VARMISIN BENİMLE YANMAYA

7.Bölüm

MERHABA MİNİK PATATESLERİM BU BÖLÜM BELKİ BİRAZ GEÇ GELDİ AMA SORUN OLACAĞINI ZANNETMİYORUM

(DAHA BAŞLAMADIYSAN BANA BİR ŞANS VERİEMİSİN🖤?)

VOTE VE YORUMLARI UNUTMAYALIM LÜTFEN 💖

MULTİ: DEFNE ÖZTÜRK

********************

DEFNE'DEN

Mert gideli aradan yarım saat geçmişti ben ise biraz telefonum ile uğraştım ,canım sıkılıyordu hemde çok. Telefondan da iyice sıkılmıştım artık ,birşeyler yapmak istemiştim ve yerimden kalktığım sırada silah sesleri duymuştum , o kadar çok ses vardı ki kulaklarım çınlamaya başlamıştı artık ve ben ise ellerimi kulağıma götürüp olduğum yere çökmüş kendimi sakinleştirmeye çalıştım .Silah sesleri azalmaya başladığı anda yerimden doğruldum ve ayağa kalktım koşarak dış kapıya doğru gittim ,kapının deliğinden dışarı baktığımda kapıya doğru yaklaşan adamları görmem ile elim hemen kapının kilidine gitti üsten ve alttan kitledim sonra da koşarak yukarıda olan odama gittim, odamın kapısını kitleyip saklanacak yer aradım ama yoktu.Hemen banyoya girdim ve hızlıca kitledim ardından yan tarafta duran dolabın boşluğuna girip duvardan destek alarak kapıya doğru hızlıca ittirmeye başladım, Ardından elimi pantolonumun cebine attım ancak telefonumu almamıştım yanıma .

Şimdi ne yapacaktım?

Korkuyordum hemde çok korkuyordum. Aşağından gelen silah sesleri ile bir anda sıçradım galiba kapının kilidini kırmışlardı. Korku beni iyice kendine esir etmişti. Ayağa kalkıp kapıya doğru gittim aşağıdan gelen konuşmaları duymak istedim ve hedefime ulaştım da.

"Etrafı arayın bu kız bu evden başka bir yere gidemez ! ÇABUK OLUN!" Bu seferde koskoca evde sadece gürültü ile koşan ayak sesleri vardı. Biraz daha bekledim yaklaşık 1-2 dakika geçmişti odanın kapısındaki bağırma sesi ile yerimde irkildim

"ABİ BURANIN KAPISI KİTLİ BİR BAK İSTERSEN" Tekradan bir ayaklanma olmuştu Ve artık kapı tam anlamı ile zorlanıyordu "Abi" dedikleri kişi gelmiş olmalıydı. Zorladı,Zorladı ,Zorladı Ardındna sadece 2 el silah sesi duyuldu tekrardan irkilmiştim ve o sıra ister istemez gözümden 2 damla yaş akmaya başlamıştı, hıçkırıklarım duyulmasın diye ağzımı sımsıkı kapatmıştım tabiki o sıra içeriye adamlar girmişti ve sıra benim bulunduğum banyoya sıra gelmişti kapının kulpu 2-3 gez inip kalkmıştı ve ardından yine o silah sesi duyulmuştu.Dayanilmaz bir hal almaya başlamıştı kulaklarım ağrımaya başlıyordu. Kapı bir anda itilerek dolap yere düştü ve etraf cam olmuştu. Bana gülerek yaklaşan adama baktığımda hemen ayağa kalkıp ona bakmaya başladım.

"Merhaba canım seni böyle ziyaret etmek istemezdik kapıyı açmadın bizde mecbur kaldık,ama sana birşey diyeceğim bu kadar geç seni bulmamı sağladığın için belkide tarihe geçiceksin."

"Bana yaklaşma" Sanki bu dediğimi yapacaktı. Daha çok yakınıma gelip konuştu.

"Sen istedin diye senden uzak duracağım öylemi?" zihnimi okumuştu galiba yada farkında olmadan düşüncemi sesli söylemiştim.

"UZAK DUR BENDEN!"

"BANA BAĞIRMA!"

"BAĞIRTTIRMA O ZAMAN" Bunu söylemem ile yediğim tokat ile yere savrulmuştum. Azıma gelen tuhaf tat ile elim dudağıma gitti ve elimde az da olsa kan vardı. Saçımda hissettiğim eller ile kafamı kaldırdım ve karşımdaki adam ile aramızda çok bir mesafe yoktu.

"Bana bağırmaman gerektiğinin farkına varmışsındır diye umuyorum "

"Bilmem" bana bu özgüven nereden geliyordu hiçbir fikrim yoktu ama tek bildiğim şey vardı ben burada tektim ve Mert Alparslan hâlâ gelmemişti. Aslında bu kadar şeyi oyalamak için yapıcaktım benim buradan gitmemem için Zaman gerekli ve bu zamanı sürdürmeye devam edecektim ama şuan kafamda hissetiğim eller iyice canımı yakıyordu ,hemde fazlası ile.