Rheycef’s POV
Ilang araw na ang lumipas at hindi ko siya pinapansin. Ayoko ko siyang kausapin at sana lang hindi na magsalubong pa ang landas namin.
I started avoiding him but he keeps on blocking me.
What should I do to push him away?
Hindi ko muna dinadalaw si ate dahil baka magkita pa kami dun. Kung darating man ang subject namin sa iba ako nakikiupo. Napapansin na nga ng mga classmates ko na di na kami nagkakasama ni Ri----whoever he is!
I don’t know him…
He’s a stranger to me now…
Matapos ang klase dumiretso na ako sa next class ko dahil wala akong ganang maglunch dahil panigurado andun siya.
At siguradong alam na ng buong barkada ang nangyayare samin ni Richard dahil sinusubukan na rin nila akong kausapin tungkol dun pero umiiwas lang ako.
Kung maaari lang ayokong pagusapan yun dahil lalo lang lumalabas ang galit ko at inis ko… pati na rin ang sakit na nararamdaman ko… dahil kahit anong gawin ko hindi ko siya makalimutan. At dahil rin bawal kami para sa isa’t isa.
Mahal siya ng ate ko. Hindi ko na alam kung ano ang umiibabaw sakin kung ang galit ko ba o ang pagmamahal ko sa kanya.. pero pag makikita ko siya lumalabas lang ang galit ko at pag wala naman siya sa tabi ko parang gusto ko nasa tabi ko siya…
Di ko na alam kung ano ang dapat kong gawin. Malaki ang nagawa kong kasalanan kay ate..
Umupo na ako sa pinakagilid kung saan may nakaupo sa harap,gilid at likod ko para hindi makalapit sakin si Richard.
Kaklase ko siya this subject. Lumipas ang buong lunch at umpisa na naman ng klase. Umupo si Richard sa katabi kong babae at kinausap niya.
Tumayo nalang bigla ang babaeng kaupo ko at nginitian ako.
THIS IS BAD!!
Nagpalitan ng upuan sina Richard at ang babae.
Lilipat sana ako ng upuan ng hawakan niya ang kamay ko.
“please hear me out… let me explain please…”sabi niya habang hawak ang kamay ko.
Tinigtigan ko ang kamay kong hawak niya pero hindi niya binitawan kaya tinitigan ko nalang siya ng masama.
“let go of my hand STRANGER!”--- ako
“let me axplain Rheycef please…”nagmamakawang sabi niya.
Hinila ko nalang ang kamay ko at naglakad papunta sa likuran at dun na umupo. Atleast ditto malayong-malayo sa kanya.
“hey Rich you can seat here…”sabi ng kaupo ko.
Tinignan ko siya pero nginitian niya lang ako.
What’s with my classmates? Bakit nasa panig silang lahat ni Rich?!
“you two can be a good couple Rhey..”sabi niya at tumayo para lumipat ng ibang upuan.
So si STRANGER nanaman ang kaupo ko! Bwisit! Pusit! Scaredy mammal!!
“bakit ba ang kulit mo?! Just GET LOST WILL YOU?!!”galit na sigaw ko.
Napatingin ang mga kaklase ko sakin na parang gulat. Wala akong magawa kaya lumabas nalang ako ng room. Hindi nalang muna ako papasok ngayong hapon.
Papalabas na ako ng gate ng may humila ng braso ko.
“I’ve been waiting for you that night infront of your house but you didn’t show up. But still I waited for you the next they but still you didn’t show up! Where are you heading this time? Where are you staying at? I’m afraid something might happen to you!”nag-aalalang sabi niya.
BINABASA MO ANG
Nothing Like Us
RomanceHer life were once miserable and then he came. She learned to accept and forgive. After those trials she went through , she was born again--- the braver but silent one. What will she do when the time comes that truth is hunting her? will she forgive...