Raul’s POV
Titignan ko na sana si Mazz kaso bago pa ako makapasok sa kwarto niya nakita ko ang isang papel sa sahig.
Anong ginagawa ng papel ditto? Bakit may papel ditto?
Pinulot ko ang papel at binasa ang mga nakasulat dun.
But really catches my attention was the one written in ballpen.
WHEN CAN YOU LOVE ME BACK? ABOUT WHAT YOU SAID A WHILE AGO I HOPE IT’S TRUE… THAT YOU LOVE ME TOO…
I know this handwriting. So she really confessed…
I’m happy for her but why is there a part of me that want’s to tear this paper into pieces? Am I really gone crazy in love with her?
I turned the doorknob with my stammering hands because of regret I saw them sleeping on the bed… so they’re finally on?..
If this is Mazz’s happiness I would be glad to accept it even though it really hurts me this much but I don’t care because I love her.
I closed the door and went back my room.
Now I’m all alone again. Is this really my life? To be alone?
When would my life change?
When can I find the one who’s willing to be on my side all the times and have no intention on leaving me?
Can you be the one?
Marizz’s POV
Ang aga ko namang magising!
Nag-inat pa ako matapos makaupo sa kama. Bakit ba masarap ang tulog ko?
Tumingin ako sa gilid ko. Now I know kung bakit masarap ang tulog ko. Dahan-dahan akong bumaba sa kama ko para hindi siya magising.
Naglagad ako ng konti para marammdaman kong masakit pa ba ang paa ko. He’s really a good kicker… atleast hindi na sobrang sakit ng paa ko.
Naglagad ako papuntang banyo at ginawa ko ang dapat kong gawin. Matapos ay lumabas na akong banyo.
?(-_-)?
Asan na siya? Nakahiga lang siya kanina ditto eh..
“J-JK?”--- ako
No one answered… ganito naman ang nangyare sakin noon eh… darating siya at bigla niya akong iiwan. Napayuko nalang ako dahil mukhang umalis na nga siya.
Pero masyado naman akong OA kung ipagpapatuloy ko pa. lumabas ako ng room ko at lumapit sa pinto ni JK. Ano kayang ginagwa mo ngayon?
Hahawakan ko n asana yung doorknob ng may marinig ako mula sa loob.
“fuck! Will just shut your fucking mouth?! It’s really obvious that you know whom I’m goona choose!! Why don’t you just stop your shit martyr life!! Get a life Audrea!!”sigaw ni JK mula sa loob.
Katawag nanaman niya? pero bakit mukhang galit nag alit na si JK? Ano bang nangyayare? Dahil nanaman ba to sa taong mahal ni JK?
Aminin ko inggit ako sa taong gusto ni JK. Pero naawa ako kay Audrea dahil sa mga pinaggagawa niya.
“then go on!! Take away your fucking life!! I’m sick of you!!”--- JK
How can he say that to her?
Later on I heard a shocking sound that express JK throwing his phone with anger.
“fuck! Shit! I don’t love you Audrea!! It’s only her that I’m gonna love for the rest of my life!! ”galit na sigaw niya.
I heard a loud foothstep towards the door but before I could hide he already opened the door. I was just beside his door but he just pass beside me. I saw his eyes… longing for something and loneliness.
Mukhang wala siya sa sarili niya. kanina galit nag alit siya pero ngayon sobrang lungkot niya. nakatungo lang siya kaya ramdam ko ang kalungkutan niya.
Sino ba yang babaeng mahal mo? Tell and I’ll help you even it smashes my heart I will do it just to make you happy.
I can do such thing for you. But I don’t want to brag in.
Sinadya kung tumadyak ng isang beses but still he didn’t notice me standing over here ready to catch him and accept him.
Hindi ko na siya sinundan pa dahil mukhang kailangan niya ng space. Sometimes people have to be alone too to calm their selves and to make a decision that only him can surpass.
I just watch him walk away until his footstep vanished.
I was about to go back to my room when suddenly RJ’s room open up.
Bale ganito ang room arrangement namin.
|Marizz|Rheycef|Richard|Jonuel|Shawyne|Janz|
= = = = = =
|Jade K| Daim | Steve |Jauze | Andie |Raul|
Kahit na malayo ang kwarto niya kitang-kita ko pa rin siya na kalalabas lang ng kwarto niya at kagigising lang dahil magulo ang buhok niya.
“good morning RJ”--- ako ~^_^~
Nginitian niya lang ako at pumasok siya sa kwarto niya.
May nagawa ba ako? Bakit ba maraming nang-i-snob sakin ngayon?
