Jonuel’s POV
Maaga akong lumabas sa bahay para punatahan ulit si Daim sa bahay niya. palagi ko na tong ginagawa.
Ang sumdan siya kahit saan… kahit na kasama niya ang Jeff nay un tulad ngayon…
Andito sila sa park ngayon… nagkukulitan… parang hindi na siya ang Daim na nakilala ko. Yung tahimik at
mahinhin na Daim. Iba na ngayon… pagkasama niya yung Jeff nay un nagiging maingay na siya.
Maya-maya naglalakad na sila kaya sinundan ko sila. Umikot ikot lang sila sa park at nang mapagod na
sila umupo sila sa isang bench kaya umupo naman ako sa katabing bench.
Nakabonet lang naman ako at naka-shades kaya siguro naman hindi halatang ako to at hindi rin naman
ako mahilig magsuot ng ganito napilitan lang ako para hindi niya ako makilala.
“pagod ka nab a?”--- Jeff
“hindi pa naman..”--- Daim
“wanna try to skate?”---- Jeff
“I would be glad to..”--- Daim
“let’s go..”--- Jeff
Tumayo nga sila at pumunta sa skating area. Sinundan ko pa rin sila. Napilitan na rin akong nag-skate
kahit na di ko alam. Nagiingat nalang ako para hindi ako ma-out balance.
Magkahawak pa sina sila habang nage-skate.
Ako kaya? Kailan kaya kita ulit mahahawakan? Kung maaalala mo kaya ang mga nangyare noon magagalit ka kaya? Lalo kayang lalaki ang galit mo sakin? Pakikinggan mo kaya ako? Ano bang dapat
kong gawin para bumalik tayo sa dati?
Bumalik ka na Daim… miss na miss na kita… I want you back… I ineed you… I’m nothing without you…
Nakahawak lang ako sa harang habang sinusundan sila. Kung may kakilala lang akong nakakita sakin
baka kanina pa nila ako pinagtatawanan ditto!
Ma-a-out of balance na sana si Daim pero na yakap siya ni Jeff at ang lapit lapit pa ng muka nila sa isa’t
isa. Kung alam ko lang mag-skate baka ako pa ang kayakap mo ngayon…
Nagtitigan silang dalawa… linalapit ni Jeff ang mukha niya at ayoko nang makita ang kasunod nun kaya
tumalikod ako bigla. Sinubukan kong mag-skate palayo pero na-out of balance lang ako kaya napatingin
ang iba sa akin.
Alam kong pati na rin sila nakatingin sakin.
“f*ck!”mahinang sabi ko at tumayo ulit.
Sinubukan ko ulit mag-skate at nakuha ko nga. Mabilis akong lumayo sa park dahil ayaw kong makita ang ginagawa nila.
Umuwi nalang ako at nagkulong sa kwarto ko.
Dapat pa kailangang mangyare to sakin? Ito ba ang kapalit ng ginawa k okay Daim noon? Hindi pa ba
saat ang pagsisisi ko?
Selos ako! Selos na selos pero hindi ako pwedeng magselos dahil wala akong karapatan! Ano ba namang
klase ng buhay to! Gusto kong mapasakin siya pero pag tinitignan ko palang mahihirapan ako!
Shawyne’s POV
Dismissal na and thank God IT’S FRIDAY!!!
Inayos ko na ang gamit ko. Nagpaalam na ako kina Marizz na uuwi na ako ng maaga.
Nasa hallway na ako ng makabangga ko si Andie. Di ko nakita nasa harapan ko pala kasi nakayuko lang
ako at nagluluksa dahil hindi manlang ako sundan ni Steve para magkabati na kami.
“s-sorry..”--- ako
“I wanna tell you something..”---- Andie.
Halata naman eh kasi kanina pa siya lingon ng lingon sakin na parang hindi mapakali.
“what is it?”--- ako
“follow me..”sabi niya at naglakad na kaya sinundan ko naman siya.
Marizz’s POV
So much revelation for this day!
Sina Janz at Jauze na pala!
Buti pa sila happy!
