İddia (GirlxGirl)

1.9 ✨

Tmm yeter ilham gelmişken bırakmiyim dedim stok yapmak yerine  yazdıkça attım değerimi bilin tşk

<<<<<<<

"İyi misin?" diye sordum yüzünü avuçlarım arasına alıp kafasını kaldırarak. Gözleri ve burnu kızarmıştı. Dudaklarının kızarmasını tercih ederdim. Daha iyi olurdu. Fesat düşünceleri kafamdan atıp kalp atışlarımı sakinleştirmeye çalıştım. Uysal bir şekilde kafasını sallayınca ne kadar tatlı olduğunu düşünmekten kendimi alamadım.

"Bugün burada kal, yarın yarışmaya birlikte gideriz tamam mı?"

"Ama iyi değilsin sen. Boşver çift yarışmasını, gruba da gelme."

"İyiyim, bir şeyim yok. Fazla hırpalamadılar." Külliyen yalan.

"Kötü görünüyorsun?" Ne kadar kötü görünebilirdim ki? Ceylin de büyük tepki vermişti. İşin tuhafı hala aynaya bakmamıştım. Ayağa kalkıp banyoya ilerledim. Aynadaki halimi görünce bir küfür savurdum. Yüzümde birkaç morluk vardı. Kaşımda sargı bezi verdi. Dudağımın kenarı patlamıştı.

Yarınki yarışma için yüzümü makyajla kapatırdım da şişmiş kaşım ve dudağımı ne yapacaktım onu düşünüyordum şu anda.

Salona geri döndüm.

"Bir şeyim yokmuş işte." dedim neşeli bir sesle. Bilge inanmayan gözlerle bana baksa da sorgulamadı.

"Daha kötülerini de görmüştüm, sorun yok."

"Ne demek daha kötüleri?" Gözlerini kocaman açmıştı. Olma işte, bu kadar sevimli olma be kızım.

"Çok kavgaya karışırdım." diye açıklama yaptım. Beni döverlerdi sonra Bahtiyar onları döverdi, rutinimizdi.

"Bugün burada kal." dedim Bilge'ye. "Yarın beraber gideriz." Sessizce kafasını salladı.

Bir süre sonra kapının açılma sesini duydum. Ceylin içeri yalnız girdi.

"Bahtiyar nerede?" diye sordum.

"İşi varmış." diyerek kaş göz yapmaya çalıştı. Koltuktan kalkıp Bahtiyar'ı aradım.

"Ya adres ve ya da gel kendin al beni."

"Gerek yok Deniz ben hallederim."

"Bahtiyar, ikiletme. Biliyorsun inadımı."

"İyi bekle evde geliyorum almaya."

İçeri girip Bahtiyar'la biraz işim olduğunu ikisinin birlikte kalmasını söyledim. Üstümü tekrar değiştirip sitenin önüne çıktım. Bahtiyar çabuk gelmişti fazla uzaklaşmamıştı anlaşılan.

Bahtiyar'dan

Sinirden elim ayağım titriyordu. Ceylin beni dışarı çıkarırken sorgulamadım. Ben sormadan açıklamasını yapmıştı zaten, Bilge kötü oldu Deniz onu teselli ediyor diye.

Ceylin beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Ne demek ayağını kıracak olmak? Deniz kaçmasaydı yapardı o şerefsiz.

"Tamam, Bahtiyar. Sinirini ondan çıkarırsın. O zaman sakla." Mantıklıydı. Gerçi şimdi sakinleşsem bile o piçi görür görmez yine tavan yapacaktı.

"Yediremiyorum Ceylin ya. Ben gözüm gibi bakıyorum bu kıza. Kardeşim benim. Benim sakındığıma nasıl dokunabilirler?"

"Bende sinirlendim ama şimdi sırası değil. Deniz'e de kızma çok fazla. Sorsan tersini iddia eder ama iyilik meleği kendisi. Eski kavgaları da hep bu yüzden çıkmadı mı? Birini savunurken. Bilge'yi düşün bir de. Bizimki çoktan aşık oldu ona. Kızın Devran yüzünden çektiklerini düşün. Tabi ki yardım etmeye çalışacaktı. Bu hikayede tek şerefsiz Devran. Ben senin şu an kafanda kurduğun şeyleri biliyorum. Bilge yüzünden oldu diyeceksin kıza sebepsiz bir nefret besleyeceksin. Deniz ikinizin arasında kalacak. Yapma sakın."

