☘︎𝘿𝙖𝙨𝙝𝙣𝙞 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙨𝙚☘︎

Pjesa e tridhjetenite

3265 fjale.... 

U cua ne natje e shkoi te Ajlina edhe e pyti nese ajo don me shku me ta.

Ajlina Klevisen se lente vetem per kurrisen ne bote e u cua e u nisen me shku te shpija e Samantes asaj kokkuqes te perdalun.

Klevisa e kishte marr mram ne telefon e vec i kishte thane qe neser tash te vij te shpija se du me ti than 2 fjale.

U nisen edhe mirboll larg kishte ken shpija e saj.

Kur mrriten te porta, shikun nje shpi nje katshe ama e lezetshme. E lekte bela me cka i kishte ba.

Kur thrriti me te madhe qysh te porta emrin e saj ajo nuk doli.

Ajlina i thote me u kthye me shku te shpija por Klevisa se kishte nermen.

E tja filloi edhe tu fishkllye. E njaty ma vone doli Samanta krejt e pergjumshum. Flokt lamsh e li e kishte vec nje si fustan gjumi te holle veshun.

Klevisa ju afrua te dera e shpis tash.

-Po si ke njeh moj Samant?!

-Mire kam njeh. Ti mire? - Se cate kryt ajo per kerrkan. Sidomos per vajza. Me shume mundesi i konsiderote si naj femen si skan ken te mujtuna me majt burrat e tyne afer e shkojn tek kjo.

-Top edhe une kam njeh.

-E per ca keni ardh? Para se te filloni me u ankua kini parasysh se sme plas.

-Ska ardh kush me u ankua te ty. Nje muhabet kam une. Deds as mos me i nejt ma afer. - Aty Samanta ja dha te qeshmes me te madhe.

-E dashtuna e tij je a? A e din se esht i martum! - E filloi me qesh me ta.

Klevisa e shikoi iher tan percmim e masanej me za kaq te qet filloi tuj than urt e bute. - Jo. Nuk jam. Ama ti je. A e din se esht i martum? - I bani pytje sa me kthy fjalt ne favorin e vet.

-Paske marr edhe nje vajz tjeter edhe don me ba namin. Un me nje telefonat sdihet gja ku ju gjehen ma kocat. - Foli si me pushtet... Ama pushtet skishte... Jo me to.

-Samant mos me hargjo ma shume frymen. As mos e ba prov me prish familjen e Deds. As mos guxo. - E nersa i fliste dukej sikur po thonte gjan ma normale ne bote.

E masi Samanta spo dinte ca me thane masi veshtroi goxha Ajlinen ju kujtua kush esht. Tane flisnin per historin e saj.

-Paske dal heroin. Ket shoqen tane e mbrojte e bane kunat e tash don me mbrojt edhe shoqen tjeter. Kshu vazhdo te lumte ama ne punt e mija mos nderhyj kurr. - Foli Samanta eger.
-Ah dhe po. Se sje e zoja me u martua per vete mos u mundo me sistemu jetet e tjerve se prap se prap nuk fiton gja.

Klevisa i qeshi shemtut asaj dhe ja plasi shpull sa mujti. Vajze e forte ishte fizikishte. E gjate po. E shpulla i ra aq e rand Samantes sa ju kthy trupi e gati pat ra ne toke.

Aty doli Deda qe paturpsisht kishte nejt at nate te Samanta e lane grun me vajz te vogel vetem.

E kur Klevisa e shikoi shpertheu ma shume.

-O njeri i peshtir. O turp i dheut. Len grun tane me fmi ne shpi e vjen ne der te perdalunave te miletit. Po ca rrace je ti? - Fjale qe nga dikush tjeter do i kish neglizhu. Ama nga Klevisa u pre ne ftyr e u ndje keq. E dyshohej ne fakt nese ai mund te kishte ndjenja.

-Klevis c'pune ke ktu?

-Cpune kam une? A e din mor njer se ke grun ne shpi tut kjajt e tu rrite fmin tan. Pse e ban iket pisllek? Psee?

-Klevise shko ne shpi ma mire.

Aty Samanta filloi si tu qeshe. - A e sheh Klevise pra qe Deden se detyroj. Mos me thuj dhe qe e kam perdhunu. - E qeshte si shtriga.