Galit ba siya dahil sa ginawa ni JK kahapon? Bakit ba kasi ang kulit-kulit ni JK?!
Urgh! Mukha tuloy akong loner!
Bumaba nalang ako at pumunta na sa dining hall para sa breakfast namin.
Wala si JK at RJ. Atleast si RJ kasi alam kong kagigising niya lang pero si JK di ko alam kung saan na nagpunta.
Nag-aalala ako sa para sa kanya. Ano bang problema niya?
Tutulungan ko naman siya eh…
Sabihin niya lang sakin at handa ko siyang tulungan.
“Marizz asan na si JK?”--- Shaw
“baka napagod dahil sa ginawa nila kagabi”--- Rich
“aray!”--- Rich sinapok kasi ni Rheycef
“kung ano-ano mga pinagsasabi mo! Kumain ka na nga lang!”--- Rheycef
Asan ka ba JK ngayon?
Tapos yung iba naman parang tumitingin sakin na parang may inaasahan sila. Ano bang nangyayare? May ginawa ba ako?
Pag titignan ko naman sila iiwas sila agad ng tingin. Ano ba?
Matanong nga ang dabarkads maya lang. matapos kumain ako na ang nagprisintang maghugas ng plates.
Ano na bang nangyayare? Nag-sleep talk ba ako kagabi at may nagawa ako?
Matapos maghugas ng plates lumabas muna ako at naglakad lakad sa labas. Umikot ako sa island kaya napunta ako sa place ng mga tourists.
Wala pa ring pinagbago. Marami paring nagve-vacation ditto. Ang ganda-ganda kasi ng lugar na to.
Ang galing ng idol ko. Diba sabi ko noon ang tatay na ni JK ang idol ko?
Pinagpatuloy ko pa ang paglalakad ng mabaling ang tingin ko sa isang cottage.
You’re right.. it’s the cottage where JK saved me and almostly kill those bastards who tried to…. Take away my virginity…
Sa ibang babae siguro mararamdaman nila ulit ang takot na naramdaman nila noon pero hindi sakin dahil naaalala ko lang ang pagligtas sakin ni JK.
Napapangiti nalang ako. Ang sarap ng pakiramdam na nililigtas ka ng taong mahal mo.
Naalala ko naman ang pagsermon sakin ni JK matapos niya akong hatakin patungo sa mansion niya.
It was so romantic for me…
Noon inis na inis ako pagnaalala ko pero ngayon napapasaya pa ng mga alaalang yun ang damdamin ko. Ganito na nga siguro ang in love.
Ay mali!----------- deadly in love I mean!
I continued walking til I reach the end where the landscapes are. Hindi ako nakapunta ditto noon. Ang ganda… ang galing talaga ng dad ni JK. Kaya nga idol na idol ko eh. Ang galing niya..
He really managed to make this for JK…
His dad is really and totally Amazing!
Umikot ako sa maypagkagarden at forest na magandang landscape.
A blue rose caught my eyes. It’s scattered everywhere. Kung alam ko lang na maraming ganito ditto baka noon pa ako nakatira ditto. Kahit na pabalik-balik pa ako sa manila para sa pag-aaral ko.
I sat on the middle to completely feel the atmosphere and closed my eyes.
Para tuloy akong nagyoyoga sa lagay ko ngayon but I don’t care! Wala namang makakkita eh!
Ang gaganda talaga!
*click*
*click*
“shit!”
Napalingon ako sa buong paligid pero wala akong nakitang ibang tao maliban nalang sakin.
“sino yan?”—ako
Pero walang sumagot. I’m sure sound yun ng camera! Pero wala naman sigurong multo ditto diba? Sa gandang lugar na to may multo? Impossible!
Pero….. b-baka meron talaga?!!!
“sino yan?”inulit ko ulkit.
Kung wala pa ring sasagot baka multo nga!
Kinunan ako ng litrato ng isang MULTO!!!
“aaaaaaaaaaahhhh!!!!!”sigaw ko habang mabilis na tumatakbo palabas ng landscape.
Waaaaaah! Kailngan ko pang bilisan baka hinahabol pa ako ng multo!!
Pero bago pa ako makalabas ng landscape may batong bigla nalang lumitaw na dahilan ng pagkahiga ko sa damuhan.
Mabilis akong tumayo at sumisigaw na tumakbo palayo.
Oo maganda nga sa loob pero di ko inaasahang may multo pala dun!!
Buti nalang hindi pa niya ako naabutan.
Hhoooooo!! Saved!
Naglakad nalang ako pabalik sa mansion.
