İddia (GirlxGirl)

2.2 ✨

Niyeyse çok yazasım var yorum çok olursa bi bölüm daha gelir muhtemelen dsjfklsdgfsd

Doğum günümü kutladığınız için hepinize teşekkürler ❤️ tek tek cevap veremedim :(

<<<<<<

Yarışma biter bitmez dediğimi yaptım ve kulüpten çıktım. Giderek kendime engel olmam zorlaşıyordu çünkü. Çoktan iki ay geçmişti. Belki de en başından bu kadar yakınlaşmamalıydım.

Bilge'nin benden nefret etmesini sağlamak daha kolaydı. Her şeyden önce ona yalan söylüyor olmak bile canımı sıkıyordu. Hak etmiyordu çünkü. O bana dürüsttü, her şeyi anlatmıştı.

Odanın içinde bir ileri bir geri yürüdüm. Belki de yapacağım şeyden çok fazla pişman olacaktım. O yüzden düşünmeyi bir kenara bıraktım. Ceylin ve Bahtiyar'ın içeride oyun oynadıklarını duyuyordum.

Komidinin ilk çekmecesini açtım. Elime aldığım şeyi yumruğumun arasında sımsıkı tuttum. Bana şans vermesini diledikten sonra ikisinin yanına geçtim. Bahtiyarın önünde dikilince bir derdim olduğunu anlayıp yüzüme bakmaya başlamıştı.

"Elini aç."

"Bok mu koyacaksın?" diye tereddütle sorduğunda gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Uzat elini hadi. Biraz daha beklersem odaya geri dönmekten korkuyorum."

Bahtiyar elini açıp uzatınca yumruğumu gevşettim ve yavaşça elimdekini avucuna bıraktım.

"Bu?" dedi sorar gibi. "Şans tılsımın değil mi?"

"Öyle. Vazgeçiyorum iddiadan. Senin olsun."

"Nereden çıktı durup dururken?"

"Sorgulama Bahtiyar. Ben gidiyorum." diyerek kapıya yöneldim. "Arabayı da alıyorum."

"Dur bir dakika! Nereye amk, arabayı da bok alırsın."

Arabanın anahtarının olması gerektiği yerde olmadığını fark ettim. Bahtiyar'ın yüzüne baktığımda sırıttı. "Aynı haltı bir daha yemek mi... Asla. Anahtarı saklıyorum canım. Ararken kolay gelsin."

"İyi taksiye binerim amk." diyerek evden çıktım. İçim içime sığmıyordu, normalde olsa anahtarı bulur Bahtiyar'ın götüne sokardım.

Bilge'yi aramak için telefonu çıkardığımda onun beni aradığını gördüm. Kalp kalbe karşıydı işte.

"Efendim?" diyerek telefonu açtım.

"Deniz?"

Sesini duymamla içim bir tuhaf olmuştu bile.

"Bir sorun mu var?"

"Hayır, sadece bize gelir misin diye soracaktım ama dışarıdasın sanırım."

"Sana geliyordum."

"Bana mı?"

"Evet. Şimdi seni arayacaktım dışarı çıkalım diye."

"Önceden söyleseydin keşke. Dışarı çıkamam ki."

"E beni çağırdın şimdi?"

"Devran ve ailesi burada. Ben çıkamam ama sen gelebilirsin. Devran'ın iyileşmesini kutluyoruz." Sonuna doğru gözlerini devirdiğine yemin edebilirdim.

"Ben çağırmamışım da öylesine ziyarete gelmiş gibi gelsene. O kadar bunaldım ki migrenim tutacak. Hissediyorum, duvara kafa atacağım."

"Tamam, taksideyim. Gelirim yarım saate. Telefonunu odana bırak aradım ama ulaşamadım derim."