Lamia?! *voltooid*

2.Amsterdam

Ow ja het is maar een nummer voor ons namelijk 59 en dank je dat ik hier mocht zitten"zei hij. geen probleem zei ik snel en draaide me om. Net wanneer ik wou gaan lopen voelde ik iemand mijn been knuffelen "mama niet weg, jij bij mij blijven" hoor ik de zoon van die man zeggen ik draaide me om en bukte naar die jongen. ik zei :"Ik ben mama niet lieve schat, waar is jou mama?" "jij mama" zei hij koppig terug. ik keek de man aan maar die keek verdrietig weg. wat gebeurt hier allemaal dacht ik bij me zelf. "Waïl, dat is mama niet"zei die man waarvan ik de naam nog steets niet ken. Waïl liet me rustig los en ging een paar stapjes naar achteren ik vroeg aan die man waar zijn vrouw was. "Ze is er niet meer" hoor ik hem zeggen. "Wat bedoelt hij" dacht ik eerst maar ik begreep het na een paar seconde. "laahirhamha" zei ik fluisterend. "Aandacht aandacht binnen een paar minutjes zullen we stijgen gelieve op jullie plaatsen te gaan zitten en jullie gordel om te doen. Alvast bedankt " riep er iemand via de microfoon. Ik draaide me om en ging op mijn plaats zitten na 20 minuten ongeveer hoorde ik Waïl (zoon van die man) huilen ik stond op en liep naar hen toe. "Wat is er schat"vroeg ik aan Waïl.
hij bleef verder huilen. Ik keek de man aan en die zei dat hij niet wouw eten. Ik nam die broodje van hem en zei tegen Waïl dat hij het broodje moest opeten zodat hij groot en sterk wordt. Hij vroeg of hij groot wordt als papa. ik knikte met een glimlach. en ging terug op mijn plaats zitten. ik hoor die man nog "dank u wel" zeggen het is niets zei ik snel de rest van het rit is er niets gebeurt en we gaan nu landen. Ja jullie horen het goed ik ben nu eindelijk in Nederland (Amsterdam). Mijn leven kan nu pas beginnen dacht ik bij me zelf.

---------------------------------------------------------------
hey lieve lezers een nieuw deeltje bij
ik hoop dat jullie het leuk vinden
ik weet het het zijn korte deeltjes maar na een paar deeltjes word het langere deeltjes 🤩🤩🤩🤩