01.06.2018
71.Gün
Bugün rüyamda onu gördüm . Bir şeyi Allah'tan çok istersen , içtenlikle gönülden isteyip dua ederden kabul olurmuş ' Ben bunu sende öğreniyorum . Tüm içtenlikte kendi kendime diyorum ki ' sonunda kavuşmak var , sabret '
Yoruluyorum , herkes elini ayağını çekti .Bir olay olduğu zaman anlıyorsun her şeyi . insanları , aileni , sana değer verenlerin ne kadar yanında olduğunu .
Bazı olayda :
''Kimine ah edersin kimine ise minnettar olursun ''
İçim sızlıyor hani bunları yazarken bile kelimeler boğazıma diziliyor . Nefes alamıyacakmışım gibi oluyorum . Dışarıya çıktığım da ona benzer bir yüz aramaya başladım sanırım ' deliriyorum '
Benim sığınacak kimsem kalmadı senden başka , kimsem hemde .
Alıştım bazı şeylere hani '' alışmam , tekrardan ayağa kalkamam diyorsun kendi kendine ama öyle olmadığını yavaş yavaş anlıyorsun yani yanılmış oluyorsun ' Tekrardan ayağa kalkıyorsun , yoluna devam etmeye çalışıyorsun .
' Sana sırt çevirmiş kişiye zarar gelmesini istemiyorsun , ne tuhaf '
Ama artık kendime söz verdim . ' Değersiz hissettiğim hiçbir yerde durmayacağım , söz '
Bazenleri her şeyden elimi kolumu çekip gitmek istiyorum ama gidemiyorum . İnsan kalmak istediği yerden gidebilir mi hiç ? Bedeni sessizce terketse de ruhu gönlü gider mi ? Ah bayım inanın bilmiyorum sadece bir şeylere karşı inancımı yitirmeye başladım .
Yüreğimin sessiz çırpınışları , çığlıkları beni mahvediyor .''
İçimde bir şeyler öldü. İstesem de dönemiyorum geriye . Hep ben üzüldüm, hep ben ağladım. Hayat sizi kurtarmaya çalışıyorsa bir şeylerden, kaçınmadan bırakmayı öğrendim . Bazı şeyler tuhafıma gidiyor ama görmemezlikten gelmeye çalışıyorum yoksa '' Çığlıklarımın içinde boğulurum ''
Bazenleri başımı alıp uzaklara gitmek istiyorum bazense olduğum yerden hayatıma devam etmek . Sahi ne çok gel gitlerin arasında yaşamamı sürdürüyorum '
Bazenleri ayağa kalktığımda etrafımdakileri göremeyecek kadar gözlerim kararıyor . Bazense kendimi göremiyorum . Özür dilerim ama toparlanamıyorum bazı konularda .
Acaba bundan sonra ne yapmalıyım ?
Elim kolum bağlı bir şekilde kurtulmak için çırpınmalımıyım yoksa sonumu beklemelimiyim öylece . İçim de biriken her şey haddini aştı , durduramıyorum , çaresizim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUM
RomantizmNeden hayatlarımıza , içlerinde yaralı bir ölü taşıyan yabancılar olarak devam etmek zorunda kaldık ? yaralanmışlardan korkun, yaralanmamış kim var peki ? tesadüfler biraz cüretkar görünüyor.