Jade Karls’s POV
She can really ease any pain I have in just a one shot of her stupidity!
I can’t control myself so my smile turn to a loud laugh that I didn’t have before after my dad died.
That’s why I love her…
Pinapanood ko lang siya mula sa kwarto kung saan ako. Ito sana ang ipapakita k okay Marizz noon pero umiyak nalang siya bigla nung sinabi kong hindi ko siya iiwan.
And she have the right to cry I know.
I search for her photo in my camera and after it I just found out myself laughing even harder before.
Her face is like a monkey’s but she’s cute. She didn’t even have the chance to be cuteless. All angle of her shows how cute she is.
Nang mapatingin ako sa cp ko bigla nalang nawala ang saya sa mukha ko.
Kinuha ko ang cp ko at ini-scan ang maraming picture ni Marizz. Oo marami siyang picture sakin. I followed her wherever she goes.
Kahit na si Raul pa ang kasama niya.
I clench my fist when I saw her picture with Raul while they’re eating their lunch.
I suddenly recall those times when we shared lunch together and she’s feeding me with her sporks.
When could we shared lunch together again?
Marizz’s POV
Pagpasok ko ng mansion parehong tingin pa rin ang pinakita nila sakin. Kumakain na si RJ sa dining hall. Ang iba naman nag-mo-movie marathon.
Pero ngayon ako na ata ang movie dahil sakin sila nakatingin na parang may inaasahan ulit.
“guys?”--- ako
Nakatitig pa rin sila sakin.
Ok naiinis na ako! Likei’m a criminal here but the truth is I’m not! I’m just a victim!
“would you all mind not staring at me? It’s kinda irritates me…”mabait pa ako niyan.
Umiwas naman sila ng tingin at pinagpatuloy ang panonood.
“can I have a talk with you Rheycef?”--- ako
“kausapin ka daw Shaw”--- Rheycef
Ano bang sinabi kong pangalan? I sense something feysheeey!!
“gagi! Ikaw ang sinabi hindi ako! Go bestpren kaya mo yan!”rinig ko ring bulong ni Shaw.
And that proves na may hindi nga ako alam na nangyayare!
Hindi manlang nila ako sinabihan sa mga nangyayare!
Dahan-dahang lumapit sakin si Rheycef na parang takot. Nauna na akong nagpunta sa kusina at siya naman nakasunod lang sakin. Huminto na ako at hinarap siya.
“may hindi ba ako alam? Why’d you all stare at me like you’re expecting something? Did I do something unacceptable?”--- ako
“hindi naman… wala ka namang ginawa eh… at wala namang nangyayare eh..”--- siya
“you’re really a good liar bestpren but believe me I know your capacity..”--- ako
“pa..tay…”bulong niya.
“now tell me what’s going on..”--- ako
“ask it to Raul…”--- siya
“what did it have to do with RJ?”--- ako
Now I’m really confused…
“why don’t you just tell me?”--- ako
“I want to but I don’t have the right because I’m not the one who’s gonna get hurt..”--- siya
Get hurt? Ganun ba ka komplikado ang tinatago nila sakin para may masaktan?
“w-what do you mean? Please Rheycef? Am I part of that? Who’s gonna get hurt?”--- ako
“i-m sorry but I can’t tell you… just… find it out yourself… please choose the better choice..”--- siya
“why does it have to do with me? I don’t remember anything that I’ve done to end this way?”--- ako
“ofcourse I know you didn’t mean to but we can’t play back the time…”--- siya
“is it really complicated..?”--- ako
“just follow your heart but don’t forget to use your brain. I know many people says brain and heart can’t work together but I believe in you… I know you can used it both because you’re my friend ayt?”--- siya
Now I’m totally losing my brain!
“I can’t get you Rheycef..”—ako
“you’ll know it soon..”--- siya
“but-----”--- ako
“tama na nga to gusto ko nang manood..”--- siya
“nawalay ka lang sa kanya ng few minutes miss mo na siya agad..”--- ako
“h-hindi ah..”sabi niya at nagmamadaling umalis.
Naiwan nanaman ako.
Pero kidding asaide. Ano ba talagang nangyayare? Nacurious ako bigla. Sino ang masasaktan?
I should find it out myself… and I don’t even have a word “myself”
Ano bang dapat kong gawin?
Naglakad ako papuntang dinig hall at sinilip si RJ. Gwapo pa rin talaga pag kumakain. Bakit ngayon ko lang napansin eh palagi naman kaming nagsasabay sa pagkain?
Oo na dahil si JK lang ang iniisip ko…
Mayayaman nga naman… kita pa sa paggalaw niya na mayaman siya.