Eh ako heto pinipigilan lang ulit umiyak kasi ayoko nang umiyak… nagsawa na ako sa kakaiyak tuwing
gabi.
Ihahatid nanaman ni JK si Audrea sa bahay niya. magkaholding hands parin sila. Naka-glue ba kamay nila
para hindi nila maalis alis?!
Nilapitan na ako ni RJ. Dismissal na kasi at ihahatid na niya ako. Palagi na akong hinahatid ni RJ kaya feel
ko supah close na kami. Marami na rin siyang nakwento sakin tungkol sa buhay niya at tungkol na rin sa
mga past love life niya hehe.. adic lang po..
“tara na?”--- siya
Nginitian ko siya.
“tara..”--- ako
Sinulyapan ko muna ng huling bese si JK bago lumabas ng room.
God knows how I miss him so much..
Biglang hinila sakin ni RJ ang bag ko at binuhat.
“di mo kailangang buhatin yang bag ko akin na…”sabi ko at kukunin sana sa kanya yung bag ko pero
iniwas niya.
“ako na… baka mahirapan ka pa..”--- siya
“hindi naman mabigat yang bag ko eh..”--- ako
“mabigat kaya..”--- siya
Wala akong magagawa mapilit siya eh… hinayaan ko nalang siya. Naglakad na kami papuntang
apartment. Siguradong magtatambay nanamna to sa apartment ko dahil boring daw sa bahay niya!
Sanay na ako sa lalaking to! Lahat naman sa kanya boring eh… sa apartment ko lang daw hindi boring
bwahahaha! Ano daw yun! eh ako nga naboboring ako sa apartment ko eh pero nung palagi nang
tumatambay si RJ sa apartment ko hindi na boring.
Meron na kasing nagpapasaya sakin. Minsan movie marathon kami hehe… ang saya nga eh..
“nakalimutan ko ang book ko!”--- ako
“makakalimutin ka talaga!”sabi ni RJ at kinatok pa talaga ang ulo ko.
“aray! Ulo po ang kinatok mo hindi pinto!”--- ako
“balik na tayo!”sabi niya.
Naglakad na nga kami pabalik sa school. Di pa naman kami nakakalyo sa school eh…
Malapit na kami sa school.
Teka sino yung dalawang taong yun? PDA pa talaga sa daan eh no! hindi manalang sila mahiya!
Iniwas ko nalang ang tingin ko at nagtuloy pa rin kami sa paglalakad. Habang palapit kami ng palapit unti
unting lumilinaw ang mukha nung dalwang nag-p-PDA!
Sina JK at Audrea!
Pakiramdam ko parang piniga piga na yung puso ko at tinusok tusok pa ng maraming malalaking
kutsilyo!
Humigpit ang pagkakahawak ko sa sling ng bag ko habang nakayuko ako. Tumigil rin si RJ sa paglalakad
ng mapansin sila. Ramdam kong tumingin rin siya sakin. Nakapikit lang ang mata ko at pinipigilan ko ang
mga luha kong pumatak.
Jade Karl’s POV
Ihahatid ko nanaman si Audrea ngayon. Mamaya ko na sasabihin sa kanya ang gusto ko. Sa daan nalang.
Pinanood ko si Marizz na lumabas ng room pero nung mapapatingin siya sa akin umiwas ako ng tingin.
Umalis na nga siya kasama ang Raul nay un.
Inaayos ni Audrea ang mga gamit niya. napatingin ako sa desk ni Marizz.
Makakalimutin talaga yung babaeng yun! inayos na nga niya ang gamit niya nakalimutan pa niya bitbitin
tong libro niya!
Nung hindi nakatingin si Audrea kinuha ko yung book at nilagay sa bag ko para hindi niya makitang
hawak ko ang libro ni Marizz.
Heto na nga kami naglalakad papauwe. Lalagpasan nanaman naming ang apartment ni Marizz. Ano na kayang ginagawa ni Marizz ngayon? Kasama nanaman ba niya si Raul?
Ayokong maunahan ako ni Raul! Sasabihin ko na kay Audrea ang lahat! Sasabihin ko nang gusto ko si
Marizz.
“Audie…”tama yan ang tawag ko sa kanya noon.
