Still The One(COMPLETED)

Chapter 31

Yanna's POV

He slowly opened his eyes then saw my hand holding his jaw. Dahan dahan siyang napatingin sakin at nagulat nang makita ako sa tabi niya.

Niyakap ko siya ng mahigpit at mas lalong nagtuloy tuloy na pumatak ang mga luha ko. Kasalanan ko to eh. Kung hindi lang ako naging marupok noon ay hindi mangyayari to.

He rubbed his eyes dahil mukhang hindi pa siya kumbinsido na meron na nga ako sa tabi niya.

"Are you really Yanna?Are you really My Love? Are you really my wife?" sunod na sunod na tanong niya sa akin. Ngumiti lang ako saka tumango.

Bigla niya akong niyakap ng mahigpit saka pinatong ang ulo sa balikat ko. Naramdaman kong parang nababasa na ang suot kong damit at doon ko narealize kung anong ibig sabihin nun nang suminghot siya.

Umiiyak si Wins? Really?

"I thought you will never come back. I thought you don't love me anymore. I -" I kissed him before he end his sentence.

He was shocked but he responded easily when he realized that I was kissing him. He cupped my cheeks and after a minute, we let go each others lips.

I smiled, hugged him and we didn't say any words from there. We let our hearts speak to each other. I miss this. I miss him. I miss everything about us.

"Wins, can you get up now and have a lunch? Please? " nasabi kase sakin ni lola na hindi pa daw siya kumakain mula kahapon. Saka kahapon lang din daw siya kumain mula nung umalis ako.

Kaya pala ang payat payat na niya. Natulala muna siya sa sinabi ko pero tumango din siya sa huli.

Naiinis tuloy ako sa sarili ko dahil ako ang may gawa neto. Para na siyang bata na may balbas kapag kakausapin mo. Inalalayan ko siyang tumayo saka sinamahan na pumunta sa kusina. Kumain na ako pero alangan namang iwan ko din dito si Wins na kumain na mag-isa dito diba?

Ako na ang naghanda ng kakainin niya matapos ko siyang paupuin. Nakangiti siya habang pinapanood ako na naghahanda.

"Bakit? " tanong ko na natatawa at natawa naman siya pero hindi padin abot sa mata niya.

"I just missed seeing you. " tipid niyang sabi sa akin at napangiti naman ako doon.

Kakabalik ko lang pero pinapakilig na ako agad ng Wins na eto. Lumapit ako sa kanya saka nilapag ang pagkain sa harap niya. Tumabi ako sa kanya saka tinignan siya.

"Eat now baby. " utos ko sa kanya pero umiling lang siya. Ano problema neto? Akala ko ba pumayag nang kakain siya?

"Subo" one word but it's enough for me to understand. I sighed and smiled saka kinuha ang kutsara para subuan siya.

Ngumiti siya pabalik saka ibinuka ang bunganga niya. Masaya siyang kumakain at ngingiti ngiti na parang bata.

Naguilty na naman ako nang makita siyang ganon.

"Baby, you take a rest for now and tomorrow we will go to barber shop okey? Your hair is already long. " mahinahong sabi ko sa kanya saka hinawakan ang buhok niya.

Tumango siya ulit bilang sagot sa akin. Tinitipid nga talaga niya ang boses niya. Matapos niyang kumain ay pumunta kami sa sala saka umupo sa couch. Tahimik kaming dalawa doon nang biglang dumating si lola.

"I miss seeing you too together. By the wa Yan. I think medyo okey na siya, kaya na niyang intindihin kung anong nangyayari so can you leave us for now? Ipapaliwanag ko lang at sasabihin sa kanya ang lahat. Kailangan din niyang malaman ang lahat Yan. " ah oo nga pala hindi pa alam ni Wins ang lahat.

Nagpaalam naman ako saka hinalikan si Wins sa noo bago ako umalis.

Ewan ko pero parang hindi na ako nahihiyang mag pakita ng pda kay lola nang malaman ko ang lahat.

Nagpunta ako sa garden para puntahan si Kuya John dahip sabi ni Manang Imelda andoon daw siya. Gusto ko din yun makausap eh kahit magkasama lang kami kanina.

Nakita ko naman siya agad at nilapitan.

"Kuya" napalingon siya nang tawagin ko siya.

"Oh Mam- ay este Yanna. Ano po yun? " buti naman hindi na niya tinuloy ang sasabihin niyang Mam. Ayoko nga kase masyadong oa geez.

"wala kuya. Gusto lang kita makausap habang nag uusap sila lola at Wins sa loob. " napatango naman siya saka sinimulan naming mag usap ng kung ano ano.

Matapos ang ilang oras ay bumalik nadin ako sa loob para sana magpahinga nang makita kong palapit sa akin si Wins. Tapos na pala sila mag usap ni lola.

Nang makalapit siya sa akin ay bigla niya akong hinalikan sa noo at niyakap.

Halaa anong nangyari dito?

Nagtataka man ako ay niyakap ko nalang din siya pabalik.

"So I guess after how many years, you're still the one. " ha? Ano ibig niyang sabihin?

Hindi ako nagsalita kase nga hindi ko naintindihan. Alangan namang sumagot ako eh masyado na palang malayo sa sinasabi niya ang sagot ko diba?

"Alam ko na namang hindi nagets yung sinasabi kaya ipapaliwanag ko na" halla nagulat ako nang bigla niya akong pagsalitaan ng ganun.

So I guess the real Wins is back.

"After all these years, after all the problems that have occured. After you left my wife without my consent. After we fighted. You are still the one I love. " aww short but meaningful. Naiyak ako sa sinabi niya ah.

I guess he already knew that I'm her wife. The first, second and forever wife.

----
Okey na bayan? Happy na kayo ha?

Hayss nakakawalang gana na magsulat but I must fight this laziness. Binalak ko pa ngang hindi na tapusin to but napag isipan ko na I must continue writing.

Hope y'all love it guys. Please comment, vote, and share. Pafollow naden ako guys ah?

Love,
Ate Reighn