Look who’s talking…
Fine…
“you don’t have to stare at me secretly Mazz… what’s up with you?”sabi ni RJ.
Ooops! Nadisturb ko ata sa pagkain niya. naglakad ako at umupo sa harap niya.
“did I do something that upset you? Why are you avoiding me? You even avoided all my stares”--- ako
“it’s nothing you’re just imagining things..”--- siya
“but why do I feel like you are…”--- ako
“like I said you’re just imagining things… I’m not avoiding you or somebody else…”--- siya
“then prove it.. come with me..”--- ako
“ I can’t may gagawin pa ako mamaya…”--- siya
“then you’re really avoiding me..”--- ako
Biglang binagsak niya yung sporks niya sa plate niya at tumitig sakin. Napatungo nalang ako dahil nagalit ko ata siya.
“I’m not”--- siya
“s-sorry…”naiiyak na sabi ko.
Ngayon lang kasi siya magkaganito sakin. Ano bang nangyare sa kanya?
Huminga siya ng malalim.
“look I really have something important to do later… just save it for tomorrow ok?”--- siya
“o-ok I shouldn’t have disturb you..”sabi ko at tumayo na para umalis sana bago tumulo ang mga luha ko pero nahila niya ako sa braso bago pa man ako makaalis.
“you didn’t… i-I’m happy you’re here…”sabi niya.
Napatingin ako sa kanya. So hindi talaga siya galit sakin? Tumulo na ang mga luha kong kanina pa gustong lumabas.
“sorry if I behave like that… there’s just a circumstances that keep on bothering me..”--- siya
“i-it’s ok RJ…”sabi ko habang pinunasan ang mga luha ko.
“ok I’m going with you… where do you want to go?”--- siya
“I’m gonna tell you every memories that I have here in this island”--- ako
“does it concerns about Karl again?”--- siya
“s-sort of?”--- ako
Parang lumungkot ang mata niya pero mabilis namang napalitan ng ngiti. Siguradong yung problema niya nanaman ang iniisip niya.
Pwes pasisiyahin ko siya no matter what happened! It’s my mission this day!
Kaya ko to! Basha!
Pinunta ko siya sa mga lugar kung saan nagpapaalala samin ni JK. Kinwento ko sa kanya lahat maliban nalang sa part where we kissed beside the seaside.
Pero mukhang nag-enjoy naman siya eh…
Mission accomplished Marizz…
GOODJOB!!
Papalubog na ang araw ng makabalik na kami sa mansion.
“nakita niyo ba si Karl? Kanina ko pa yun hindi nakita eh”--- Jauze
“hindi..”--- ako
Napatingin ako kay RJ ar nakita kong nakatingin siya sakin.
“bakit?”--- ako
“aren’t you with him this morning?”--- RJ
“yes we are but I didn’t see him again after he answered the call this morning..”--- ako
“saan na ba nagpunta yun?”--- Steve.
“I hope nothing happened to him..”--- Janz
Ang sinabi ni Janz ang nag-stuck sa isip ko.
Sana wala ring nangyare sa kanya.
Bigla akong nag-alala para kay JK.
Kung ganun hindi pa siya kumakain? Simula nung umaga?
“Marizz sure ka bang di mo alam kung saan siya nagpunta?”--- Shaw
“i-i… wait! I think I know where he is… let me handle this…”--- ako
Ang tanga ko talaga! Bakit hindi ko manlang naisip yung sinasabi ni JK na place? Asan na ba ang daan papunta dun?
“are you sure?”--- Rheycef
“yeah… pwede na kayong matulog..”—ako
“I can help you…”--- RJ
“no need I can do this…”--- ako
“but if you need a hand you can knock on my door..”--- RJ
“thanks..”--- ako
“good night..”sabi niya.
“good------- *smack* ”----ako
Natigilan ako dahil bigla niya akong hinalikan sa noo.
Alam ko hindi lang ngayon niya ako hinalikan sa noo pero nakakabigla naman. Ngayon niya lang ulit to ginawa.
“sweet dreams for later..”sabi niya at nginitian niya ako.
“y-yeah…”--- ako
Umakyat na siya sa hagdan kaya pumunta na ako sa kusina.
Hindi pa siya kumakain mula nung umaga kaya magluluto ako ng pagakin niya. ngayon ko lang ulit siya mapagluluto ng pagkain.
I miss cooking a food for him.
Matapos magluto nilagay ko silang lahat sa mga container. Kahit na madilim ang mga daan nilakad ko parin dahil siguradong gutom na siya.
