İddia (GirlxGirl)

0.4 ✨

Neys bu son olsun şimdilik

<<<<<<<

Böylece bir ay geçmişti. Tuhaf bir şekilde kimse gerçekten kız olduğumu anlamamıştı. Yüzüm bebeksi diyerek geçiştirmiştim hepsini. Okulda olabildiğince az sıvı tüketmeye dikkat ediyordum ki olur olmadık zamanlarda tuvalet ihtiyacım gelmesin. Erkekler tuvaletine girmek istemiyordum çünkü.

Bilge arada sırada bana iş atıyordu ama ilgilenmediğimi fark edince surat asıp önüne dönüyordu. Yalnız fark ettim de kızın okulun ilk günüyle alakası yoktu. Çaktırmamaya çalışsa da gittikçe çöküyor gibiydi.

"Deniz gidiyoruz." Sınıfın kapısından Ceylin'in sesini duydum.

"Siz gidin, aç değilim." Diyerek onu gönderdim. Bilge'nin saz arkadaşları etrafta yoktu. Sınıfın neredeyse hepsi de öğle yemeğine gitmişti. Onun neden gitmediğini merak ediyordum.

"Aç değilsin galiba?" dedim başımı avucumun içine dayayıp dirseğimden destek alarak. Ondan tarafa döndüm.

"Hayırdır? Konuşasın mı geldi?"

"Ne yapabilirim ki? Sevgilin var." Diyerek omuz silktim.

"Ne sevgili ama." Diyerek göz devirdi. Kavga mı ettiler acaba?

"Kavga mı ettiniz?"

"Bunu gerçekten sana anlatacağıma inanıyor musun?" dedikten sonra ayağa kalktı.

"Arkadaş olabilirdik." Diyerek omuz silktim.

"Eğer kalkanım olmayacaksan hiçbir şeyim olma."

"O ne demek?" dediğimde çoktan sınıftan çıkmıştı. Aralarında bir boklar dönüyordu ama anlayamamıştım. Karışmak da istemiyordum zaten. Huzurlu bir okul yılı geçirip 100.000 lirayı alacaktım. Sonra da onunla istediğimi yapacaktım.

Sıraya yattım. Kolumu başımın altına koymuştum. Uyku bastırdığında kendime engel olmadım zaten zilin çalmasına daha çok vardı. Az kestirsem bir şey olmazdı.

Hızla uykumdan kalktım.

Bugün oluyor olamazdı.

Gününde bile değildim amk.

"Kahretsin." Diyerek ayağa kalktım. Ceylin'i bulup ped almam gerekiyordu. Allah'tan önceden kasıklarım ağrıyordu da başlamadan hissedebiliyordum.

Yemekten sonra bahçede yayılmış oturuyorlardı. Hızla yanlarına yürüyüp Ceylin'i kenara çektim. Diğerlerinin duyamayacağı bir şekilde,

"Acil bana ped bul." Dedim. Bu aklımdan niye çıkmıştı amk role çok fazla kaptırmıştım kendimi. Erkek gibi davranınca regl olmayacağımı falan sanıyordum herhalde.

"Benim de yanımda yok ki." Dedi eliyle ağzını kapatarak.

"Eve gidiyorum o zaman ben. Taksiyle giderim. Bahtiyar'a söylersin."

"İzin alman gerekiyor."

"Ay onunla uğraşamam. Kaçıyorum okuldan."

"Arka taraftaki söğüdün oradan atlayabilirsin. Ama biliyorsun orası tehlikeli bölge."

"Bir bak bakalım umurumda mı?" diye sordum. Gözlerini dikip gerçekten bana baktı.

"Hayır, değil." Diye yanıtladı. Sınıfa çıkıp çantamı topladım. Söğüdün etrafında oturan grubu umursamadan duvara baktım. Atlayamayacağım kadar yüksek değildi. Üç aydır kas yapıyordum barfiks çok çekemesem de ayaklarımdan destek alarak rahatlıkla kendimi yukarı çekebilirdim.

Önce çantamı attım. Yere düşerken çıkardığı pat sesini duydum.

"Yeni çocuk okuldan kaçıyor." Arkamdan ses duyduğumda da umursamadım çünkü gerçekten şu an bir şeyleri umursayacak halim yoktu.

Tam kendimi yukarı çekecekken sert zemine çarpmıştım. Arkamdakilerin kıkır kıkır gülmesini duyabiliyordum.

"Bu bölgeye giremeyeceğini kimse öğretmedi mi sana?"

Ben uslu durmak istemiştim. Kavga çıkarmak istememiştim ama bunlar kaşınıyordu. Arkamı nasıl olsa Bahtiyar toplardı. Zaten sinirlerim tepemdeydi. Başımdaki iki çocukta bana sırıtarak bakıyordu.

Bir tanesi beni çekip zemine fırlatandı.

"Belanızı mı arıyorsunuz?" diye sordum buz gibi bir sesle. "Öyleyse söyleyin seve seve bela olurum size."

"Asıl sen belanı arıyor gibisin." Arkamdan gelen sesle döndüm. Bilge'nin yanında oturan çocuk konuşuyordu. "Buraya giremezsin."

"Girdim işte amına koyayım. Girdim. Sana ne yarrağım babanın malı mı?"

"Canın dayak istiyor herhalde."

"Aman çok korktum." Diyerek ayağa kalkıp üstümü silkeledim. "Uzak durun, benden bulmayın belanızı." Diyerek tekrar duvara tutundum. Ve kendimi tekrar yerde buldum.

"Sizin ben gelmişinizi geçmişinizi sikeyim." Dedikten sonra çocuklara bir girişmişim gerisini çok hatırlamıyorum zaten. Söğütte kavga var diye birilerinin bağırdığını duymuştum. Ceylin bildiğinden olsa gerek ilk o koşmuştu.

"Ecelinize susadınız herhalde." Bahtiyar'ın gürlemesiyle durdum. Sinirlenince cidden çok korkunç oluyordu ve hassas noktalarından biri bendim. Ne kadar kavga etsek de üzerime titrerdi.

Okuldan çıkışım yalan olmuştu. Tahminlerime göre bir saatim falan vardı. Yoksa bu sefer kesin sıçmıştım.