VARMISIN BENİMLE YANMAYA

1.bölüm

SELAM!

İLK BÖLÜM OLARAK ÇOK SABIRSIZLANIYORUM VE FAZLA UZATMADAN OYLAYIP BOL YORUM YAPMAYI ASSLA UNUTMAYIN MİNİK PATATESLERİM 🖤💕ÖZELDEN YAZMAK ISTERSENIZ SEVE SEVE CEVAP VERE BİLİRİM YETER Kİ
SİZ YANIMDA OLUN 🖤

MEDYA: DEFNE ÖZTÜRK

*******

Kurtarılmak

Tek bekleyişim idi kurtulmak istiyordum gitmek istiyordum ama gidemiyordum ben onlara o kadar borçlu idim ki bırakamazdım bu sadece maddiyat değildi onlara karşı olan borcum, manevi idi aslında. beni sarıp sarmalayan bi yengem vardı bana sahip çıkan bir yenge, kendi evladına ne aldıysa bana da alıyordu evladı gibiydim ama bu diğer tarafa geçince olaylar değişiyor herşey tersini sarıyor idi. Amcam bana çok sert davranırdı yengemin aksine benden nefret ederdi genellikle beni sürekli döverdi ve hep aynı şey için döverdi utanmadan kendi çocuğunun gözü önünde döverdi beni ama işine gelince de beni öper sonra gider borcunu öder gelir tekrar para derdi yorulmuştum artık o keyif sürerken ben çalışıp duruyordum genç yaşta olmama rağmen yediğim dayaklar sonucunda heryerim morarıktı ve bu artık beni kendimden nefret ettirecek hale gerirmişti.

AAAHHHHH!!

Sırtıma aldığım en sonki darbeden sonra ağzımdan bir inleme çıkmıştı ve yerde öylece kıvranırken bana hiçte üzülmüyordu hep vuruyordu ve artık bu yeter denilcek hale çoktan gelmişti ancak bana sadece susmak düşerdi.

"Bana para getirceksin anladın mı beni nankör yiğen sen beni aptal mı sandın bana getirdigin para 2.000 lira iş yerine gelip senin hakkinda bilgi almaya kalkıyorum bi bakıyorum maaş farklı ne kadar sence o maaş, dur sana şaşıramıyacağın bir şey söylim 2.800 nerde lan bana getirmediğin paralar Heee nerdeee!!!"

" Amca koskoca şirkette çalışıyorum ve mecburum kendime kıyafet almaya nolur yapma nolur kıyafet alıyorum kendime hergun aynı kıyafetle gidilmiyor nolur anla beni"

Acı içerisinde söylemiştim kısık ve boğuk çıkan sesiyimle . Ama bu sözlerim nafile idi amcam daha çok deli olmuştu

"Vayy yeni kıyafetler, iyi güzel kendine para ayırmak istiyorsan küçük hanım mesaiye kal gece yarışına kadar gelme bu benim umrumda değil anlıyor musun? umrumda değil.! "

Diyerek saçlarımdan tuttu ve yere doğru iterek bıraktı. Nee yapacağımı bilmiyorum ama tek bir şeyvardı oda susmaktı..

Acı içerisinde odasına gittim ve hemen yatakta yatan kuzenim Ece de yatağın içinden kalkıp bana baktı ve yataktan hemen kalkarak kolumdan tutup yatağa doğru yatırdı ve anlıma bir öpücük kondurdu.

"Abla, ablam iyi misin? buz getireyim mi ister misin? Nefret ediyorum artık ondan." dedi ancak titreyen gözlerimi kapattım ve kafamı hafifçe hayır şeklinde salladım. Ece de terardan yanağımdan öpüp kendi yatağına geçti. Ben ise acılar ve aklımda ki soru işaretleri ile uyumaya çalışmıştım.

*******************

Alarmın sesi ile yavaşça yerimden kalkıp gerildim ve camdan dışarı baktım hava oldukça güzel duruyordu bu yüzden ne giyeceğini düşünerek camdan ayrıldıktan sonra banyoya doğru gittim sessiz olmaya çalışıyordum amcam sesleri duyarda gelirse daha önce yaptığı gibi hiç üşenmeyip sabahın köründe bile döverdi ve bu yüzden parmak uçlarında yürüyordum sabahları. Üstüme ne giyeceği mi düşünürken Ece de uyanmıştı ve bana baktı ancak ve konuşmaya başladı.

