Still The One(COMPLETED)

Chapter 28

Yanna's POV

Nabigla ako ng biglang nawala yung labi ni Xav sa labi ko at nakita ko na siyang nakahiga sa floor. Gulat na gulat ako dahil sa nangyari kaya binilisan kong pumunta sakanya at alalayan siya.

Nang makatayo na kami ay kitang kita ko kung paano nagngingitngit sa galit si Wins.

He clenched his fist and was about to punch Xav again but I stopped him. I slapped him again that made him froze.

"Ano bang problema mo ah? Eto naman ang gusto mo diba? Ang makalimutan kita at makahanap nang iba? Ano ngayon ang kinagagalit mo? " galit na galit na saad ko sa kanya habang nag uunahang tumulo ang mga luha ko.

"Why did you f*cking kissed that f*cking guy Yan? You f*cking know that you're my f*cking wife so you don't f*cking have the right to f*cking flirt with other f*cking man. " ano daw?

Todo siya kung magmura pero wala akong naintindihan.

"You have your first wife remember? And Wins I'm just saving Yanna from getting hurt again and again by you. She's hurt but you never did show care to hurt. You don't know that she's crying all night and smiles at day. You don't know anything. " nagulat ako sa sinabi ni Xav.

Alam niyang lagi akong umiiyak? Lagi niya akong sinisilip pag umiiyak?

"I D- didn't kn- know" pautal utal na sagot niya. Buti naman inamin niya kase ano nga bang alam niya? Wala siyang alam.

"Yeah right. Wala kang alam. Let's go Xav" tumalikod ako saka hinila si Xav pero bigla kong naramdaman na tumigil si Xav.

Paglingon ko ay nakalagay naman pala kase yung kamay ni Wins sa balikat niya. Dahan dahang binitawan ni Xav ang kamay ko saka naglakad papalayo. Pero bago yun ay may sinabi siya sakin.

"Naawa na ako sayo Yan. Kailangan mo nang tumigil sa kakaiyak at ang paguusap niyo lang ni Wins ang alam kong makakapag patigil niyan. You two talk baby. I'll wait for you outside okey? " he kissed my forehead and bid a good bye.

Tumingin ako kay Wins at kitang kita kong malungkot siya.

"I am so sorry for ev- everything love. Please let's talk. " mahinang sabi niya saka ako nilapitan.

"We are already damn talking. " pabalang na sagot ko sa kanya. He sighed and then speak again.

"Love...  I am sorry for hurting you. I didn't mean it-" pinutol ko siya sa dapat niyang sabihin sakin dahil sa inis.

"Oh yes you don't mean it because you never know anything. " kung gusto niyang mag usap kami ng english edi fine.

Saka alam ko naman din na wala siyang kasalanan eh. Ako lang talaga yung nahulog tapos ayaw mag paawat sa pagmamahal ko kay Wins.

"I just got hurt when I heard that you never loved me. " ha? San banda niya narinig yun? Wala akong sinabing hindi ko siya mahal kase nga MAHAL KO SIYA.

Gusto kong isigaw sa harapan niya iyon pero wala akong lakas ng loob.

"I heard you say it when you and lolo were talking before our wedding. " eavesdrop pala ah.

"Sana naman nakinig ka muna sa paliwanag ko Wins. Sana man lang nagtanong ka saken kung ano yung nararamdaman ko para sayo bago mo ako saktan ng todo Wins. Kase ang sakit sakit na. Alam mo yung araw araw akong hindi makangiti ng maayos dahil sa paulit ulit na nakikita ko kung paano kayo maglandian ng asawa mo.

"Asawa din kita Yan. I'm your husband too love. "

Parang hindi ko kayang tanggapin yung sinabi niya ah.

"Oo asawa mo ako pero mas may nauna kang naging asawa. Mas nauna mo siyang minahal bago kapa magka amnesia. Mas may nauna saken kaya wala akong karapatan. " iyak ako ng iyak habang sinasabi ang mga yun. Masakit sabihin pero kailangan eh.

"I'm sorry. Sorry but I think I loved you more than her. I feel happy when I'm with you more than her. I wanna be with you but I can't because you d- dont lo- love me. " anong hindi ko nga siya mahal? Paulit ulit siya ah kanina pa.

"Eh putangina mahal nga kita Wins kaya ako nasasaktan diba? Mahal na mahal kita Wins. " hindi ko na napigilan ang sarili ko at naisigaw ko na sa kanya ang totoo kong nararamdaman.

Gulat na gulat ang mukha niya dahil baka talagang hindi man lang niya naramdaman ang pagmamahal ko para sa kanya.

"You love me? " ulit niya. Naka unli ba etong si Wins? Paulit ulit siya ah.

"I love you but you know as you've told we can't be together because you have your first wife. " nakita ko namang may tumulong luha mula sa mga mata niya nang sabihin ko.

"I can figure this out. I will make a way love. " parang naguguluhang sabi niya pero hindi ako sumang ayon.

"No. She's your wife and she has all the right to be with you. I don't wanna be a mistress. And I guess were done talking now. I have to go because the one who's been there for me and loved me eternally is waiting outside. Goodbye Wins. Hope you have a good life with Vera. " tuloy tuloy ang pag agos ng luha ko pero wala akong magagawa.

Binilisan kong maglakad para hindi niya ako mahabol at nagtagumapy naman ako dahil bigla siyang pinagkumpulan ng mga tao. Ewan ko kung anong tinatanong na nila.

I left him. I left him without my hear inside me.

I left the one I love the most.

------
Aww guys. Sorry agad puro nakakaiyak eong chapter ko.

Pramis babawi ako sa next chapter kaya sana wag kayong magsawang magbasa ha?

Don't forget to vote, comment,  and share.

Love,
Ate Reighn