☘︎𝘿𝙖𝙨𝙝𝙣𝙞 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙨𝙚☘︎

Pjesa e katërt🖤

Në rrëze te malit ishin varrezat e fshatit. E ajo aty kishte zën vend per sonte. Afer eshtrave te babit.

Se babi per vajzen është hero si i gjallë, si i vdekur. E ne gjith botën me shetit asnjë mashkull më shume se babai s'të mbron.

Kshu tha e shkreta dhe per maman, ama rasti i saj ishte ndryshe. Jo c'do mama e meriton kët emer. E ka dhe baba qe jan akoma më keq.

Po rasti i saj përkonte me një baba te dashur e te fortë dhe nje mama materialiste e frikacake.

Ja puthi foton babit e mbështeti koken ne mermerin akull të ftohtë. Nuk kishte percafimin e tij, ama atë pranë e kishte gjithsesi. Mu aty te zemra saj e copëtuar, por fatkecësisht nuk mund te bënte asgjë per të bijen.

-Shpirti jem! I pëshperiti babait mes lotve e ngasherimave.

Ndenji sa ndenji aty e u cua me ec se mos ndoshta ndonjë shenjë te Zotit e gjente e ndokush ne kët lagje të madhe e ndihmonte.

Kishte pas disa shoqe e shkoi afër shpive te tyre. Se mos kot e shikojn e bela i bëjn nje vend ne shtëpin e tyre, qofte edhe sa per sonte.

U sjell ai shpirt njerit e u peshtjell e askush nuk i doli me i than hajde te ne.

Kur të nxjerr familja  jashtë shpija, cka me prit prej njerëzve?! Po kur je mes katër rrugsh lyp streh me fut koken.

E sa kishte humb shpresat. Sa qielli ju bë bashkë me token e drejt varrezave ishte drejtuar perseri, disa zëra i terhocën vemendjen.

Ishin nje grup djemsh. Gjitha lagjet e kan nje grup te tillë.

-Ajline more. C'lyp ktu?

Kurr nuk kishte denju me fol me djemtë e lagjes e me to pervec "Si ja kalut?! " ose "A u lodht?! " gjë tjetër s'ju kishte thëne.

I shikoi si e trembur e vertet e frikesuan.

-"Si ja kalut?!" Ju tha sa me kalu rradh e të ju bëj te ditur se s'donte te fliste me ato.

-Dhi e zgjeposur e bishtin perpjet.   I tha nje prej djemve aty. - Nalu iher se s'jena tu te hanger.

-Ku te nalet ajo ty o Bes.   Ja kputi djali tjeter per me e nxit qe të bente vertet të ndalet.

-Mua a? Si spo me nalet ajo mua?

E per me pas pak "za" ndër shok ju afrua Ajlines.

Asaj ju peshtiros ky mashkull e përshpejtoi kamt me u largua. Po ai edhe më shume shpejtoi edhe e zuri.

-Ku shkon moj vajz!

-Jam tu ik te nje shoqe e jam per shpejt.  I tha me shpresen se ai kishte do e linte rehat.

-Po ti sa zà te bukur paske!   E asaj i ngjau shume i peshtiros . Si more Zot qen djemt kshu te banalizum ne cenie.

Uli kokën se as në sy nuk donte me shiku e u nis me ecë.

Aj me e lan nuk donte se kishte hallin e shokve mos me dal keq para tyre.

-Ti tash mos me ba me u lodh po nalu se e di se qefi ta ka.
Kush jau paska thën djemve se gjitha femrat jan isoj? Se ndoshta me 2 fjal të bukra ka gënjy nje her dike, nuk është e vertet se të gjitha ashtu genjehen.
Jo drecin, ska se si me qen e vertet. Ajlina ishte dhembull i kundershembullit te tij.

-A kupton shqip? Thash kam me ik shpejt e s'kam kohe. Shnet!   I tha eger se tan ja kishin sjell në maje te hundes tashme e durimi i ishte sheshu me dhéun.

E  vrap shkoi deri ne fund te rruges.

Djali me ik vrap vajzes e kishte per ofendim se më shume kishin me e tall shokt kshtuce se ndjeku më.