Hinayaan ko siyang mapag-isa pero masyado nang mahaba ang oras para mapag-isa siya… kailangan na niya ng kausap.
Pinalakas ko ang loob ko kahit na takot na takot ako dahil sa dilim pero wala akong pake… si JK lang ang iniisip ko ngayon at wala nang iba pa.
Pinagpatuloy ko ang pagkain ng bigla nalang napunta ako sa isang parang elevator na mallit ang espasyo at biglang sumara ang pinto.
Bigla ko nalang naramdamang parang pataas ako. Anong nangyayare?
May multo rin ba ditto? Binubuhat ba ako ng multo? Please Lord wag naman po si sadaku… ay mali! Lord please wag namang multo o kahit na ano mang nakakatakot please…
Biglang huminto sa paggalaw ang kinaroroonan ko. Biglang bumukas ang pinasukan ko kanina and there right on cue I saw him sitting next the wall while gazing at his phone. I can see again the anger in his eyes.
Hindi ata niya ako napansin kasi di manlang siya lumingon sakin. Dahan-dahan akong naglakad.
“how did you know where I am?”sabi niya pero nakatingin pa rin sa phone niya.
Oops! Nakita niya na ata ako eh… ang lakas talaga ng mata niya grabe!
“uhmmm… ditto mo ba ako balak dalhin dati pa?”---- ako
“why’d you bother looking for me?”--- siya
Because you’re worth looking for.
“k-kasi pinapahanap ka nila sakin”--- ako
“yun lang ba?”sabi niya habang nakatingin pa rin sa phone niya.
May nangyare ba? Kita ko pa rin ang lungkot sa mga mata niya at ramdam na ramdam ko rin.
Humakbang ako papalapit sa kanya.
“wag kang lalapit..”sabi niya at tumingin sakin.
Bakit ganun? Bakit parang nakaramdam ako ng
Takot?
“bakit?”--- ako
“umalis ka nalang kung wala ka nang ibang sasabihin… iwan mo na ako ditto..”--- siya
Tinago niya ang phone niya sa pocket niya.
Kung iniwan mo ako noon at gusto mong iwan rin kita ngayon pwes ibahin mo ako dahil kahit na iwan mo pa ako ng milyong beses hinding-hindi pa rin kita iiwan..
“m-may nangyare ba? G-galit ka ba sakin?”--- ako
“bakit naman ako magagalit sayo?”—siya
“kasi y-yang tono mo…”--- ako
“wala namang dahilan para magalit ako sayo diba?”---siya
“o-oo naman he he he”---ako
Lumapit pa rin ako sa kanya ng dahan-dahan pero nung titigan niya ako natigilan ako dahil parang binibigyan niya ako ng babala gamit ng tingin niya.
Hindi…. Hindi ako takot…
Tinuloy ko pa ring lumapit sa kanya at umupo sa tabi niya. Katabi niya kasi ang bintana kaya may ilaw rin. Siguro sa haba ng nilakad ko kanina baka wala na ako sa mansion.
Don’t underestimate me magaling to.
“as I expected..”--- siya
“huh?”--- ako
“you’re the only one who can surpass my glare, are you aware of that?”sabi niya pero may binulong pa siya pero di ko lang narinig.
“hindi?”--- ako
“why did you chose to stay here when you know I don’t want you here?”--- siya
So ayaw niya ako kasama?
“b-because I want to..”--- ako
“that’s why I like you”--- siya
l-like?
Napalingon ako sa kanya.
“like?”--- ako
Hindi ba pwedeng love? Pero ok na mapagtyatyagaan ko pa rin….. ata?
“yes… from the first time we’ve met I already like you… you’re so cute with that Ice cream on your nose..”nakangiti niyang sabi pero hindi tumitingin sakin.
So gusto niya na ako simula nung unang pagkikita pa namin? Bumalik ang ala-ala sa isip ko. Napangiti tuloy ako mukha nga kaming bata noon. Nag-aaway sa maliit na bagay..
“remember the day when we accidentally kissed?”---- siya
“yeah?”--- ako
“I have kissed many women before you but I found your lips more intertaining”--- siya
“kahit kailan manyakis ka talaga ano?”sabi ko pero walang halong galit o inis.
“pero binago naman ng halik mo”--- siya
“h-huh?”---- ako
“hindi mo manlang ba napansin noon? I stopped clinging with other women when I started liking you”----siya
Kailan yun? Wala ako maisip..
“you really have some brain issues aye(eh)?”---- siya
Inirapan ko lang siya.
