Still The One(COMPLETED)

Chapter 20

Yanna's POV

"Uhm Wins kumain na tayo. Tama na muna yang trabaho mo. " kinakabahang sabi ko kay Wins kase baka sungitan na naman ako. Pinatawag kase ni lola kase kanina pang hindi bumababa matapos bumalik galing sa trabaho.

Tumingin siya lang sakin saka ibinalik ang tingin ulit sa laptop niya.

"Wins please,  kung galit ka sa akin o kung kanino man wag mo naman idamay yung pagkain mo. Baka magkasakit ka pa. " dahil sa sinani kong yun ay tinignan ulit niya ako ng walang emosyon saka nagsalita.

"You don't care anyway and don't ever call me again. I'm not a baby anymore. So what if I get sick?  It's not your responsibility. " nabigla ako sa sinabi niyang yun dahil parang sobra siyang galit sa akin dahil doon.

"It's my responsibility because you are my husband Wins. My HUSBAND" dahil sa inis ko ay nasigawan ko na siya at inilaborate pa yung husband. Totoo naman eh. Asawa ko siya kaya responsibilidad ko siya.

"I'm your husband when your lolo is around because remember we are just married in your place not mine. " para aking binagsakan ng langit at lupa pagkakasabi niya nun.

Oo nga pala nakalimutan ko pinilit lang siya ni lolo. Hindi niya yun ginusto kase baka nagpapakitang tao lang siya dahil kapatid nga ni lolo yung lolo niya diba?

Binilisan king umalis sa kwarto niya dahil nararamdaman kong malapit nang pumatak ang luha ko. Dumiretso ako sa kwarto ko at doon ko na hinayaang pumatak ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

Masakit pala no? Ang maipamukha sakin na wala lang ako? Masakit pala na baliwalain ka ng taong nagpakita noon sayo ng pagmamahal. Umiyak ako nang umiyak nang may naalala ako.

Tinawagan ko si Xav at inangat naman niya agad.

"Xav" pagkasabi ko nun ay alam kong nahalata niya agad na umiuyak ako kaya parang umayos siya sa kung ano mang ginagawa niya.

"Are you crying Yan? What happened? Are you okey?" sunod sunod na tanong niya sakin kaya mas lalo ko lang nilakasan ang iyak ko. Kapag may kumakausap kase sakin at kinokomfort ako mas lalo lang akong nagiging weak.

"Xav,  can we meet? " four words and he agreed already. I know he has many questions especially that I told him that we'll meet. Hindi ko kase siya nasabihan na nakabalik nako. Tinataguan ko kase siya kapag nasa school kami at buti naman hindi niya ako nakikita.

Matapos kong sabihin kung saan kami mag memeet ay pinunasan ko agad ang luha ko saka nagbihis. Maybe I just need to share my problems para mas maging magaan diba?

Pumasok ako sa Dan's Cafe at nakita kong meron na si Xav sa table sa side na naghihintay sa akin. Nang makita niya ako ay nginitian niya ako at lumapit naman agad ako sa kanya.

Nang makaupo ako ay nagsalita agad siya.

"Nakabalik ka na pala. Why are you crying a while ago? Saka parang hindi ka pa ata tapos na umiyak ah. " concern na sabi niya at dahil doon ay pumatak na nama ang mga luha ko. Naalala ko na naman kung pani yung trato sakin ni Wins.

Pinaliwanag ko lahat lahat kay Xav. Hindi ko napigilan at nakwento ko na lahat sa kanya pati nadin ang kasal at yung tungkol kay Wins. Nahalata ko namang parang nag iba ang expression ng mukha niya.

"Hindi mo man lang ako ininform." sabi niya at napangiti naman ako sa pagdadrama niya. Ewan ko ba sa lalakeng to. Nakikita na nga lang na naiiyak ako eh susme.

"Sorry na agad. " sabi ko sa kanya while pouting saka niya pinisil ang pisngi ko. Masakit ah.

"I'm serious Yan. " sabi niya habang nakatingin ng seryoso sakin. What? Ano na naman trip ng lalakeng to?

"Andito naman ako eh. Bat kapa kase nahulog sa taong hindi ka mamahalin pabalik? Yan andito ako oh hinding hindi kita sasaktan. "  nabigla ako sa sinabi niya pero pinilit ko na lamang na magmaang maangan.

"Alam ko naman Xav. Alam ko na lagi kang andiyan sakin bilang isang kaibigan-" pinutol niya ako sa sasabihin ko.

"Please Yan. Don't pretend that you don't know what I'm talking about. I love you and you know that." pag amin niya sakin at hindi ko na alam ang isasagot ko sa sinabi niyang yon. Hindi ko alam. Ang alam ko lang kaibigan ang turing ko sa kanya. Nothing else.

"I-I don-" hindi pa ako natatapos sa sinasabi ko nang magsalita agad siya.

"I get it Yan. I know you can't love me back. But please? Can you just let me love you until I get tired? " naiiyak ako sa sinabi niya. Hindi ko naman talaga alam eh. First time kong may magtapat sakin no. Saka mahalaga nadin siya sakin ayoko siyang saktan.

"I'm sorry Xav. " I sincerely said bug he just smiled.

"You don't have to say sorry. It's my fault. " dahil sa sinabi niyang yun ay hindi ko napigilan ang sarili kong tumayo at yakapin siya.

"Salamat Xav. Uwin a tayo? " sabi ko sa kanya habang magkayakap parin kami.

"Are you sure you're okey? " sabi niya at tumango lamang ako. Sinabi niyang ihahatid ako kaya pumayag naman ako para dun man lang makabawi ako sa kanya diba?

Tawanan lang kami sa biyahe na parang walang nangyari kanina at nang maihatid ako ay umalis nadin siya agad. Papasok na sana ako nang makita ko si Wins na nasa pintuan.

"So you're having a lover hm? " sa sinabi niyang yun ay nawala ulit ang saya ko. Halatang galit na galit siya dahil sonrang talim ng tingin niya sa akin.

"Mali ka nang iniisip-" biglang nagsalita si lola kaya hindi na ako natapos magsalita.

"Pauwi na ang asawa mo Wins. Gusto mo bang sunduin siya sa airport? " dahil sa sinabing yun ni lola ay nagulat ako. Akala ko ba walang asawa si Wins?

Akala ko ba ako lang ang asawa niya? So he has a first wife? Its like I'm the mistress right?

"Susunduin ko po siya lola. I miss her already that's why. "

Sht! My tears fell down again.

-------
ang saya saya talagaaaa. Ang sweet sweet talaga ng mga bida naten no?

Chour HAHAHA. sorry agad e paano ba naman may asawa na nga diba?

Pero kahit galit kayo sakin sana mag vote paden kayo,  comment saka share naden niyo to.