“bakit Jade?” --- siya
“may sasabihin ako sayo… it’s important..”--- ako
Kailngan kong magingat sa mga sasabihin ko dahil baka mamisunderstand pa niya. nag-aalala lang ako sa
pwede niyang gawin sa sarili niya. baka sumunod pa siya sa ate niya…
“what?”sabi niya at huminto sa paglalakad at hinarap ako.
“I need to tell you this not to hurt but because I don’t want to hurt you..”---- ako
“what?”sabi niya.
Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanya…
“don’t tell me you’re going to leave me… I can’t live without you… I’ve already lost my sister and I don’t
want to lost you too… ikaw nalang ang naiwan sakin ditto sa pinas… kung mawala ka pa baka hindi na
ako mabubuhay pa… please…”--- siya
Pano ko na siya matatanggiahan?
“but Audrea I won’t leave you ofcourse… i just need some time…”--- ako
“time to be with Marizz? No!”--- siya
“Audrea I have my own life too…”--- ako
“I’m going to commit suicide ones I see you with Marizz. Ikaw lang ang naiwan sakin… I can’t afford
losing you again.. I love you..”umiiyak na sabi niya.
Ginamit nanaman niya sakin ang pagpapakamatay niya.
“ok I won’t leave you..”sinabi ko pa rin kahit na ayoko.
Hindi ko pwedeng iwanan si Audrea dahil baka magpakamatay lang siya.
“promise?”--- siya
“P-promise..”---- AKO
Ngumiti siya ng ubod lapad at lumapit sakin.
“prove me..”sabi niya at lalong inilapit ang mukha niya sakin.
Wala na akong nagawa kundi magpahalik nalang sa kanya. Hindi ko sinagot ang mga halik niya.
Sorry Marizz but I can’t just leave Audrea like this. pinaikot ni Audrea ang braso niya sa leeg ko.
Pagkadilat ko ng mga mata ko ang mukha ni Marizz ang tumumbad sakin. Kasama niya si Raul. Mabilis na
nilayo ko si Audrea sakin.
Sh*T! this is sh*T! f*ck!
Nakita niya! ano nalang ang iisipin niya tungkol dun!?!!!
F*ck!
“hi Marizz”nakangiting sabi ni Audrea at pinaikot ang braso sa braso ko.
“h-hi..”--- Marizz
“mukhang nakakaabala lang kami sige mauna na kami..”sabi ni Raul at inakbayan si Marizz.
Naglakad sila palayo samin.
Sh*T!
Sinulyapan ko si Marizz habang palayo sila ng palayo…
“Jade?”--- Audrea
Tumingin ako sa kanya…
“are you in love with Marizz?”--- siya
Yes…
“no..”--- ako
“good then… tara na..”masayang sabi niya.
Sinulyapan ko ulit si Marizz.
Sana ikaw nalang tong kasakasama ko ngayon…
Miss na kita… kalian ko kaya kita ulit makakasama?
Kalian ulit kita mayayakap?
Shawyne’s POV
San ba ako dadalhin ni Andie? Medyo nakakalayo na kami ng school.
Mukhang sobrang importante ng sasabihin niya.
Maya maya pumasok kami sa isang lumang gusali. Anong meron ditto?
Pagpasok naming tumayo lahat ng balahibo ko at nakaramdam ako ng sobrang takot. Napahawak ako sa
ulo ko dahil sumasakit pag naiisip ko ang mga nangyare sakin sa lumang gusaling ito.
“aaaaaahh!!”sigaw ko.
Kailangan ko ng tulong! Ayoko na ditto!
Tuwing mapapatingin ako sa bawat sulok ng lumang gusaling ito may naaalala lang ako.
Ayoko na ditto!
Steve! Asan ka na ba?! akala ko ba kung hindi mo na ako iiwan?
Bat wala ka ngayon?!
Hawak ko pa rin ang ulo ko.
Hindi ko na mapigilang umiyak.
“aaaaaahhhh!!!!”sigaw ko.
Palapit ng palapit sakin si Andie.
