☘︎𝘿𝙖𝙨𝙝𝙣𝙞 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙨𝙚☘︎

Pjesa e njezetetete

3303 fjale. Ju du! Edhe Malsin e du. Edhe malsort i du. Tanve ju du. 😍😘

Masi foli ne telefon me Ajlinen erdhi Trimi ne dhome e i tha hajde tash te dalim..

Ngeli Klevisa. Ato i thanen per 14 dite me nejt aty ama ato po dilnin... Quditshme.

U cuan e dolen. Dolen pak si tinxash ne ato shkalle per mos me i vu re i sportelit e masanej u larguan ne ato rruge ku era frynte pluhnin e ngjante si rane ne tane  rrugen edhe pse ishte  vetem dhè i shkrift.

Trimi si kishte kthy pergjigje Klevises ala e Klevisa vec po i shkonte si mrapa. U lodh me ta tu ba ishtu. Nali ne mes te rrugs pavarsisht qe Trimi e shikoi shtremt vendit nuk lujti.

-Ti pa me than ka jena tu shku ske shanc qe une me ba edhe nje hap ma shume me ty. - Kryeneqe i tha. E primen ajo se kishte nermen me leviz ma.

-Ne shpi jena tu shku, ne shpi. Ka kena me shkua tjeter?- Menefregist. I paturp. Ka lindnin kta tipa te tille. Te ish Klevisa tipi Ajlins rrezik edhe syte do i ishin ba me lote. Por jo! Nuk ishte aq e paqart me jeten. Xham e shikonte ket makaber njerzore ku merrnin fryme. Ku askush sdilte i gjalle.

-A te pat zan goja lesh me e thane ikaq gja pra. E pse tinxash. E si me ike tash, e kontrollet si kane me u ba mrapa.

-Ka me ardh shoku jem me na marr me nje te ktyne qe transportojne ushqime. Kta e kane lejen ne xhep me udhtua e ka me te dergua deri te shpia.

-Tash po. - Edhe vet Klevisa masi u qartesua u nis me ece. E tash noshta edhe pak gja ma para se Trimi. Madje dhe kur Trimi u nal ajo vazhdoi me ece prap e prap.

-Oj bibe. Nalu moj. Naluu!! - I erdhi zani nga mrapa dhe masi ktheu krytin se uli aspak vetin se ishte ndje noshta pak e aspak keq e u afrua te ai.

-U nala bibaq u nala.

Priten aty plot 20 minuta. Shfryshin prej pritjes. Noshta dhe qetsija ne jato momente ishte tu i munua pak si shume.

-Ca na thu naj gja? - I tha Klevisa qe e shikonte Trimin aq te percendrum ne telefon dhe zdenjonte per asnje sekond me u lodhe. Nuk ishte mire aspak ai njeri. Svinte nga toka ndoshta.

Kurse Klevisa kish zane vend ne nje nga valixhet. Pasi e kishte ule ne toke ajo ishte ule mbi ta. Krejt lezetshem. Edhe pse ata rrezet e diellit zapullus prap tendoseshin njana me tjetren e i plasshin vape si Klevisen e Trimin.

Trimi nuk i ktheu pergjigje. Klevisa prap me te veten. Kish me mendua Trimi se mos ajo u ofendu. Do e linte te qet. Aj boll po mundohej ta mbante sa ma larg.
Nje bised me shume do ishte nje kujtim me shume qe i shtohej akshamit kur askush mos te ishte me te. Kur te donte te arratisej maktheve. E kta kujtime e vrisnin akoma ma shume nese ishte bashke me Klevisen. Vriste mashkullin qe jetonte per traditata e burrni.

-A s'ashte tu te djeg dielli ty? - Lehte coi krytin prej telefonit dhe e shikoi pingul ne sy.

- Jo. - Ish pergjigjja e hatashme prej tij.

-Pse rren? Thu se sta shoh une djersen kokerr per ball.

-Kur e sheh pse pyt pra. - Pse se kuptonte Klevisa qe s'donte me fole me ta. Pse valle sot kur ai vertet nuk donte me fole me ta ajo po ngulmonte. Noshta nuk ishin aq njesoj sa mendonin. Ndoshta Trimi ishte guximtar per trurin e tij e per burrni ama per zemren cop cop e kishte. E Klevisa ndicte zemren. Nuk do tregohej kurre e padrejt me veten qe t'ja mbyllte gojen zemres. Klevisa ishte aq menefregiste dhe plote andrra. Vetem nese andrrat do i vdisnin mund ta hedhnin ata randshem. Por...jo ti jepnin goditjen fatale. Akoma ishte edhe me e forte. Shume ma e forte...

Do i kishte thane. Cka te kapi tash. Pse flet kshu do i thonte me za edhe ma te bute. Noshta... Noshta po te mos kishte ardhur makina.

E pasi hynen mrena pushun tuj fole.