Chapter 35

13 0 0
                                    

Yanna's POV

After one year...

"Hey sis,  ano na? You feeling good? " sabi sa akin ni Xav habang pababa sa hagdan dahil andito ako sa kusina busy kumakain.

Maybe  you're wondering why did he called me sis? Yeah it's true. He's my Brother BY BLOOD.  Matagal na pala siyang may kutob noon na magkapatid kami dahil daw sa mga kwento ko na nagkakapareho sa kwento ni mama? Ewan ko din ba jan diko din magets e.

Kaya noon lagi siyang nakabantay sa akin. Isang tawag ko lang andiyan na siya agad para sumaklolo. Akala ko dahil lang sa nagtapat siya ng pagmamahal niya sakin noon. Nagkamali ako, dahil lang pala sa kapatid niya ako.

After my operation,  uuwi agad ako ng Benguet para komprontahin si lolo. He lied to me about my parents,  they're still alive. And they are with me right now together with my brother,  Xav.

"Yeah. I'm fine" I half smiled even though it's fake. Geez kelan ba ulit kase ako ngingiti ng galing sa puso ko?

Oo nakilala ko na mga magulang ko at nakakasama ko na sila pero parang may kulang parin. May kulang at yun ang dahilan kung bakit hindi ko magawang maging masaya.

"Okey ka? E bakit pagkapasok ko kanina sa kwarto mo madami na naman akong nakitang tissue na nakakalat? " nabigla ako sa tanong niya.

Pumasok na naman pala siya sa kwarto ko nang hindi ko alam. Okey lang naman sakin pero I think I need some privacy din naman minsan diba? Kahit kapatid ko pa ang mokong na ito.

Napabuntong hininga siya at hindi ako umimik. Ano pa bang dapat kong sabihin diba? Alam naman na niya lahat diba?

"Sis I know that you still love him. I know that every night you're crying for him but can't you see? He's happy now with his someone." Hindi naman masakit yung sinabi niya diba?

HAHAHAH sobrang sakit lang talaga.

Oo alam ko naman e. Alam kong nakamove on na siya sa akin pero bat ganun? Napakabilis niyang mag move on? Akala ko ba mahal niya ako? E bakit after one year lang may bago na siya agad?

Alam ko naman na ako na mismo ang nantaboy sa kanya pero masakit lang kase sa part na kinalimutan na niya ako samantalang gabi gabi ko siyang iniiyakan? Bakit? Masama bang ipagtabuyan ko siya dahil nga sa ayokong madamay siya sa problema ko? Masama ba na isipin ko ang kapakanan niya kahit na ako naman yung maaasaktan?

Masama ba na ako na mismo ang bumitaw kahit na mahal ko padin siya? Masama bang iwan ko siya kahit alam kong masasaktan din ako sa huli?

Bakit ganun? Akala ko magiging masaya ako after kong makalaya sa kanya pero bakit araw araw parang dinudurug ng paulit ulit ang puso ko? Ang sakit sakit na e.

Tumulo nalang bigla ang mga luha ko sa harap ng kapatid ko. Anong magagawa ko iyakin akong tao e. Isang masakit lang na bagay na maalala ko iiyak na ako.

Umuulan kase ata nung pinanganak ako ni mama.

"Hayaan mo lang ako Xav. I will be okey" pangungumbinsi ko sa kanya pero alam ko namang hindi padin siya makukumbinsi. Matigas din kase ang ulo nito.

"No. Why can't you just be happy for him baby girl? He's happy now so you have to be happy also. Try to move on coz it will be the best for the both of you. Hayaan mo pagkatapos mong maoperahan ihahanap kita agad ng bago. " ngingiti ngiting sabi niya sa akin.

Hindi talaga to mahilig sa comfort comfort nayan hays. Kaya ayokong magpa advice sa kanya dahil sa ganun yumg isip niya e.

Ganun dun ang ginawa kay Ezra kaya iiyak iyak din ngayon ang bestfriend ko. Sinampal sampal ko panga eto kahapon dahil sa katarantaduhan niya e. Akalain mo ba naman? Dahil lang sa takot sa commitment nakipaghalikan na sa club at sa mismong harap pa ni Ezra.

Ayan tuloy nag away sila. Kaya bihis na bihis eto e susuyuin ata si Ezra. Naliwanagan siguro sa panenermon ko kahapon.

Marupok naman yun e kaya isang landi lang ng kapatid ko bibigay agad yun. Sanaol kase nagkakaayos diba?

Hindi ko na siya sinagot kaya lumabas nadin siya para harapin ang problema niya.

"But please after they transplant my liver to you don't waste it. Be happy coz it will be your secons life. I love you sis" pahabol niya bago tuluyang makalabas.

Kahit lagi akong inaaway niyan alam kong mahal na mahal padin niya ako. I'm so lucky to have a brother like him.

I love you too. I whispered in the air as I sighed.

So mag isa na naman ako sa bahay no? Mom and Dad is in the company. So I'm really left all alone here.

I can cry anytime and anywhere I want. Yipiieeeee.

I was about to go upstairs when I heard my phone beep.

Can we talk tomorrow? At Daniel's Cafe. 8 am sharp.

I felt mely knees tremble coz after how many months nagparamdam siya.

I know that type of typing. It's him. It's my love.

I almost cried out of joy but I've stopped when I read his next message.

Please bring with you your atty. also coz after we talk,  we'll sign the divorce papers

Fvck?

-----------

Tugsh tugsh HAHAHAHAAH. wala maghihiwalay na silaaaaa yieeee

Ilang chapters nalang epilogue na guya so pleaseeeeeee

Don't forget to vote,  comment and share para naman kahit papaano e madaming makabasa ng walangyang work ko diba? HAHAHAHAAH

I LOVE YOU GUYSS.

Love,
Ate Reighn

Still The One(COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon