İddia (GirlxGirl)

0.8 ✨

Klişeleri severis arkadaşlar

<<<<<

"Senin ne işin var burada?" Aynı anda sormuştuk neredeyse. Kendisi birkaç gündür okula gelmiyordu. Haliyle Ilgın'ın darlamasını görmemişti.

"Güven'in yerine." Dedi Ilgın. "Kimse sana ayak uyduramıyor grupta. Güven de zaten güç bela tutunmaya çalışıyordu garibim. Fazla iyisin." Diyerek göz devirdi. "Bu yüzden bende senin kadar iyi dansçı buldum harika değil miyim?"

Eğer Ilgın'ın aslan burcu olduğunu öğrenirsem anında bırakırdım. Bu hikâyeye iki aslan burcu bile fazla.

"O mu?" diye sordu küçümsercesine bana bakarak.

"Okulun arka tarafında oturarak çok şey kaybediyorsun hayatım." Ilgın elindeki tableti bana uzattı.

"Burada solo dansın videosu var. Grup dansına da ben çalıştırırım seni kısa sürede öğrenirsin. Yeteneklisin. Solo dansı videodan bakarak çalışmak zorundasın çünkü elimizde yapabilen tek kişi bacağını kırdı." Güven'e bakıp kaşlarını çatmıştı.

Kafamı sallayarak tableti aldım. Hazırlanıp pozisyon aldılar. En arkaya oturup aynadan onları izledim. Hata yaptıklarında durup baştan başlıyorlardı. Bu yüzden birkaç kere izleme fırsatı bulmuştum.

Gerçekten dansa yeteneğim olduğunu düşünüyordum. Yani sırf aslan burcu olduğumdan kendimi övmek için söylemiyordum bunu. Birkaç kere izlemeyle çoktan hareketleri ezberlemiştim. Vücudum düşündüklerime ayak uydurabiliyordu. Normal bir şeyi ezberlerken hafızam hayatta bu kadar iyi olmazdı mesela. Sadece dans hareketlerinde geçerliydi.

Tekrar başladıklarında ayağa kalktım. Onlara uyarak en arkada hareketleri tekrarladım.

"Oha." Dedi Ilgın durup. Anlaşılan aynada beni fark etmişti. "Deniz öne gel bir dakika." Önce çıkıp ona bakmaya başladım.

"Sadece birkaç kere izlemeyle hareketleri mi ezberledin?" Kafamı onaylarcasına salladım.

"Yapsana."

Güven boş boş oturduğu için onu müziği açıp kapatmaktan sorumlu tutmuşlardı. Bana baktıktan sonra müziği başlattı. Melodiler kulağıma dolarken kendimi akışa bıraktım. Eksiksiz gidiyordum ama sonunda bir hareketi yanlış yaptım. Umursamadan devam edip bitirdim.

"Bir saniye, az önce bir hareketi yanlış yaptın. Onu bir daha yapsana." Yaptığımın aynısını yapıp ona baktım.

"Hareketi bununla değiştirsek nasıl olur sizce?" diye sordu gruba doğru. "Daha güzel duruyor."

"Bence de."

"Aynen."

Diğerleri Ilgın'ı onaylamıştı. Ilgın beni grubun ortasına koydu. Yaptıkça daha kolay geliyordu. Yorulunca tekrar arkaya dönüp videoyu izlemeye başladım. Hiç bu kadar uzun süre dans etmemiştim. Hala çabuk yoruluyordum.

Videoyu birkaç kereden fazla izlemem gerekmişti. Bilge cidden fazlasıyla iyiydi. Tek başına bütün performansı taşıyor gibiydi.

Yakınlaştıkları çok fazla yer vardı. Kucağında üç kere döndürmesi, arkadan sarılması gibi. Devran gerçekten bunlara sesini çıkarmıyor muydu?

Hareketleri videoya bakarak tekrarlamaya çalıştım ama eşlik edecek biri olmadığında tam anlamıyla doğru yapıp yapmadığımı algılayamıyordum.

Bilge diğerlerinden ayrılıp mola verdi. Dinlendikten sonra da benim yanıma geldi.

