Still The One(COMPLETED)

Chapter 7

Alfred's POV (Yanna's Lolo)

Natutuwa naman ako at may bf narin ang apo ko kaya naman magpapahanda ako para sa celebration bukas. Sobramg excited na akong ipakilala ang bf ng apo ko.

Excited nako pero nakakalungkot lang isipin na hindi padin nagbabalik ang ala ala niya.

"Lolo please help me escape. I don't wanna leave but I have to. I love him but I must do this thing kase baka masaktan pa siya sa huli. " sabi niya sa akin. Alam ko na naman ang dahilan kung bakit siya nagkakaganyan.

Binalaan na naman siya ng kapatid ko na lolo ng asawa niya. Naawa na ako sa batang ito kaya nakapag desisyon nako.

Tutulungan ko siya.

Tinulungan ko siyang ihanda ang mga gamit niya at saka pinaandar nadin ang kotse.

"Lolo please? If my husband will find me just tell him that I don't love him anymore lolo. Please? "pagmamakaawa niya sakin habang umiiyak. Sobra sobra na ang sakit na nararamdaman niya kaya naman tumango na lamang ako kase alam kong yun nalang ang natitirang paraan.

"Sige iha, mag iingat ka sa byahe mo"sabi ko sa kanya saka siya sumakay sa kotse. Bago pa man lumabas ang lolo ng asawa niya ay nakaalis na siya.

"Nakaalis na ba yung babaeng yun? "tanong niya sakin at hindi ko mapigilang mainis. Ewan ko ba kung saan nagmana ang kapatid ko at ganoon na lamang ang sama ng ugali niya.

"Ano bang gusto mong mangyari ah? Nagmamahalan yung dalawa pero gumagawa ka ng paraan para paghiwalayin sila."galit na saad ko sa kapatud ko.

"Sigurado din lang na maghihiwalay ang mga yan kaya mas mabuti nang maaga dba? " sagot niya habang nag smirk. Kita mo na, ganun ang kasama niya.

"Baket ka nagkakaganyan? Nagmamahalan yung dalawa at ramdam kong totoo. Hindi sila gaya niyo ni Feliza na naglolokohan lng. Ibahin mo yung sitwasyon niyo sa kanila kase sila mahal ang isa't isa, hindi gaya nyo na si Feliza lang ang nagmamahal tapos niloko mo pa kaya ka iniwan. Wag mong ipareho ang pagmamahalan niyo ni Feliza sa pagmamahalan ng apo ko. " nangigigil na sigaw ko sa kanya.

Napatingin siya sa akin ng masama at hindi na nagsalita. Totoo naman kase ang mga sinabi ko eh. Kaya dapat lang na marealize niya yung mali niya.

Pupunta na sana ako sa loob ng may tumawag sa cp ko at agad ko naman itong inangat.

"L-lo---lo, tu-lung---an mo ako-" sabi sa kabilang linya at bigla aking kinabahan ng madinig na boses yun ni Xanthe.

Anong nangyari?

"Apo, baket? May nangyari bang masama?" tanong ko pero iba na ang sumagot.

"Hello po. Nahimatay napo ang babae kanina at saka madami ang nawalang dugo sa kanya dahil sa pagkakabangga ng kotse niya sa isang malaking truck. Dadalhin na po namin siya sa Cooper Hospital. Doon na lamang niyo po siya hanapin. " sagot sa kabilang linya at biglang may tumulo na luha sa pisngi ko.

Ganito na ba ang epekto ng pagsasakripisyo ng isang mabait na bata?

Agad kong pinaandar ang kotse ko at Pumunta na agad sa nasabing hospital. Tinanong ko sa nurse kung nasaan ang room niya at sakto namang malapit lng sa kinaroroonan ko.

Pumunta ako sa emergency room saka naghintay ng ilang oras ng may lumabas na doctor at agad ko itong nilapitan.

"Kaano ano nyo po ang pasyente? "

"Ako ang lolo nya"

"Okey na po siya pero dahil sa lakas ng impact ng tama ng uli niya ay nagkaroon siya ng amnesia. Hindi pa ako sure kung babalik pa ang ala ala niya o habang buhay nang hindi na babalik ito. She's badly hurt sir. " the doctor confessed and that's when I decided,

Ilalayo ko na siya sa mapanakit na mundong ito.

Napaluha na lamang ako nang maalala ko ang nakaraan. Ang nakaraan na sinapit ng apo ko pero wala akong balak sabihin sa kanya kase gusto kong siya mismo ang umalam pagkabalik ng ala-ala niya.

-----------

Yey! Nakapg ud naden.

Btw check the story description guys, I changed some of it pati nadin sa chap1-4.

Be ready for some revelations.

Keep on reading po.

Don't forget to

Vote

Like

And share.

Kamshamnida💙