“nagsalita ang matino”---- ako
Matapos non nagtawanan lang kami. Parang nung high school lang kami.
“know what? I missed those days with you…”---siya
Ano ba talaga ang pinapahiwatig niya?
Sabi niya like pero yung mga sinasabi niya parang love ang sinabi niya.
“ako rin…”--- ako
“We can live with that bond again right?”--- siya
Lalo akong tumitig sa kanya.
g-gusto niya bang ibalik ang dating meron samin noon?
Alin dun? Yung bestfriend ba kami o nung daig pa namin ang mag-asawa sa kasweetan niya?
Alin ba?
Naguguluhan pa rin ako.
“p-pwede naman”---- ako
“you sound like you don’t”--- siya
“ofcourse I do..”--- ako
“so bestfriend?”--- siya
Bestfriend?
“y-yeah… hehe”--- ako
“I miss you so much”--- siya
“so do i”supladang sabi ko at nagyakapan kami.
I miss this… garbe…
Nagbalik na rin ang lahat sa dati…
Nung matapos kaming magyakapan humarap na kami sa bintana at labis nalang ang gulat ko dahil yung tumambad sakin ay yung garden na naggalingan ko kanina!
Ditto yung may multo!
Napalingon ako sa kanya.
“I saw you wandering there a while ago”---- siya
“kung ganun hindi totoong may multo ditto?”--- ako
“at sino namang nagsabi sayo niyan?”---- siya
“kasi parang may kumuha ng litrato sakin kanina eh… narinig ko pa yung sound ng camera..”---- siya
“that must be me…”---- siya
“huh?!”--- ako
“I take a photo of you when suddenly you run off from here while screaming… and your face was ugh!------ bwahahahahahahaha!”tumawa pa siya hah!
Kainis! Pahiya nanaman ako!
Naisip ko tuloy nung high school kami… yung undies ko!!!!!!!!!!!!
Sana nakalimutan na niya yun!
“pinaalala mo lang sakin nung binayad mo sa driver ng jeep yung undies mo bwahahahaha!!!”---- siya
At matapos nun uminit lang po ang mukha ko at bow…
Kahiya talaga!!! Naaalala pa niya!
“che hindi ko naman alam na----ugh! Wag ka ngang tumawa! Paliparin kita dyan eh!”--- ako
“bwahahahaha! Oo na bwahahahahahahaha h-hindi--- bwahahahahaha”ayaw talagang tumigil hah!
Tignan natin!
“ah ganun!”--- ako
Dali-dali akong kumuha ng niluto kong rice bread at siniksik sa bibig niya kaya napatigil nalang siya at kinain yung nilagay ko.
“ano tatawa ka pa?!”--- ako
Hindi na siya nagsalita pa dahil punung-puno ang bibig niya. Pero halata sa bibig niya ang pilit na pagpigil niya ng tawa.
“may marinig lang akong tawa na lumabas mula dyan sa bibig mo lalakihan ko ang ilalagay dyan sa bibig mo!”--- ako
Kinain niya yung pagkain at nilunok.
“na-miss ko rin ang mga araw na sinusubuan mo ko… kulang ko pa----aaaahh”---- siya
Aba at ako pa talaga ang gagawin niyang maid ngayon!?
“aaaahhh…”---- siya
Fine! Sinubuan ko siya.
Miss ko rin to…
Kung siya yung nag-picture sakin kanina gusto ko Makita ang picture ko! Habang kumakain siya dali-dali kung kinuha ang phone niya sa pocket niya at in-open.
“wait!”sabi niya pero na-open ko na.
O.O
b-bakit
Meron kaming pic ni RJ sa phone niya? Ito yung dinala ko siya sa garden kanina. So kanina pa pala niya kami napapanood na magkasama?!
Ito ba yung tinititigan niya kanina?
Tinignan ko siya.
“b-bakit may picture kami ni RJ ditto?”---- siya
“wala ka na dun subuan mo nalang ako”---- siya
“bakit may picture kami ni RJ ditto?”----- ako
“wag mo nang isipin yan… subuan mo nalang ako…”---- siya
Halatang sinusubukan niyang palitan ang topic…
“I’ll ask you this once but please answer me properly…”---- ako
“what?”nababagot niyang sabi.
“do you still like me?”---- ako
“like? Tsk!”sabi niya.
“just answer me…”---- ako
Gusto kong malaman ang sagot niya para naman alam ko ang sagot niya.
“yes and it’s too obvious….even the others know this… and I thought you already know about this since before?”---- siya
So ganun pala ako kamanhid? Hindi ko manlang namalayan?
Ang tanga ko!
