İddia (GirlxGirl)

1.0 ✨

Sadece bunu yazabiliyom sorry...

<<<<<<

Dans saatleri dışında Bilge'den olabildiğince uzak duruyordum çünkü hissediyordum ki bok yoluna gideceğim.

Flört etmek için yazan bir sürü kız vardı. Numaram ortalarda dolanıyordu ve kim saldıysa bulursam öldürecektim. Tanımadığım bir sürü kişi mesaj atıyordu. Mecburen cevapsız bırakıyordum çünkü bir yıllığına hiçbir şey yapamazdım. Hoş küçük flörtlerden bir şey olmazdı ama onun gideceği yolu biliyordum.

"Ceylin gel buraya." Salonun ortasındaki sehpayı kenara çekip ortayı boşaltmıştık. Fırsat buldukça Ceylin'i kaldırma çalışmaları yapıyordum. Bileğime çok fazla yük bindirdiğimden el bileğim ağrımaya başlamıştı. Bu yüzden sürekli bandajla geziyordum. Farklı bir hava katıyordu gerçi.

Ben mucizelere inanmazdım. Mucizevi bir şekilde güç bulacak değildim yani. O yüzden sıkı çalışıyordum. En azından bu iki hareketi yapabilmeliydim.

Ceylin'i belinden tutup havaya kaldırdım. En azından o kadar hızlı indirmiyordum artık. Adım da atarsam tam olacaktı ama şu an için imkânsız gibi bir şeydi. Havada tutmaya çalışmak bile bütün gücümü tüketiyordu.

Birkaç güne dönme işini çözmüştüm. Ceylin kucağımda Mevlâna gibi evin içinde döndüğümden üç dönme kolay geliyordu. Ceylin'le çalışırken bir kere daha fark etmiştim ki Bilge cidden farklı hissettiriyordu. Nasıl hissettirdiğini açıklayamıyordum.

"Bugün daha iyisin." Gözleri bileklerimdeydi. Herkes çıkmış biz yine sona kalmış çalışıyorduk.

"Çabalıyorum." Diye yanıtladım.

"Teşekkürler." Dedi. Bu sohbet beni şaşırtmıştı. Kaşlarımı kaldırıp ona baktığımda açıklamak için konuştu. "Bu yarışma benim için önemliydi. Güven sorumsuzluk yapıp bacağını kırdığında çıldıracak gibi olmuştum. Sende kısa sürede vazgeçersin sanmıştım. Çabaladığını görmek beni mutlu etti."

"Niye bu kadar önemli?"

"Referans almak istiyorum. Kazanırsak yurt dışındaki dans okullarından birine referans alıyoruz. Ve girmek gerçekten çok zor."

"Yani yurt dışında yaşamak istiyorsun?"

"Burada kalırsam Devran'la evleneceğim. Yani evet, yurt dışında yaşamak istiyorum."

"O ne demek?" diyerek kaşlarımı çattım. Yere oturup dinleme pozisyonu aldım. Sikerdim uzak durmasını, mesele ciddi duruyordu.

"Cidden dinleyecek misin öylesine mi soruyorsun?"

"Anlat işte Bilge. Aranızda bir sorun olduğunu tahmin edebiliyorum zaten. Kör olmayan herkes tahmin edebilir."

Aynı şekilde yere oturup biraz nefeslendi.

"Devran'la gerçekten sevgili olduğumuz falan yok. Gerçi o öyle düşünüyor. Küçüklüğümüzden beri peşimdeydi. Hiçbir zaman onunla ilgilenmedim. Sonra ailemin öğrenmemesi gereken bir sırrımı öğrendi. Bununla tehdit etmeye başladı. Mecburen sevgili taklidi yapıyorum. Ailem ondan çok memnun hatta gelecekteki nişanımızı planlamaya başladılar. Dünürleriyle." Diyerek göz devirdi. "Her gün kâbus gibi. Sadece dans ederken mutlu olabiliyorum neyse ki ona karışmıyor. Yoksa kafayı yiyebilirdim."

Sırrını sormadım. Söylemek isteseydi konuşma arasında söylerdi zaten. Tahmin etmeye çalışsam da aklıma bir şey gelmiyordu.

