Isaac's POV
He automatically open his eyes nang di makapa ang asawa sa kama. After their talk last night ay nakatulog siyang yakap yakap ito dala narin nang pagod at kulang sa tulog nitong mga nagdaang araw.
What he said to Sage is true. He loves her, it may sound bad but he do love her more than he love Carol. Na shock lang siya at nalito nung malaman niya puso ni Carol ang dahilan sa pagkabuhay nito. But nevertheless sage is his. His wife, and new lifeline.
He sit up on the bed at inilibot ang tingin sa kwarto at agad nabahala nang walang makitang bakas nito. So he get up and look on their closet only to felt scared when he don't see any clothes of sage in their.
"Noo." Bulong niya habang di magkamayaw ang puso sa kaba. "Damn baby you can't leave me."
He run outside and check the other room to see if she's painting pero wala ito dun.
"SAGE?" Sigaw niya habang pababa nang hagdan.
"SAGEEEE."
He was about to run outside the house nang may magsalita.
"Hoy."
When he look on his side a relief flushes through his veins nang makita ang asawa na may hawak na sandok at naka apron pa.
--------
Sage's POV
"SAGEEE."
Napahinto siya sa paghahalo nang madinig ang sigaw ni Isaac.
"SAGEEEE."
Kunot noong lumabas siya sa kusina only to see her husband na patakbo sa labas nang pinto habang nakapaa lang at magulo ang buhok.
"Hoy." She said na ikinahinto nito at ikinalingon sa kanya.
He run towards her at bago paman siy makapag react ay dinamba na siya nito nang mahigpit na yakap.
"Dammit baby wag mo akong takutin nang ganun." He said at mukhang natakot nga ito dahil ang lakas nang tibok nang puso nito. "I-i got scared nang magising na wala ka. I-i thought you left me already." Nanginginig ang boses na sabi nito. "Don't leave me Sage. Please baby I will do everything just don't leave me."
Naguguluhan man ay yumakap na siya dito bago hinaplos ang likuran nito para mapakalma. "I won't leave you. Nagkaayos na tayo kagabi diba?" Malumanay niyang sabi.
"I thought you've change your mind. I woke up na wala ka, tas nung tiningnan ko ang closet wala ang mga damit mo--."
"Dahil diko pa sila naibabalik. Didn't you see my two suitcases sa gilid nang vanity ko? And look at me. Look at me hon." Sabi niya at pilit na kumakalas sa yakap nito.
Ngumuso ito bago bumitaw sa kanya.
"Can't you see I'm wearing your clothes? Tinamad akong buksan ang maleta kaya kumuha nalang ako nang damit mo at hiniram yun." Paliwanag niya bago hinaplos ang pisngi nito.
Gwapo parin kahit may eyebags. "Sapat na ang I love you mo kagabi para di kita iwan. Kontento na ako sa paliwanag mo kagabi Isaac. Di na ako aalis."
"I love you." He said before holding her face. "I will say I love you every minute of the day para manatili ka lagi sakin."
Natawa siya dahil para itong bata dahil sa sinabi. "Parang sira."
"I'm serious baby. If my I love you will be enough for you to stay. Then I wont get tired of saying it and proving it to you." Huminga ito nang malalim bago isinadal ang noo sa kanya.
"Nanginginig parin ang kalamnan ko sa takot baby. I really thought---."
"I love you Isaac." Putol niya sa sinasabi nito. Tumingkayad siya bago dampian nang halik ang labi nito nang tatlong beses. "And when I say I love you, that means I am staying."
"Sage."
Yumakap siya dito at napapikit nang maramdaman ang paghalik nito sa ulo niya at pagyakap nang mahigpit sa kanya.
Ito lang, ang yakap nang asawa niya lang. Sapat na sapat na.
----------#####---------
Gabriel143
