Jade Karl’s POV
Audrea.. Audrea… bakit ba kanina ko pa siya iniisip? P*ksh*t naman oh! Bakit siya pa ang iniisip ko?!
Wala akong magawa kaya nag-iikot lang ako ngayon ditto sa school.
Bakit pa kasi yang Audrea na yan ang iniisip ko eh! Pumulot ako ng bato at binato sa pinaka malayo.
Multo bay un? Hindi ako bakla! May nakita akong babaeng tumatakbo papunta dun sa lumang building
ata. Dun kasi napunta yung bato.
Manhid ba yung babaeng yun at di napansin na muntikan na siyang matamaan ng bato?! Haaayy… di mas maayos pa yun walang mang aaway sakin. Pero teka multo ba talaga yun?! Tsk! Imposible! At di ako
naniniwala sa multo!
Pumasok ako sa old building nay un. Hinanap ko kung saan na napunta yung babaeng yun. San na ba
yun napadpad? Masyadong malawak tong building at madilim pa naman. Para sa inyong kaalaman hindi
rin ako takot sa dilim. Lalaki to. Di ka maniwala? Halika ditto para hahalikan kita. Libre pa wala akong
hinihinging kapalit.
Nakarinig ako ng iyak ng isang babae.
Hinanap ko kung san galing yung iyak na iyon. Napadpad pa tuloy ako sa isang room na madilim rin lang.
sira na tong building at walang kailaw ilaw at idagdag mo pang gabi ngayon kaya sobrang dilim. Pero
matalas ang mata ko.
May babaeng nakasikisik sa gilid at umiiyak. Kung naka white dress lang to pagkakamalan ng multo eh
pero naka light blue dress naman. Sige parin siya sa pag iyak. Medyo familiar yung pangangatawan niya
eh.. baka nakita ko na siya noon..
Or… one of my #s? how would I know? Iiyak lang ba siya ditto? Tumingin ako sa buong paligid malay mo
gumagawa pala ng sad music video pero wala akong nakikitang camera. So it’s clear na nag sesenti
lang siya. Ganito ba talaga ang mga babae? Puro drama? So digusting..
Babae nga naman madrama.. iyak lang ng iyak… nawalan na ata sila ng hiya.. sa kapal na naman ng
mukhang umiyak at minsan sa public place pa. pero iba tong babaeng to ah nag tatago.. sabagay nice
spot naman ang pinili niya eh.. sa walang makakakita sa kanya..
Pero nakikita ko naman.. tanga ba to? Alam namang di titigil yung luha punas pa ng punas. Tsk! Mga
babae nga naman! Di ko maaninag yung mukha niya kasi sobrang dilim. Suot lang niya nakikita ko.
“tumigil ka nga sa kakaiyak! Kanina ka pa ah! Mahiya ka naman! Ako ang may ari ng matang nilalabasan mo kaya humingi ka muna ng permisyo bago ka lumabas! Kakainis ka!”naiinis na sabi na sabi nungbabae.
Hah! Sino kinakausap nito? As if naman sasagutin siya ng luha niya. Eh kung sumagot naman yang luha niya siguradong para siyang kidlat na magsisitakbo. Tsk tsk!
BINABASA MO ANG
Nothing Like Us
RomanceHer life were once miserable and then he came. She learned to accept and forgive. After those trials she went through , she was born again--- the braver but silent one. What will she do when the time comes that truth is hunting her? will she forgive...