afterglow⛔malik [tamamlandı]

18.

merhabaaa!!!!!

kitaba olan ilginiz için çok teşekkür ederim yorumları okuyunca aşırı tatmin oluyorum şwüqösldşsdççaşsd

OFFF İŞTE BU thats what we want @zainftme !!! söylememe gerek var mi idk but kitaptaki kahpelikler kaltak toprakin başının altından çıkıyor kdçdğwğwçzğdüwçsls

bir örnekte oldugu gibi..

ŞDLSŞXLÜEWÜÇSLDLDİX

neyse hadi okuyalım ve sövelim🥰

+++

Gözlerim yanıyordu sadece. Kasıklarımda müthiş bir ağrı, başımda ise tahammül edilemez bir sızlama vardı. Göz kapaklarımın üstünde sanki bir ağırlık vardı, açamıyordum gözlerimi. Boğazım kurumuştu, üşüyordum.

Gözlerimi kırparak açtığımda tepemde gözlerimi aşırı rahatsız eden koca bir floresan vardı.

Şaşkınlıkla yerimden doğruldum. Üstümde, uzun hasta elbisesi vardı. Ama hastanede değildim.

"Kimse var mı?" diye seslendim. Sesim kısık çıktığı için boğazımı temizledim.

Çok geçmeden karşımda daha önceden gördüğüm birini görünce şaşkınlıkla ona baktım.

"Sen..Ne işim var burada?"

Arkasından Zayn de naylon perdeyi açtı ve yanıma geldi.

"Sakin ol." dedi beni tutmaya çalışarak.

"Dokunma bana!"

Ben en son kaçmıştım.

Hırsla ona bakarken gözlerim dolmuştu. Hayır..

"Ben kaçmıştım?"

Zayn doktoru birkaç adım uzaklaştırıp dibime yaklaştı. Korkarak ona bakarken önüme düşen saçı kulağımın arkasına koydu. "Sen benden kaçamazsın Grace.." dedi pis gülümsemesiyle.

Nefretle ona bakıp hızlı nefesler alıyordum.

"Ne oldu bana? Niye buradayım?"

Bu sefer doktor, yani Zayn beni geçen gün ultrason için getirdiği adam yanımıza yaklaştı.

"Düşük yaptın. Biraz kanamam oldu ama durdurdum. Şu an iyisin."

Ağzım açık onu dinlerken tepki verememiştim. Beynim durmuş, kulaklarım uğulduyordu. Beynimden vurulmuşa dönmüştüm sanki. Ağlayacaktım, ağlayamadım. Bağırmak istedim, kurtulmak için çırpınmak istedim ama yapamadım.

O an hissettiğim tek şey bu lanet heriften kurtulamayacağım ve başıma bela olarak kara bulut gibi çökmeseydi.

Ondan kurtulamayacağımı asla kabul etmemiştim. Bir an olsun umudumu kaybetmemiştim ama..Bebeğim.