•No way!

65 4 0
                                    

Hana's POV

Pauwi na kami ni kuya sa mansion, kakagaling pa lang namin sa club. Kasama namin si Ate Coleen, parehas silang naka higa sa back seat. Syempre ako maga maneho ng sasakyan. Alangan naman sila, ilan kayang bote ng alak ang na inom ng mag jowa na toh? Hm!

While driving, hindi ko maalis sa isipan ko ang nangyari hours ago. I don't know if i must feel angry, digusted or sad or happy. Hindi niya naman ata sinasadya yung ginawa niya sa akin diba? Nilamon na ata ng alak ang katawan ng lalakeng yun Haha! Wait what the heck?! Bakit parang nagiging soft na ako kay Josh! Omaygad Hana, you are so stupid. Ok starting bukas hindi mo na siya papansinin at kakausapin unless...
Hala! May tutor pala ako sa kanya. Hayst, baka naman. Kailangan pa ba talaga ako i-tutor, kasi like- Kaya ko naman ang self study. I'm not that dumb. Ang mga performance's ko ay laging A+, and me? Tutor? With that jerk? Psh, no thanks! Pero kailangan kong sundin ang utos ng adviser namin. Tsk. Tsk.

Few minutes later, nakarating na kami sa harap ng house. Tinawag ko agad ang maid para asikasuhin si Kuya and Ate Coleen. Hm, diba dapat yung girlfriend niya ang nag aalaga sa kanya pag ganito ang sitwasyon. Psh, whatever hindi ko naman siya girlfriend Haha!

Pagkatapos kong sabihan ang mga maid namin. Agad na akong pumunta sa kwarto ko para maka shower at maka pag suot ng pajamas. Pagkatapos kong gawin ang lahat kong kailangan gawin bago maka pag pahinga at matulog, bigla nalang pumasok sa utak ko yung scene kung saan ko naramdaman ang malalambot na labi niya. Hindi ko mapigilang mamula. Hana! Bakit ka ba namumula? Hayst, sa pagod lang ata toh. Pumunta na ako sa aking bed para tuluyan nang maka tulog. At this point, dapat kanina pa ako tulog, pero hindi ako maka tulog ng maayos. His soft lips keep lingering in my mind. Masyado siyang nakaka adik, hindi si Josh, kundi yung kaniyang mapupulang labi. Huwag mo na yun isipin Hana, probably sa lahat na babae ganon rin ginagawa niya. Pinikit ko nalang ang aking mata at pinilit na matulog.

The next day..

Nagising na lang ako sa sinag ng araw sa mukha ko. In-adjust ko ang paningin ko bago abutin ang aking cellphone sa bed side table ko. Nang makita ko ang oras, nanlaki ang aking mga mata. Omg! It's already 8 am, I'm already 30 minutes late. Ano kayang excuse ang masasabi kay ma'am huhu. Pero bigla akong kumalma nang may nakita akong message sa akin ng isang unknown contact,
agad ko itong binasa at hindi mapigilang mapa ngiti.

You received a message from an unknown contact...

Hi Miss Beautiful! Wake up! Wake up! Hula ko late ka nanaman... Yan kasi huwag kana sumama kila kuya mo sa mga club na yan, nakakasama yan sayo. Eat your breakfast. Kung hindi susugudin kita diyan sa inyo eh. Haha! Char. I'm admiring you from a far. Hindi ako stalker Haha! Sige bye! Mag-ingat papuntang school! Always remember think positive. At reply-reply naman diyan pag may time ah. Goodbye Beautiful! <3

Pagkatapos kong basahin yung message agad ko namang ginawa ang aking morning routine. Nang tapos na ako mag ayos, dali-dali akong bumababa sa hagdan. Nagulat ako ng walang mabangong amoy nang pagkain ang sumalubong sa aking ilong. Hayst, baka tulog pa yun si Kuya kaya hindi naka prepare sa akin ng breakfast. Kinuha ko nalang ang lunch box ko na inayos ng maid at kumuha rin ng isang apple para may makain ako hehe. Tinatamad ako mag drive so tumawag ako ng personal driver at sumakay sa kotse. Hindi naman ako namamadali kasi, what's the point kung late naman ako? Ano kaya ang punishment ko? Baka malala toh kaks super duper late na ako. Nakakainis! Naaklimutan kong mag alarm kaka isip- Basta!

Nakarating na kami sa harap ng SDA at agad akong bumaba. Nang naka baba na ako sa car nakita ko ang mga lahat ng students naka upo sa may field. Agad akong pumunta doon dala-dala ang bag ko as if I care. Nakita ko na andoon ang Head ng Academy sa gitna ng stage. I didn't bother anything else at umupo. This might be fun!
Baka may new contest or event ang ipapaganap ng school! I'm so excited! Nanahimik ang lahat ng students ng kinuha ng principal ang microphone.

Rhythm of Love || • SB19 Josh •Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon