. Ging het touw los. ik sprong in de lucht en maakte Luäy ook los. dit keer ging het makkelijker en sneller aangezien ik niet vast zit. Nu waren we allebij los. We keken om ons heen of er een uitgang was. Inneens zag ik in het arabic op een bord staan nood uitgang. ik trok Luäy mee en we volgde alle borden waar nood uitgang op stond. af en toe zagen we een man staan maar we verstopte ons achter een doodkist.
Inneens zagen we ******. Wat doet hij hier? En wat wilt hij????