"Beraber çalışalım." Benim aksime bu dans olayını bayağı ciddiye alıyordu. Ben sadece eğlencesine yapıyordum.

"Seni kaldıramayabilirim." Dedim videoyu gösterirken. Bir harekette belinden tutup yukarı kaldırmam gerekiyordu. Kucağıma alıp dönmesi mesele değildi ama o kadar yukarı kaldırabileceğimden emin değildim. Üstelik iki saniye öyle havada tutabileceğime dair güvenim de sıfırdı.

Güven kaslıydı. Fazlasıyla hatta. Bilgeyi havada istediği gibi evirip çevirebilirdi.

"Deneyelim." Diyerek önümde durdu. Ellerimi beline koyup yukarı kaldırdım ve evet bir saniye sonra ayakları tekrar yere basıyordu. Üstelik bu şekilde iki adım atmam gerekiyordu.

"Güçsüzsün." Dedi kaşlarını çatıp bana bakarken.

"Valla mı? Hiç farkında değilim." Diyerek göz devirdim.

Vücudum yeni yeni kas yapmaya başlamıştı. Yıllarca hareketsiz kalmıştım ben. Kalbim zayıf olduğu için en ufak bir yorgunlukta kalp krizi riski taşıyordum. Kalp nakli olana kadar hiç koştuğumu hatırlamıyorum ben.

İyileşir iyileşmez yaptığım ilk şey koşmaktı. Defalarca düşmek ve kalkıp tekrar koşmak. Hayatımda daha iyi hissettiren bir şey tatmamıştım daha önce. O gün ne kadar koştuğumu bilmiyorum. Bahtiyar beni bulduğunda yere yatmış kahkaha atıyordum. Ağlarken.

"Tekrar." Dedim önüme geçmesini isterken. Sonuç değişmemişti.

"Diğerini yapabilecek misin?"

"O kolay."

Yine belinden tutup yukarı kaldırmam gerekiyordu ama bu defa anında bırakıyordum ve o da düşmeden bacaklarını belime doluyordu. O şekilde üç kere dönmem gerekiyordu.

Üçüncü dönüşe kadar her şey iyi gidiyordu ama son anda dengemi kaybedip düşmüştüm. Anlaşılan umduğumdan fazla çalışmamız gerekecekti.

"Bütün dansı yapmayı deneyelim."

"Bence de." Dedi Ilgın konuşmaya katılarak. Çalışmaya o kadar dalmıştım ki diğerlerinin mola verdiğini fark edememiştim.

Diğerleri otururken Bilge ile ortaya geçtik. Şarkı başladığında aklımdaki hareketleri yapmaya başladım. Hala takıldığım yerler olduğundan doğrusuna bakıp tekrar yaptık. Belki de 10 kere baştan başlamışızdır.

En sonunda kaldırma ve döndürme harici sorunsuz bitirdiğimizde yere çöktüm. Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Hem yorgunluktan hem de aramızdaki çekimden.

Bu kadar olacağını tahmin etmiyordum. Birkaç kere yüzlerimiz yakınlaşıyordu ve ben onu öpmemek için kendimi zor tutmuştum. Arkadan sarıldığımda ise yumuşak bir sarılma yerine sımsıkı sarılmak istemiştim.

Kendimi yere atıp kollarımı iki yana açtım. Üstümde hala okul üniforması vardı. Allah'tan koyu renkti.

"Kaç yıldır dans ediyorsun?" diye sordu bir kız. Adlarını öğrenmemiştim, zamanla öğrenirdim nasıl olsa.

"Bir buçuk falan. Eğlencesine." Diye yanıtladım.

"Çok iyisin ama haksızlık." Diyerek dudak büzdü. Hiç sevimli gelmiyordu şu an. Muhtemelen şaftım kaymıştı.

"Bugünlük bu kadar yeterli." Dedi Ilgın. "Deniz de yakında alışır zaten. En kötü hareketleri değiştiririz."

Herkes ayaklandı. "Duşumuzu alıp üstümüzü değiştirip öyle çıkıyoruz. Bir kişi bile hasta olursa elimden kurtulamazsınız." Dedi Ilgın tehditkâr bir şekilde işaret parmağını sallarken.

Tekrardan, hasiktir ya.