"Abla daha üstünü değiştirmemişsin , istersen benim dolabımdan kullana bilirsin yeni birkaç elbise aldım sende kullan , bak hatta bu takımı hiç giyinmedim yeni aldım da al bugün giy sana çok yakışır."

Dedikten sonra Eceye gülümsedim ve askılıkran çıkarttığı kiyaferlere bakarak tamam şeklinde kafamı salladım.

Üstümü giyinip çok hafif bir makyaj yapmıştım. Aslında nefret ediyordum makyaj yapmaktan ama koskoca Şirkette çalıştığı için mecburcum.

Ve artık evden çıkmiştım yolda yürürken herkez bana bakıyordu, üstümdekiler bana çok yakışmıştılar. Belkide ben öyle hissediyordum.

*****************

Minibüsten indikten sonra şirketin az ilerisinde olan starbucks tan sıcak kahve aldım ve şirkete doğru yürüdüm. Güvenlik görevlisine selam verip şirkete girdim, büyük camdan yapılmış olan asansöre bindikten sonra çok geçmeden asansörden indim. Masasına doğru giderken en yakın arkadaşı Mine'yi gördüm.

"Günaydın Mine, napiyorsun beni sordumu Sarp bey?"

"Günaydın canım evet sordu bende şirketin ilerisinde geliyor dedim zaten çok bi zaman geçmedi"

"Ben hemen gidiyorum yanına o zaman"

"Git git zaten bir kere de düzgün şekilde konuşsak ölürsün sanki , artık şu Mert bey gelsede onun asistanı olsan çok yoruluyorsun hem böyle olunca"

"Görevimi yapmak zorundayım Mine ve biz öğlen arasında falan sanki birbirimizi hiç görmüyor gibi konuşma bir duyan falan olcak o zaman görüşücez"

Diyerek mine'nin yanından uzaklaştım ve masasına eşyalarımı koyduktan sonra saçlarımı geriye doğru atıp dosyaları aldım ve sarp beyin odasına doğru yürümeye başladım ve odanın önüne geldiğimde kapıyı 2 kez tıktıklayıp içeri girdim.

"Günaydın Sarp Bey 5 dakika geç kaldım biraz trafik vardı kusura bakmayın"

"Günaydın Defne, ne sorunu sıkıntı yok sadece bi kaç önemli şey var onun bende seni bulamayınca mine hanıma sordum "

"Anladım ,önemli olan şey ne efendim " dedim ve çok merak etmiştim.

"Sen normalde Mert bey'in asistananısın bunu biliyirsun ve o normalde 2 ay sonra gelicekti londra dan ama aksayan işler yüzünden dün gece uçakla buraya geldi ve şuan buraya geliyor olmalı yani anlayacağın bundan sonra Mertle asistanlığının ilk günü"

Çok şaşkındım hiç tanımadığım bir adamla çalışacaktım ve ne yapacağımı bilmiyordum

"Taman efendim ve bu arada bu dosyaları dün hazırladım buyrun" ve elimdeki dosyaları Sarp'a uzattım, Sarp ise kağıtlara göz gezdirmişti.

Ve "Tamam çıkabilirsin defne'cim "dedi ben ise odadan çıkarken dalgındım, tanımadığım bir adamın asistanı olmak bana biraz ürkütücü gelmişti ve söylenenlere göre Sarp beye göre çok ta sert bir kişiliğe sahipti herkez onun adı geçince bile korkardı affı yokmuş çünkü.

Kapıdan çıkarken sadece yere bakıyordum çok dalgındım ve o sıra kafamı kaldırdığında karşımda olan birine çarpmıştım ve tanımıyordu.

Sahi kimdi o ?

**************

BÖLÜM NASILDI BEĞENDİNİZMİ ?

BÖLÜM SOMU GÖRÜŞLER NELER ?

SİZCE DEFNE KİMLE KARŞILAŞTI?

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYİ UNUTMAYİ MİNİK PATETESLERİM💕