Rheycef’s POV
Huhu takot ako!! Ay hindi takot na takot! Nakauwi na ako pero andito lang ako sa labas ng bahay ko.
Wala na yung ulo sa pinto. San naman kaya yun napunta? Ni lock ko naman lahat ng pwede niyang
pasukan kaya siguradong wala siya sa loob. Dahan dahan kong binuksan ang pinto.Hooooooooooooh walang ulo. Dahan dahan akong pumasok at tumingin sa buong paligid---wala!
Pumunta ako ng second floor at tumingin sa buong paligid--- wala rin!!^____________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________^Hay wala na yung ulo!!! Baka naisipan na rin niyang umalis na ditto. Pinabless ko na tong bahay kaya possible kasing makapasok pa yun. dumiretso ako ng kwarong ngiting ngiti at kasi gusto ko nang maligo. Hindi ako nakaligo kaninang umaga dahil sa takot ko eh..
Wag kang magdiri! Ikaw kaya ang nasa position ko? Maliligo ka tapos pagtingin mo sa tubig dugo nap ala uwaaaaaaaaaaaaah nakakatakot yun!! swear! Naligo na ako at naka robe nalang ako ngayon. Gutom ako at at ako lang naman ang nandito kaya binuksan ko na yung pinto.
“UWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH”
Mabilis na tumakbo ako pala bas ng bahay. Yung… yung ulo nasa pintuan ng kwarto kooooooooo!!!!! Nang makalabas ako ng gate dali dali akong nagdoorbeel sa gate ni Richard.
Richard’s POV
Sinundan ko si Rheycef nung dismissal dahil kasali to sa plano ko. Nung makapasok siya sa bahay niya pumasok na rin ako dahil alam ko naman yung password niya eh. Nakakatawa nga hitsura niya dahil para siya nag I spy dahil dahan dahan pa ang paglakad at paggalaw.Hawak ko ngayon yung ulo. Nung nakapasok na siya sa kwarto niya dali dali kong tinali yung ulo sa pintuan niya. bwahahahahaha pinipigilan ko ngang tumawa eh at baka marinig pa niya. matapos kong itali pumasok na ako sa bahay ko at nagmasid mula sa bintana ng kwarto ko.
Maya maya may narinig na akong sigaw mula sa loob. Kaya napatayo na ako at sinilip kong ano nang nangyayare. Napatawa nalang ako ng nakita ko si Rheycef na naka robe lang at mabilids na tumatakbo palabas. Ang galing talaga ng plano ko! Bwahahahahahaha!!
Masakit na tiyan ko sa kakatawa eh! Nakakatawa talaga!!
Nung nagdoorbell siya inayos ko na ang sarili ko para hindi ako mahalata. Masisira pa yung show eh.
Pinagbuksan ko siya ng gate.
“oh bakit?!”parang inis kong sabi.
“yung ulo buhay!”takot na sabi niya.
“anong ulong pinagsasabi mo jan?!”--- ako
“yung binigay mo! Buhay yung ulo! Nakakatakot! Tulungan mo ako!”natatakot niyang sabi.
Grabi tong ayos niya basa pa ang buhok at nakarobe lang siya. Buti nga nakatsinelas pa eh.
“wala akong alam jan.. matutlog pa ako wag kang istorbo!”sabi ko.
Pang best actor ata ako! Isasara ko na sna yung gate pero hinarang niya yung katawan niya.
“ano ba istorbo ka alam mo yun?!”--- ako
“ditto muna ako pleeeeaaasseeeeee..”kung maka asta to parang hindi umiyak kanina ah.. bipolar
person!“ayoko..”--- ako
BINABASA MO ANG
Nothing Like Us
RomanceHer life were once miserable and then he came. She learned to accept and forgive. After those trials she went through , she was born again--- the braver but silent one. What will she do when the time comes that truth is hunting her? will she forgive...