Isaac's POV
Bumuntong hininga siya bago inilapag ang bulalak sa ibabaw nang puntod ni Carol at nang anak nila. Ang aga pa bali mga alas singko emedya pa lang pero andito na siya sa sementeryo.
Wala pa siyang sapat na tulog dahil sa pag aalaga at pagbabantay kay sage kagabi. Pero kailangan niyang pumunta dito para mag paalam. Carol deserve it.
"Hey." He said bago ngumiti. "How are you? Are you happy with our baby in there?" He asked bago sumeryoso. "Are you watching over me? Kasi kung oo siguro alam muna kong bakit ako nandito." Sabi niya bago huminga nang malalim.
"I found a reason again to smile happily Carol. A reason to live. I found my light in the darkness. And she's waiting in my house right now. I'm sorry if I'm the reason why you left this world early, but please guide me to not do the same mistake again. I wanna be happy Ca, And I want her to be my happiness for the second time. Give me your blessing to move forward, I needed it." He said emotionally Bago pumikit.
He don't know if its the cold wind just blow or its the sign or answer of the blessing he asked for, but the cold breeze makes him smile.
When he open his eyes ay pinakititigan niya nang matagal ang lapida bago nagpaalam doon at bumyahe pauwi.
When he arrive home ay agad niyang nakita ang asawa na nakaupo sa baitang nang hagdanan habang nakapangalumbaba.
"Isaac." She said and when she smiled he knows this is his second chance. "Isaac!" Masaya nitong sabi bago bumaba at sinalubong siya nang yakap.
"Hey careful." He said bago yumakap dito.
"I woke up pero wala ka." Sabi nito bago siya tiningala. "I dreamt of you Isaac. I dream of you. And I want that dream to be real. Gusto kitang masaya. Gusto kitang tumawa."
To his surprise ay nangilid ang luha nito.
"Baby."
Ngumiti ito nang pilit at ikinagulat niya ang pagtulo nang luha nito.
"I wanna help you, gusto kitang iahon sa kinasasadlakan mo ngayon. You are my lost soul Now Isaac. At handa akong gawin ang lahat mapasaya ka lang."
"Sage."
Umiling ito bago nagsalita. "Shh ako lang ang magsasalita. Makinig ka lang muna. Hindi ko na kayang mag pigil. Sa araw araw na kasama kita, sa araw na nakikita kita at nararamdaman ko kung anong klaseng tao ka. Ang hirap pigilan nito." She said sabay turo sa puso nito.
"Di ako makahinga nang maayos pag nasa malapit ka. Ang hirap na di mahulog sa lahat nang mga pinapakita At pinaparamdam mo. You don't do love...." she said bago tumango. "Then I'm sorry Cause I do. I'm falling for you Isaac."
Nahigit niya ang hininga sa nadinig, habang napatitig dito.
"Sorry if I failed you. Mahal kita, at kahit sinabi mong wag akong mahulog sayo. Di ko napigilan. Ang hirap pigilan Isaac." She said bago ito suminghap at pinakititigan siya. "I will never asked you to love me but allow me to love you, cause that's what you deserve." Mahinang nito sabi na nagpanginig sa puso niya.
Tumingala ito bago nagsalita. "I read one time na ang taong ayaw maniwala sa pagmamahal ay siyang higit na nangangailangan nito. Let me help you, let me love you Isaac. Let me---."
"Dammit Sage." Putol niya dito bago ito hinila para yakapin nang mahigpit. "Ito ba ang nagagawa nang lagnat sayo? Damn baby." He whispered bago hinalikan ang noo nito at tinitigan ang mga mata. "Galing akong sementeryo."
"Ha?"
"I visited Carol, I asked permission to move on. Dammit Sage inunahan mo ako." He said bago ibinigay ang bulalak na hawak hawak niya mula pagdating. He even bought it so he can give it to sage personally.
Nagtataka itong tumingin sa kanya pero inabot naman ang bulalak.
"I love you." He said na ikinasinghap nito.
A smile appear on his lips, a happy smile while looking at her.
"I love you Sage. I really do."
----------####--------
Gabriel143