“waaag kang lalapiiiiit!!! Huhuhu!!”--- ako
Huminto siya sa paglapit sakin at tinignan ako na parang may sinusuri sakin.
Steve asan ka na ba?!!
Kailangan kita ngayon!
Hindi ko mapigilang mapatingin sa bawat sulok!
Inalis ni Andie ang glove niya at lalo akong natakot ng makita ko ang tattoo na lalong nagpatakot sakin…
ang tatoong yun…
~FLASHBACK~
Nagising ako dahil sa malakas na tawanan ng maraming tao. Asan na ba ako? Ang alam ko lang nawalan
ako ng malay sa harap ng back gate.
Tumingin ako sa buong paligid at nakita ko ang mga lalaking nakita ko kanina isa na yung boss nila. Para
pang demonyo kung makatawa.
Tumingin ako sa buong paligid. Pano ako napunta ditto?!!!
“kaya nga boss ang kinis pa ng balat… sarap haplos haplosin…”sabi nung isang lalaki.
“ano ka ba akin lang yan…”sabi naman ng isang lalaki.
“hait hati nalang tayo..”sabi naman ng isa.
Natakot ako sa mga pinagsasabi nila kaya umusog ako ng paatras. Di ko alam na may magagalaw pala
ako na lilikha ng tunog. Napatingin sila sakin.
Nakakatakot ang mga ngisi nila.
“gising na pala ang hapunan natin eh..”sabi nung isa at nagtawanan pa sila na parang demonyo.
“pakawalan niyo akong mga pangit kayo!”sigaw ko.
“wag kang umaktong malakas ka dahil hindi ka mahahanap ng prinsipe mo!”sabi nung isa at nagtawanan
nanaman sila.
“sige pa tawa pa nagmumukha naman kayong baliw eh!”sigaw ko.
“aba tong babaeng to!”inis na sabi ng isa at sasampalin sana ako ng pigilan siya ng boss niyang pangit
rin.
“tumugil ka!”sigaw nung boss.
Bumalik yung lalaki sa dating pwesto niya.
Lalo akong nagsumiksik sa isang gilid kung nasan ako.
“ang ganda niya talaga boss..”sabi nung isa.
“wag kang mag-alala mapapasatin rin yan mamaya..”sabi nung boss nilang pangit.
“hindi ako pumapatol sa mga pangit!”sigaw ko.
“mukhang may problema tayo… palambutin muna natin ang ulo niya!”sabi nung boss.
“pano po yun boss?”tanong ng isa.
“saktan kung kailangan!”sabi nung boss.
Lalo akong natakot sa sinabi nung boss. Pano kung patayin nila ako?!
Ayoko pang mamatay!
Lumapit sakin yung isang lalaki at hinawakan ako sa braso para mapatayo. Ang higpit ng hawak niya!
“pakawalan mo akong pangit ka!”nasasaktang sabi ko.
“ang dapat sayo binibigyan ng leksyon para matuto! Wala kang galang!”galit na sabi ng lalaking
nakahawak sakin at sinampal ako sa pisngi.
Napahiga ako sa sahig dahil sa lakas ng sampal niya. pakiramdam ko nabalatan na ang pisngi ko. Ang
sakit! Wala pang sumampal sakin ng ganito!
In short wala pang sumampal sakin!
Dumudugo ang gilid ng labi ko! Takot pa naman ako sa dugo!
Warfreak ako pero takot ako sa dugo!
Mabilis na pinikit ko ang mga mata ko bago ko pa makita ang dugo sa kamay ko ka ginamit kong
pamunas sa labi ko.
“hahaha boss takot pala to sa dugo eh!”sabi nung isa.
“pwes ipakita niyo sa kanya ang sariling dugo niya!”sabi nung boss ng mga pangit.
Lalo akong natakot sa sinabi niya. hinawakan ako nung isang lalaki sa magkabiblang braso.
“magsaya ka na miss dahil kami nagsasaya na!”masayang sabi niya at sinampal naman ako sa kabilang
pisngi.
Hindi ko na maramdaman ang magkabila kong pisngi!
Napahiga nanaman ako sa sahig dahil sa lakas ng sampal niya.
