Geleceği merak ediyordum hep , hayatım da mutluluk ve başarı bekledim . ikisini bulduğum zamanlarda oldu ve kaybettğim zamanlarda. Hayatın benle dalga geçti ve benim hayatla dalga geçtiğim zamanlar da oldu. Bazen hayal kurmaktan korktuğum günleri gördüm bazen hayallerimi aşan günler ... Geçmişi unutmayı öğrendim , geleceği ise merak etmeyi ..'' Geleceği merak ettğim anları düşünüyorum da şimdi , hep yalnızdım o anlarda . Gelecekle yalnızlık arasında bir bağ var gibi geliyor bana , insan yalnızken geleceği düşünüyor ve gelecek insanı yalnızlaştırıyor...'' Biraz sonra dağılacak bir kalabalığa bakmak gibi geleceğe bakmak. İnsanlar ekleniyor hayatına, insanlar eksiliyor . sen bir kalabalıktan başka kalabalığa çokta fark etmeden geçiyorsun. Biriler senin hayatından çıkıyor ,sen birilerinin hayatından çıkıyorsun . ''Teninin bir parçası olmuş niceler uzaklaşıyor senden , bir zamanlar adını bile bilmediklerin senin daha sonra en mahrem gülüşlerinin sahibi oluyor, ne tuhaf.'' İleriye baktığında ,geçmişin gölgeler kaçınılmaz olarak düşüyor geleceğin üstüne. Gitmiş olanları hatırladığında gidecek olanları da düşünüyorsun , en yakınında dahi uzaklaştırıyor bu düşünceler , oda eksilecek mi hayatımdan diye soruyorsun kendine . 'O gitmez dediğin kaç kişi arkasına bakmadan gitti'', asla kopamayacağını sandığın kaç kişiden koptun , hafızanda birer soluk hayalet şimdi onlar ve sen onların hafızasında soluk bir hayaletsin, ''gelecek hayatından kimler soluk hayaletlere çevirecek ? Geçmişin anıları , geleceğin soruları... '' Geleceği bilmek ister miydin ? diye sorsalardı : hayır , bilmek istemezdim . neden diye soracaksınız , çünkü ; sevinçler kadar acılar da getireceğini daha yaşamadan biliyorum ve bunların bir sırası olmadığını da Beklenmedik zamanlarda , beklenmedik biçimlerde ortaya çıkacağını da . geleceğin kendi kendine bir geçmişe dönmesini ve yüzüme doğru yaklaşan her siyah balonun patlayacağı anı bir çocuk gibi gözlerimi kısarak bekleyiş içinde olacağım , patladığında ise içinden çıkanın tenime değişini hissetmeyi tercih ederim Ama bu kuş sesleri , bütün bu sesler, düşüncelerim , insan çığlıkları , haykırışlar... bütün o soruları uyandırıyorlar . Zamanın yırtıldığı anlarda, zaman daha çok hissedilirmiş. Hatıralarla , en acı yaralarla , ,gelecek hakkındaki tüm sorularla başa çıkabilirim ve bazen anıları da ,soruları da , kendimi de unutup sadece kuşları dinleyebilirim Sislerin içinde güzel ötüyorlar , lütfen beni bırakma ruhum ''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUM
RomanceNeden hayatlarımıza , içlerinde yaralı bir ölü taşıyan yabancılar olarak devam etmek zorunda kaldık ? yaralanmışlardan korkun, yaralanmamış kim var peki ? tesadüfler biraz cüretkar görünüyor.