Umasa pa akong wala siyang nararamdaman sakin! Ang tanga ko!
Kung alam pala ng iba bakit hindi manlang nila sinabi sakin?
“so you don’t know?”--- siya
“y-yeah…”--- ako
“well then now you know”--- siya
Pero mas ok kung noon ko pa nalaman…
“y-yeah…. Bakit ngayon ko lang nalaman! Kainis!”bulong ko.
“ano?”--- siya
“wala hehe… heto o alam kong hindi ka pa kumakain kaya nagluto na ako ng pagkain mo…”sabi ko habang inaayos ang mga container.
“akin na…”binuhat niya lahat at naglakad siya papaunta sa dilim.
Makakain niya bay un sa dilim? Baliw ba siya?
May nilakad pa kami bago kami makalabas sa kung saan kami kanina.
How the-------!
Panung!
“surprise!”masayang sabi niya at binaba ang mga container sa lamesa.
Di ko to nakita kanina.
Nasa garden na kami. Bakit hindi ko to nakita kanina?
Ang ganda…. Kahit na gabi may ilaw pa ring nakapalibot sa lugar na to. Ang gaganda ng mga ilaw…
Hindi kaya maubos ang pera nila ditto?
Ang gastos kasi…
“ang ganda… Idol na idol ko na talaga tatay mo!”--- ako
“ako ang gumawa dito…”---siya
Napalingon ako sa kanya.
LIKE FATHER LIKE SON!!
Ang galling nila!
“Idol na rin kita kung ganun! Ang ganda grabe!”--- ako
“thanks! Ikaw lang ang pinaka-unang dinala ko dito…”--- siya
“nung balak mo akong dalhin dun dati may balak ka rin bang ipakita to sakin?”--- ako
“oo sana kaso umalis ka…. Sorry..”--- siya
“bakit ikaw ang nagsosory? Dapat ako…”--- ako
“kasi iniwan kita…”----- siya
Natigilan ako sa sinabi niya.
Anong ibig niyang sabihin sa iniwan niya ako?
“a-anong ibig mong sabihin?”--- ako
“sorry if I left you before…. Sorry if I hurt you before…. Sorry if I let you suffer those consequences….sorry…. I know my sorry is not enough to ease those pain I left you but I’m really sincere to accept any punishment you want me to do…”--- siya
“h-hindi kita maintindihan JK…”--- ako
“JK? I miss you calling me that…”---- siya
“JK I don’t get you… why are saying this to me?”--- ako
“because I like you…”---- siya
“it’s just a like JK ok?! You have Audrea…”ano bang dapat kong gawin?
May girlfriend siya. Like lang ako pero si Audrea mahal niya.
“you don’t know how like is important to me… don’t you know that like can turn to love?”---- siya
O.O
Ano bang pinagsasabi mo JK?! Lalo mo lang ako pinapahirapan eh…
“ano bang pinagsasabi mo?!”sabi ko at maglalakad n asana palayo pero nagsalita siya.
“kung alam ko lang na puno ka pala ng kamanhidan sana noon ko pa pinakita ang totoong nararamdaman ko…”---- siya
Huh! Ano ba talaga?! Like lang diba?!
Napatigil ako sa paglalakad pero hindi ko siya hinarap. Ayokong Makita niya ang mukha ko ngayon. Ayokong Makita niya kung gano ako naguguluhan sa mga nangyayare ngayon…
“Marizz you’re one hella annoying but you got me…”--- siya
Rinig ko sa pananalita niya na kumakain na siya.
Masaya sana yung ganito eh. Kinakain niya ang mga luto ko pero hindi ganito. Yung naguguluhan ako sa mga pinagsasabi niya.
“I know you won’t understand me this time but please wait a little longer… ”----siya
Dun na ako napaharap sa kanya.
“ano ba talagang pinagsasabi mo? Ipaintindi mo naman para hindi ako naguguluhan!”tumulo na ang mga luha ko.
“I never want you cry infront of me bur now I’m watching you cry just because of a hella jerk like me…”---- siya
“let me make this clear to you… you’re not just a jerk but also a scum”---- ako
“that one of the reason why I li8ke you…”nakangiting sabi niya habang nakatingin sakin.
Nilapitan ko siya at umupo sa tabi niya dahil gusting-gusto ko nang malaman kung anong ibig niyang sabihin sa mga pinagsasabi niya.
“JK ano bang ibig sabihin ng mga pinagsasabi mo? Di kita maintindihan…”umiiyak na sabi ko.
Tinitigan niya ako at pinunasan ang luhakong kanina pa tumutulo.