Nilapitan naman ako ng isa. Ipinilig ko ang ulo ko parang ipahiwatig na ayoko na. ngumiti lang siya sakin
na parang demonyo at sinipa ako sa tyan.
Nahirapan akong huminga! Nag-init ang buong katawan ko!
Steve! I need you!
Ang tanging naririnig ko lang ay ang tawanan nila. Nung maayos na ang paghinga ko saka lang nila ako
ulit sinaktan. Sinipa pa ako nung isang lalaki kaya nahirapan ulit akong huminga.
Ang sakit na.. nahihirapan na ako… pakiramdam ko mamamatay na ako…
Hindi ako makagalaw dahil nakatali ang kamay at paa ko! Gusto kong tumakas pero di ko magawa!
Nung maayos ulit ang pagkakahinga ko pinatayo ako nung isa at sinuntok ako sa may tyan.
Nawawalan nanaman akong hininga… hindi ko na kaya…. Steve asan ka nab a? kailangan kita ngayon…
Napahiga ako sa sahig habang pilit hinahabol ang hininga. Init na init na ako! Pakiramdam ko anytimt
mamamatay na ako!
“ikaw ang aako ng mga nagawa ni Steve samin!bwahahahaha!!!”masayang sabi nung boss nilang pangit.
Nung maayos nanaman ang paghinga ko lumapit sakin yung boss nilang may hawak na kutsilyo. Tinutok
niya yung pahaba ng kutsilyo sa leeg ko.
“bumangon ka jan!”utos niya.
Kahit nahihirapan ako pilit akong bumangon dahil ayaw kong saktan niya ako. Pinadaan niya ang edge ng
kutsilyo sa may braso ko hanggang sa umabot sa may tale.
Ang akala ko puputulin niya ang kamay ko pero yung tale pala ang pinutol niya. pinadaan naman niya
ang edge ng kutsilyo sa may legs ko pababa sa paanan ko at pinutol ang tale.
“pwede ka nang tumakas miss..”sabi nung boss.
Tumingin ako sa ibang lalaki.
“umalis ka na bago pa magbago ang isip ko..”sabi nung boss nila.
Mabilis akong bumangon kahit na hirap na hirap na ako at paika ikang naglakad pero hinarang akong
dalwang lalaki.
“sa tingin mo paaalisin ka naming ng basta basta lang?! hindi bwahahahaha!!”sabi nung isa at
hinawakan ang buhok ko.
Ang sakit!
Nagtawanan pa sila na parang demonyo!
Patulak na binitawan nung lalaki ang buhok ko kaya napaurong ako patalikod. May nabangga yung likod
ko kaya tumalikod ako para makita kong ano yun-----yung boss pala nila.
“miss hindi ka na makakalabas ditto ng buhay!”---boss ng pangit.
“palabasin niyo ako!”--- ako
Natitikman ko na ang dugo sa bibig ko.
“sinong inuutu mo?!”sabi nung isang lalaki at sinampal ako.
Dahil sa lakas ng sampal nauntog ang ulo ko sa posteng malapit sakin. Napasandal ako sa poste at dahan
dahang napaupo dahil sasakit ng ulo ko. Pano ba ako makakatakas ditto?
Steve….
Nagtatawan lang sila. Masaya silang nakikita akong nasasaktan… hindi ako sanay sa mga ganito!
Ayoko na… ayoko na ditto… gusto ko nang umalis ditto…
Ramdam ko ang pagtulo ng dugo mula sa nauntog na ulo ko.
“ayoko na… please lang…”mahinang sabi ko dahil nanghihina na ako.
“wag ka naman ganyan nag-uumpisa palang tayo…”sabi nung isang lalaki.
“ayoko na…”--- ako
“wala kang magagawa kung gusto pa namin..”sabi nung isang lalaki.
“ayoko na… ayoko na…”--- ako
“magsaya ka nalang..”sabi nung isang lalaki at hinila ang buhok ko kaya napatayo ako.
“please lang …. Ayoko na..”--- ako
“kung ganun pahalik…”sabi nung lalaki at inilapit ang mukha.
Nilayo ko ang mukha ko at sinampal siya.