"Geçen Bahtiyar'ın sevgilisi olup olmadığını sordun. Yeni bir sevgili kurtarıyor mu seni? Yani ondan ayrılırsan sırrını söylemeyecek mi?"

"Yeni bir sevgilim olduğu sürece sırrım asılsız olur. İnanmazlar yani."

Muhteşem beynim çalışmaya başladı.

"Devran beni asla bir erkekten kıskanmaz."

"Yeni bir sevgilim olduğu sürece sorun yok."

"Sen lezbiyensin." Dedim sesli düşünerek. Gözlerini kocaman açıp bana baktı. Doğruydu demek ki. Beynimin maşallahı var.

"Değilim." Dediyse de sesi inandırıcı çıkmıyordu.

Ailesinden neden sakladığını bilmiyordum. Herkes benim kadar rahat değildi. Gerçi benimkiler yıllarımı hastanede çürüttüğüm için dilediğim her şeye izin veriyorlardı. Ailenin tek çocuğuydum ve onlar için çok değerliydim. Bu yüzden söylerken rahat bir şekilde söylemiştim.

İlk başta tabi ki inanmamışlardı. Psikoloğa götürmüşlerdi. Sonra araştıra araştıra kabullenmişlerdi. Bir süre sonra sadece benim mutluluğumu istediklerini söylemişlerdi.

"Kalkan olmaktan bahsederken bunu kast ediyordun demek." Dedim. Her şey rayına oturuyordu.

"Anlatan aklıma sıçayım ben. Neyse birine söylesen bile kimse inanmaz zaten."

"Neden saklıyorsun?"

"Ailem aşırı tutucu. Öğrenirlerse beni bir yere kapatırlar. İyileştirmeye çalışırlar. Dışarıyla temasımı keserler. Şu an onlara bağlı yaşıyorum. Yavaş yavaş para biriktiriyordum zaten ayrılabilmek için. Reşit olunca ayrılıp kendi hayatımı yaşayacaktım ama Devran'ın öğrenmesi ile bütün planlarım alt üst oldu. Şimdi ayrılmak istesem bile deli raporu alıp beni yine evde tutarlar. Asla itibarlarını sarsmamı istemezler."

"Reşit olur olmaz ayrılamazsın ki. Sonuçta kütükte hala ailen onlar senin."

"Yurt dışında bir üniversiteye gitmek istiyordum, ailemin de onayı vardı. Gidince oradayken çoğu şeyi halledebilirdim, en azından kendi ayaklarım üstünde durana kadar biraz özgür olurdum. Ama Devran istemiyor. Biliyor çünkü. Lezbiyen olduğumu bile bile benimle evlenmek isteyecek kadar manyak. Bana dokunmasına izin vermiyorum ama ne zamana kadar dayanabilirim bilmiyorum." Dedi omuz silkerek. "Şimdilik katlanabildiğim kadarıyla katlanıyorum."

"Devran'la ayrılmak için zemin hazırla. O salağa artık erkekleri seviyorum falan de. Sevdiğim birini buldum de."

"Ne? Niye? Anlatır herkese."

"Sahte sevgilin olacağım."

"Efendim?"

"Kalkanın olacağım işte. Bahtiyar benim kalkanım olacak bende senin kalkanın olacağım. Benim de işime gelecek. Gayim çünkü." Yalan söylemiştim ama yalandan kim ölmüş amk. Ayrıca teknik olarak gay sayılırdım. "Sahte sevgili rolü yapan iki yakın arkadaş olabiliriz. Ne dersin?"

Bir süre yüzüme baktı emin olmak istercesine. O sırada gözlerinden bir parıltı geçtiğine yemin edebilirdim. Amaaan, ne olacaksa olsun dedim içimden. Çünkü az önce Bilge neredeyse göz yaşlarına boğulacaktı ve o görüntüyü aklıma getirdiğimde kalbim sıkışmıştı. Zaten okul bitince o yoluna ben yoluma gidecektim. Böylesi daha iyiydi. Böylece gereksiz yere ona kapılmazdım.