“stop crying will you..”---siya
“mukha mo umiiyak na nga ako may gana kap ang magpaka-bossy”--- ako
“I’m really sorry…”sabi niya at niyakap niya ako ng sobrang higpit.
Napahagulgul nalang ako. Wala akong naiintindihan sa mga pinagsasabi niya pero pakiramdam ko kasali ako sa mga problema niya. Na kailangan ko siyang suportahan.
Niyakap ko na rin siya ng mahigpit.
Maya-maya naghiwalay rin kami sa pagyayakapan.
“I really missed you Marizz…”nakangiting sabi niya.
“ako rin…”umiiyak na sabi ko.
Sa kanya lang talaga lumalabas ang pagka-crybaby ko.
Humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya dahil kumakain nga pala siya. Pinunasan ko na ang mga luha ko at hinrap ulit siya.
“hihintayin kita…”sabi ko.
“thank you… I assure you I’ll do anything you want me to do as my punishment..”--- siya
“you don’t have to do anything… your apology is enough for me…”--- ako
Ngumiti siya at niyakap ako at ganun din ang ginawa ko.
Pinagpatuloy na niyang kumain at ako naman pinanood ko lang siyang kumain. Ang gwapo niya talaga. Utak teenager pa rin talaga ako..
“don’t stare at me…”sabi niya habang kumakain pero hindi pa rin tumitingin sakin.
Bigla nalang akong napaiwas ng tingin. Siya naman napatawa lang ng mahina.
“I just can’t believe that you like me… I never felt it before…”palusot ko.
Tumawa lang ulit siya ng mahina at ang trydor kong mata napatingin nanaman sa kanya.
“I told you not to stare…”--- siya
“ok as you said… sorry.. I just can’t…”sabi ko at tumalikod.
Wow! Ako ba ang nagsalita?
Napaamin ako pero parang wala lang sakin….
“why’d you turn your back?”--- siya
“you told me not to stare at you so I turn around.. you might be comfortable this way…”--- ako
“fine then stare at me then… as long as you want..”sabi niya.
~^_^~
Dali-dali akong humarap sa kanya at tumingin sa mukha niya.
Ang saya-saya ko ngayon… we’re back again to the same angle like we have before.
“kumain ka na ba?”--- siya
And now he’s concern..
“yap ~^_^~ ”--- ako
“you eat without me around you?!”parang batang nagmamaktol na sabi niya.
Yeah.. feels like I’m back to old me..
I mean we’re back to the old us… me and JK..
“eh kasi wala ka kanina… kalalaking tao ang lakas kasing magsenti…”--- ako
“you’re fault kaya subuan mo nalang ako!”sabi niya at binitawan ang kutsara t tinidor na hawak niya.
Dahil miss ko naman ang subuan portion naming pumayag na rin ako.
“JK say aaaaaaahhh…”natatawang sabi ko habang hawak ang sppon na may lamang pagkain.
“don’t treat me that way I’m no longer a kid..” ---- siya -_-
“eh sa gusto ko eh… common JK say aaaahhh…”--- ako ~^_^~
“I told----”--- siya -_-
“say aaaahh JK…” arte hah grabe =_=
Binukas na rin niya ang bibig niya.
“the airplane is coming… zzzzzssssssshhhh say aaaahh…”sabi ko habang mino-motion pa yung sppon na parang airplain nga at sinubo kay JK pagkatapos.
Ang cute niya nagmumukha na talaga siyang bata ~^_^~
“I’ll gonna repeat this again just to make it clear up to you, I’M NOT A KID”--- siya =_=
“say aaaahhh JK… here comes the airplane again… aaaaahh..”--- ako
Sarap niyang isnob-in haha..
Pero hindi siya ngumanga..
Problema niya?!
“say aaaaahh JK”--- ako
“I’m not a kid… drop that airplane treatment…” ----- siya =_=
“fine! NGANGA!”--- ako -_-
Ayaw mo ng airplane di fine! Maayos naman ako kausap eh…
Kita kong lumaki ang mata niya sa gulat.
“fine, bring back the airplane treatment..”---- siya
^_______________^
“say aaaaaahh JK… here comes the airplane…”masayang sabi ko.
Ang cute niya talaga.
Tinitigan niya muna ako bago binuksan ang bibig niya.
Ang cute niyang ngumuya!!!
BINABASA MO ANG
Nothing Like Us
عاطفيةHer life were once miserable and then he came. She learned to accept and forgive. After those trials she went through , she was born again--- the braver but silent one. What will she do when the time comes that truth is hunting her? will she forgive...