Hindi ko sasayangin ang first kiss ko para lang sa isang taong katulad niya!
“aba palaban ka pa rin!”sabi niya at sinampal ako ng ubod lakas at sinia ako sa tyan ng tuloy tuloy at
nang napagod na siya huminto na siya.
Ayoko na… di ko na kaya… ayoko na ditto… tulong….. ayoko pa mamatay…
Hinang hina na ako… ayoko na…
“kung ako kasi sayo ganda gagawin ko na ang gusto nila…”sabi nung isa.
Lumapit sakin yung isang lalaki kahit na hirap na hirap na ako sinia ko yung orivete part niya at mabilis
na tumakbo papunta sa pinto kaso ng papalapit na ako biglang sumara ang pinto!
Napaharap ako sa kanila. Papalapit na sila habang yung sinipa ko kanina galit na galit ang mukha. Lalong
akong natakot nung siya ang unang tumayo sa harap ko. Tinitigna niya ako at maya maya sinampal niya
ako at hinawakan niya ako sa buhok.
Tinulak niya ako kaya napasubsub ako sa sahig. Nagkasugat ako sa tuhod at siko. Nilapita nila akong
lahat at nagpaikot sakin. Hinang hina na ako… hindi ko na kaya… ayoko na…
Hindi na ako makahinga…
Nag-iinit na buong katawan ko…
Hindi ko maigalaw ng maigi ang ibang katawan ko!
Ang lakas ng pagsipa nila sakin!
Takot na takot na tumingin lang ako sa kanila. Hinihintay ang susunod nilang gagawin sakin. Nakakatakot
ng mga mukha nila.
“gutom na ako..”sabi nung isang lalaki.
“maghapunan na tayo kanina pa ako nagpipigil ditto eh!”angal ng isa.
“manlalaban pa to! Hintayin nating mawalan na siya ng lakas..”sabi nung isa.
Nakapaikot pa tin sila sakin.
“hoy lapit ka ditto!”utos nung isa.
Ipinilig pilig ko ang ulo ko na takot na takot habang umiiyak pa rin ako.
“lalapit ka hindi?!”galit na sabi niya at pinalabas ang kustsilyo niya.
Lalo akong natakot kaya dahan dahan akong lumapit sa kanya habang nanginginig pa rin ang buong
katawan ko.
“good girl” sabi niya at hinawakan ang buhok ko at inilapit ang mukha ko sa kanya.
Nilaro laro ng kutsilyo niya ang mukha ko. Hanggang sa bumaba sa leeg ko sa tyan ko hanggang sa
napunta sa legs ko. Nung mlapit na sa tuhod ko yung kutsilyo bigla niyang hinati ang balat ko sa may
tuhod.
“aaahhh!!”sigaw ko dahil sa sakit.
Mabilis na tinakpan ko ang sugat ko dahil ayokong makakita ng dugo. Nagtawanan nanaman sila.
Hinawakan nung isa yung isang paa ko at hinila palapit sa kanya kaya napalapit ako sa kanya. Hinawakan
niya at palda ko at gamit kutsilyo niya at pinunit niya iyon hanggang sa umkli ng husto.
Hindi ko mapigilang umiyak dahil sa takot…
Nagtawanan pa sila lalo.
“takbo ka na kung may alam ka pang pagtataguan… malawak tong lumang gusali na to!”sabi nung isang
nakangiti pa.
Mabilis na tumayo ako at tumakbo kung saan saan habang sila naman sinusundan lang ako habang
naglalakad lang.
Pinuntahan ko na lahat ng sulok pero wala akong makita. May nagalaw akong bakal at bigla nalang
nahulog ang isang yero na humaharang rin sa isang pintuan.
Lalabas na sana ako pero may brasong biglang pumaikot sa bewang ko at bnalik ako sa loob.
“muntikian nay un !”sabi nung isa.
“muntikan nang makawala ang hapunan natin!”sabi naman ng iba.
May malawak na espasyo sa pagitna nila kaya mabilis na nakatakas ako sa kanila. Papalabas na sna ulit
ako ng pinto pero hinarangan ng isag lalaki kaya mabilis akong nagpaliko. Pumunta ako sa malilit na
hagdanan pero malapit na ako sa taas ng madulas ako.