Nasıl da bilebiliyordu içimi böylesine? Tam olarak öyle düşünüyordum. Deniz'in Bilge'den uzak durması gerektiğini düşünüyordum ama gerçekten ikimiz arasında bir tercihe sürüklemek istemiyordum onu.

Sebepsiz yere sinirliydim sadece. Böyle olacağını bilsem asla o bahsi ortaya atmazdım.

Telefonum çaldığında cevapladım.

"Efendim?"

"İş tamam."

"Aldınız mı herifi?"

"Aldık."

"Konum at." diyerek telefonu kapattım. Babamın bir tanıdığından yardım istemiştim. Biraz karanlık taraflara kayıyorlardı. Ama söylediğine göre babama can borcu vardı babam da o yüzden bir sıkıntımız olduğunda önce onlara gitmemizi söylemişti. Zaten para da ödemiştim bunun için.

Ceylin'i yukarı gönderip arabaya bindim. Birkaç günde hallolmuştu tamiri. Biraz uzaklaşmıştım ki Deniz'in aradığını gördüm. Onu almamı istiyordu. Onunla inatlaşamayacağımı fark edip arabayı döndürdüm.

Yan koltuğuma oturup müzik açtı. Sanki eğlenmeye gidiyorduk kıza bak. Hoş eğlenmeye gidiyorduk ya gerçekten, neyse.

Attıkları konuma doğru arabayı sürdüm. Bir deponun önüne gelmiştik. Kapıda iki tane adam vardı. Beni tanıdıkları için sorgulamadan açtılar. Devran'ı kollarından bağlı bir şekilde deponun ortasında asılı görmeyi beklemiyordum açıkçası. Fazla mafyavari olmuştu bu.

Görüntü Deniz'in hoşuna gitmişti ama. Sırıtıyordu.

"Bahtiyar. Aşk olsun. Bana kum torbası alacaksan haber verseydin keşke, eldiven giyerdim."

Allah'tan Deniz'in hayatında ben vardım. Yoksa bunun yolu yol değildi mafya falan olurdu garanti. Her şeyi bana borçlu. Ego kasmamı bir kenara bıraktım.

"Ayıpsın kardeşim." diye yanıtladım Deniz'i. "Sürpriz yapalım dedik."

Devran yavaşça kendine gelmişti. Bir hayli çırpınmış kurtulmaya çalışmıştı ama enerjisini boş yere harcamaktan başka bir şey yapmamıştı.

"Öldüreceğim lan sizi." diye bağırıyordu. Bizi görmesin diye gözlerini bağlamıştık. O kendine geldikten sonra da hiç konuşmadık. Babası iş adamıydı onun düşmanlarından biri yapmış gibi göstermeyi düşünüyorduk.

Bu gerizekalı misilleme yapar şimdi psikopat bir şey zaten. Kenarda köşede öldüreverir bizi valla uğraşamam.

Deniz'le onu bir güzel dövmüştük. Hatta Deniz ileri gidip iki bacağını da kırmaya çalışmıştı. Bu konuda bende ona yardım ettim çünkü hak etmişti. En sonunda depodan çıktık. Öldürmemiştik, ona şükretsin o. Gerçi ölmeyi dilemiştir kesin.

Adamlara en yakın hastaneye bunu atmalarını sonra ortadan kaybolmalarını söylemiştik. Atarken de "Babana selam söyle." diyeceklerdi. Güzel kurguydu. Patlamazdı inşallah.

Deniz arabada ellerinin sıyrılan üstünü temizliyordu. Onu eve bıraktıktan sonra ayrıldım. Asya'ya mesaj atıp buluşmak istedim. Kabul etmişti.

Beni sevmediğini biliyordum. Hatta kızlardan hoşlanıyordu buna da adım gibi emindim. Yanımda Deniz gibi bir insan olunca anında ayırt edebiliyordum. Zaten kız bana tamamen arkadaşça yaklaşıyordu. Ceylin ve Deniz'i yemek için aramızda bir şey varmış gibi lanse ediyordum. Eh bu da gurur yani bir lezbiyene vuruldum hayatta diyemezdim ikisine. Dillerinden düşmezdim sonra.

Of çok güzeldi. Keşke benim olsaydı.

Neyse indiğimde yakarım bir tane buna.