☘︎𝘿𝙖𝙨𝙝𝙣𝙞 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙨𝙚☘︎

Pjesa e shtatemdhjete

Jemi cik ne maje te thikes te kjo pjese. Shpresoj mos te ju zhgenjej. Po le koken ne ket histori. Nderkohe qe gatuja e kisha mendjen vec ktu pz. E fillova ne 22:22...iku ora 00:51.
Iher tju them Gzuar Pashket e pershumvjet❤️❤️... Dhee isha tu lexu pjesen e historis tane @Mirror_Mirror26... ❤️❤️ SHKR SHKR PRAPO SE NUK NGOPEM KURR UNE... 😋

Se gati pata harru
... Me falni per gabimettt se ka. Shku voneeee

****

2 ore me pare...

-Babe mos shko me Gjonin. Nuk munesh me ja ba vajzes tane ket gja. Nuk je baba jem po e bane. - I cirrej zani Mires tu i fole Gjergjit.

Gjergji ju kthy te bijes - Nigjo bije. Kastrioti nuk te ka rrejt kurr. Ti vet ke tregu se gjithmone te ka thane gjanat troc. Vete e ke mbrojt. Tash si duhet me ba une detyren teme si vlla i Gjonit po me flet keq per ta. A pret me te besu baba. Mos harro se kam kalu shume vite jete per mem rrejt fmija jem.

Mira iku ne dhome, perplasi deren e saj dhe filloi te qante me za te madh, kurse Gjergji i veshur i mbathur bukur e mire u nis me shku.

-E le Miren keq mor burre! - I tha Drania para se me dale prej dere Gjergji. - Edhe Kastrioti u detyru nga rrethanat te bante nje veprim te tille. Une vec po i shoqeroj asgja spo baj. Miren qetsoje ti e tregoja gjanat tamam sic jane.

E detyrun Kastriotin... Epo le te mbetej kshu ne syte e gjithe botes. Detyrim! Edhe pse Zoti qe shikonte nga lart dhe pak kush nga afer shume mire e dinte qe ky nuk ishte aspak detyrim per Kastriotin. Nese do quhej detyrim ishte vetem se e detyronte zemra ne cdo pike gjaku qe pastronte neper ato valvula.

Tani...

Ajlina pov....

Si ka munsi dicka e tille?! Kastrioti mem lype mua per veti. Po si munem une more me kene e tijna?! Jo jo e di une qe aj dicka e ka planifiku. Noshta don sa mem majt sigurt te shpija e tij. Kaq! Bela cka ka marr vesh se dun mem ba kta te shpise teme.

Por prap... Nuk ndjehem hic mire e per ma pak sdu me e shiku Kastriotin as ne sy ma. Spo ma ban zemra me shiku...

S'munem!

I shikova kur hynen mrena e erdhen me na dhane doren. Nje nga nje na pershneten e kur Kastrioti me zgjati doren mua... Une sja dhash. As krytin se cova. Vec lujta me kry ne sheje mohimi qe ta kuptoje sa keq jam ne ket gjendje. Sa shume e ngushtume po jam ne kto momente. Fryma po me merrej e gja ma marré spo me dukej.

Ato u ulen ne divane kurse na grate dolem me pergatite kafet e qerasjet. E une vec kisha ngel ulun ne nje karrike ne guzhine. Smujsha me ba asigja.

Mrapa ulet Elena afer meje.

-Ine... A e dine se duhet me jau cua ti tabaken. Hajde tash mos ban ishtu po banu e forte. Tregoju se smunet asigja me te ule ty.

Ina?! Kshu me thirrte vec Elena e Trimi se me njifnin qysh sa grima por... Ina e vogel llastice dhe kryeneqe ishte sakatu ne shpirt e spo kishte ma force. E kishte kaplu frika. Ose ajo ndjenje nuk ishte frike ishte quditerisht e peshtire. Smundej as ta mendonte dicka te tille e veten e mbante me shpresen se ishte thjesht nje plan per te miren e saj. Kaq! E kjo Ina quditnisht jam po une...

U cova mora tabaken me kafet e shkova me jau vu para ne tavoline.

E vuna re boll mire se si Kastrioti ishte ka me shikonte sikur po kerkonte syte e mi ama une se kisha ne mend me i hedh asnje shikim...

Ai duhet ta kuptoj se kjo gje bjen ndesh me cdo lloj parim temin.

E nersa flisnin e banin muhabet, Gjoni filloi fjales...