Gumulong gulong ako pababa ng hagdan. Lalo lang sumakit lalo ang katawan ko! Hinang hina na ako!
Hindi ko na kaya! Hindi na ako makagalaw.
Ayoko na …
Hindi ko na kaya…
Ang sakit na nga buong katawan ko…
Hirap na hirap na ako…
“kaya pa ba miss?”masyaang sabi nung isang lalaki na ramdam kong malapit sakin.
Nakapikit lang ang mukha ko at hingal na hingal ako. Nahihirapan na akong huminga. Wala na akong
lakas pa para makipagsagutan sa kanila.
Nakapikit lang ang mata ko. Pakiramdam ko anytime pwede na akong mawawalan ng malay pero hindi
pwede dahil kailangan kong protektahan ang sarili ko!
“sa tingin ko kailangan na nating maghapunan”sabi nung isa.
May naramdaman akong kutsilyo sa may blouse ko at kasunod nun ay ang pagwasak ng blouse ko. Buti
nalang mahilig akong mag shirt kahit naka- blouse ako.
Wala na akong lakas pa…
May naramdaman akong kamay na humahaplos sa paa ko pataas ng legs ko…
“ANONG GINAGAWA NIYO?!!!!”malakas na sabi ng isang lalaki mula sa pinto.
Pilit kong dinilat ang mata ko para makita siya pero di ko makita ang mukha niya. tanging ang kamay
niyang may tattoo lang ang nakita ko at nawalan na ako ng malay.
~END OF FLASHBACK~
“aaaahhhh!!!”lalo lang akong natakot ng maalala ko ang mga nangyareng yun.
Ayoko na… ayoko na ditto… gusto kong makalabas ditto…. Ayoko nang maulit pa yun… yoko na…
“ako ang lalaking sumigaw bago ka pa nawalan ng malay Shawyne..”--- Andie
“lumayo ka!!! Ayoko na ditto!!”malakas na sabi ko.
“Shawyne… nalaman ko sa doctor na pinagdalhan sayo noon na nagka-trauma ka sa nangyare sayo…
sorry nahuli ako ng dating… dapat sana mas inagahan ko pa…”--- Andie
“ayoko na ditto!”--- ako
“dinala kita ditto dahil gusto kitang tulungan… ayokong nagkakaganyan ka!pinakulong ko na rin ang gang
na nanakit sayo”--- Andie
“wala kang pake! Huhuhu!!! Lumayo ka sakiiiiin!!!!”--- ako
“may pake ako!”--- Andie
“hindi tayo magkaano ano kaya lumayo ka sakin!!! Hindi kita kilala!! Ang sama mo!!! Bakit mo ako dinala
ditto?!!!!”--- ako
“dahil gusto kitang tulungan…”--- Andie
“hindi mo ako tinutulungan!!! Tinatakot mo lang ako lalo!”--- ako
“harapin mo ang takot Shawyne!”--- Andie
“umalis ka na!!! ayoko na pwede ba?!!! Hindi mo alam kung gano kahirap ang napagdaanan ko!!! Hindi
tayo magkaano ano!!!!”galit na sigaw ko.
Tinitigan niya ako at huminga siya ng malalim.
“ganyan na ba ako kadaling malimutan?”--- siya
Kumunot lang ang noo ko pero hindi pa rin ako tumitigil sa kakaiyak.
“hindi mo pa rin ba talaga ako namumukhaan?”--- siya
Umiiyak parin ako.
“sino ka ba?! hindi kita maintindihan!”--- ako
“Shawyne ako to si Andie…”--- siya
“hindi kita kilala!!”--- ako
“ako to Shawyne… I came back for you…. I came back for my little sister… can’t you remember me
Shan?”--- siya
Shan
Shan
Shan
Shan
Shan
Shan
Shan
Shan
Shan
Shan
Pagkabigkas niya ng pangalan nay un rumehistro sa isip ko ang mukha ng kuya ko na matagal ng binura
ng mga magulang namin sa isip ko.
