Marizz’s POV
Haaay maraming araw na rin ang lumipas at kami ni JK maraming araw na rin ang lumipas na halos maligo na ako ng langgam dahil sa ka-sweetan niya!
Bumabawi naman siya sa mga panahong wala siya at si Audrea minsan ko lang siya maka-chat pero ok naman na kami.
Mabait rin pala siya… bakit nga ba hindi ko siya nakilala ng husto… siguro iyon ang unang nagustuhan ni JK sa kanya…
Kahit na minsan lang naman kaming mag-chat ok na para sakin yun para maging kaibigan ko siya. Magkaibigan na nga kami eh…
Ang galling talaga ng tadhana at pinagbati niya kaming lahat… well may isa nga lang problema kasi hindi pa nagkakaayos sina Rheycef kasi hindi pa gumigising si Richard.
Malalim ang natamo niya kaya nahihirapan ang katawan niya. Hindi nga masabi ng doctor kung safe na siya o hindi. Pero sigurado naman akong hindi iiwan ni Richard si Rheycef dahil ang bestpren ko na ang mahal niya at hindi si Jessa kaya imposibleng sundan niya si Jessa.
At hinding-hindi niya iiwan ang bestpren ko at sigurado ako dun. Dinadalaw siya ni Rheycef araw-araw dahil sa hospital pa rin naka-stay si Rheycef. minsan nga nadadatnan ko siya na umiiyak sa harap ng kwarto ni Richard.
I don’t blame her ofr being a hard headed. Nasaktan rin siya dahil sa ate niya. Kung ako rin siya ganun rin ang ipapakita ko sa taong inaakala kong pumatay sa ate ko pero buti nalang at nalaman na rin niya ang katutuhanan…
Her parents ask her to come back to their house pero tinanggihan niya dahil may sarili na daw siyang bahay at syempre alam niyo na ang isang rason. Kahit na hindi binanggit ni bestpren yun alam ko.
Ayaw niyang lumipat sa bahay ng parents niya dahil magkalapit lang ang bahay nila ni Richard!!
Ang galling ko no? hehe..
*dingdong* *dingdong*
Sino naman ang bibisita sakin?
Bumungad sakin ang nakangiting mukha ni RICHARD?!
“R-Richard?!”--- ako
“thanks..”sabi niya habang nakangiti pa rin.
Pinikit ko ang mata ko ng sobrang diin at dinilat ulit.
Pero walang Richard sa harap ko.
Nononono!! NO!!!
“JK!”sigaw ko at nakita ko siyang nagmamadaling lumapit sakin.
“bakit?! Anong nangyare?!”natatarantang sabi niya.
“we need to see Richard..” natatarantang sabi ko.
Nakita niya napapaiyak na ako kaya kahit na hindi pa kami nakakapagpalit pumunta na kami ng hospital. Wala kaming pake kung pinagtitinginan kami.
Richard is our bestfriend too and we care about him!
Pagkarating naming sa harap ng kwarto ni Richards nakita namin sa sreen window sa loob si Rheycef na umiiyak habang yakap si Richard…
Niyakap ko nalang si JK. Minsan ko na ring minahal si Richard kaya nasasaktan rin ako sa pagkawala niya..
Niyakap lang ako ni JK pabalik habang hinahaplos ang likod ko.
Richard please…
Si Rheycef…
Wag mong iwan ang buong barkada… please…
Rheycef’s POV
Pagkagising ko palang dumiretso na ako sa kwarto ni Richard. Dun na ako palaging tumatambay at kumakain para bantayin siya.
BINABASA MO ANG
Nothing Like Us
RomanceHer life were once miserable and then he came. She learned to accept and forgive. After those trials she went through , she was born again--- the braver but silent one. What will she do when the time comes that truth is hunting her? will she forgive...