Ngayon ko lang naalala na may kapatid pala ako at hindi lang ako ang only child!
Pinaalis nila ang kuya ko dahil sa masamang ugali niya noon pero kung ikokompara ngayon mas ok
ngayon… mahilig kasi siya sa gang noon at siya pa ang leader…
Tinitigan ko siya at kahawig nga niya ang kuya ko.
“Shawyne?!”galit at nagaalalang sabi ni Steve mula sa pinto at mabilis na lumapit sakin.
Galit na tinignan niya si An---kuya at sinuntok ito sa mukha. Napahiga si And---kuya sa sahig.
“wag na wag mo na siyang lalapitan kahit kalian!!!”sigaw ni Steve.
“Ste----”--- ako
“tara na!”galit na sabi ni Steve at hinila ako palabas ng gusali.
Umuulan na pala sa labas pero parang walang pake si Steve at lalo na ako! Galit ako sa kanya dahil hindi
manlang niya ako pinagsalita kanina! Padalos-dalos siya!
Hinila ko ang kamay ko na hawak niya kaya nabitawan niya at huminto siya sa paglalakad pati na rin ako.
“bakit ba kung umasta ka parang boyfriend kita?!! Pwede ba?! hindi kita tatay o bf!!!”galit na sigaw ko.
Ang lamig dahil basang basa na kami sa ulan pero wala akong pake dahil kailangan ko nang ilabas ang
sama ng loob ko.
“sa totoo nga dapat wala kang pake sakin dahil hindi tayo magkaano ano!!!”sigaw ko.
Nakatingin lang siya sakin.
“at pwede ba wag mo akong pangunahan sa mga desisyon ko?!!!”sigaw ko.
“BAKIT?! BAWAL BANG MAG-ALALA AKO SAYO?!!! BAWAL KA NA BANG MAHALIN?!!!”sigaw rin niya
sakin.
Totoo ba ang narinig ko?! M-Mahal niya ako?!!
“a-ano?”--- ako
“mahal kita Shawyne noon pa… ang hirap na umamin kasi takot ako nab aka sabihin mo saking hindi mo
ako mahal….pero ngayon wala na akong pake kung ayaw mo sakin basta nasabi ko ang gusto kong
sabihin!!!”sabi niya.
Wala akong masabi… mahal ba talaga ako ng taong mahal ko???
“d-di nga?”yun lang lumabas sa bibig ko.
“mahal kita SHAWYNE CAMIEN…”sabi ni Steve at dahan dahang inilalapit ang labi niya sa labi ko.
Nung naramdaman ko nalang ang labi niya sa labi ko pinikit ko na ang mata ko.
Can’t believe this…. kissing with the guy I love the most under the rain… perfect first kiss scene….
Pinaikot ko ang braso ko sa leeg niya at sinagot ang halik niya.
Kissing under the rain sounds perfect…
“a-ahem!”dun kami lang nagkahiwalay ni Steve at hinarap si An---kuya na nakatayo lang sa tabi ko.
“sabi nang---”---- Steve
Pinigilan ko si Steve bago pa niya masugod si kuya.
“no Steve he’s my brother!”—ako
Kita ko ang gulat sa mukha ni Steve.
“yeah and she’s my younger sister..”--- kuya.
Natulala ng konti si Steve pero maya maya inayos na rin niya ang sarili niya at------ NGUMITI KAY
KUYA?!!!!
“sorry po…”---- Steve
O.O
Anyare???
“para saan…?”--- kuya
“sa pagsuntok ko po sayo kanina..”---- Steve
Steve????
Ikaw ba yan???
O.O
Ang galang niyang pakinggan….
Tumba pala siya kay kuya eh hahaha….
Tumawa lang si kuya sa akto ni Steve….
Sa wakas akin na rin ang matagal ko nang gusting mapasakin….
Walang iba kundi si
STEVE NAUCZEE…..
BINABASA MO ANG
Nothing Like Us
Любовные романыHer life were once miserable and then he came. She learned to accept and forgive. After those trials she went through , she was born again--- the braver but silent one. What will she do when the time comes that truth is hunting her? will she forgive...
