☘︎𝘿𝙖𝙨𝙝𝙣𝙞 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙨𝙚☘︎

Pjesa e njezetenante

Tashi historia a tu perqendru ka Klevisa me Trimin meqe Ajlinen e kam lan ne dur te sigurta per pak...

-O Ajlina vet po iku me shikua vajzen e Veres si ka le. Ju paskit ken e un sja kam shiku ala. Si thua me i cua vec kostumin vajzes meqe peshqeshet jau keni la ju. Vec sa me e kujtua dicka.

-Shume bukur. Njashtu ban. Sa mire te ka ra nermen me ja marr kustumin ne Itali.

-Po shyqyr se ishin hapun. Ne Itali dyqanet per fmi i kane hap te parat. Ska se si ndrysh se teshat si vesh sot mas 2 javesh rrezik si bajn ma fmis. A mosha si rriten priher. - Kishte shku me Trimin at dite se vetem sdite ka me u myt e tezja sdilte se kish frike orej virusit. Shyqyr te ai dyqan lejonin me hy 2 persona. Kish qesh me ftyren e Trimit kur i kje dashte me la durt me dizinfektusin e hajt sja prishi Klevises. E forta ishte kur zgjodhi ca me ble. Klevisa insistonte te fustani e Trimi ishte kap pas nje pale paliqetave me disa lule roze neper ta e fanelen poshte roze me po lule. Kto jane tamam. Ca me ba fustanin vajza sa ka le. E kish miratu dhe Klevisa. E kur shkoi me pagu shitsja tan buzeqeshje i kish urua. Klevisa se se dinte italishten kish qesh si ne siklet. Kurse Trimi masi tha Grazie ja futi te qeshmes ma shume dhe ai. Kur u largun Klevisa e pyti se ca tha?!
Na uroi per vajzen. Ishte pergjigj Trimi.
E ti ca i the? Falimners i thash. Se mos e din ajo se une e ti skena vajz. I rash shkurt. E Klevisa kishte qesh e skuq. Turp ishte thell thell. Siklet i zehte ne lkur te mollzave kuqaloshe.

-Mire pra Klevis. Ti shko e shikoje e vet po filloj me ba punt e te dyqani me ke.

E kur u vesh Klevisa me shkua me shikua djalin e Vers si e kishte pas si shoqe...

Vuni re maje makins qepse at faneles si kishte vu ne nje qese te zeze mram per me pas gati per Trimin. E tuj mendu se bela mund te vije kur ajo te jete te Vera shkoi e i tregoi Ajlins.

-Ajlinnnn... Qyrta ta kam lan nje qese te zez te makina qepse. Asht ne ta nje fanel e Trimit si ka pas ne valixhe teme. Bela vjen sot e shtinja me vete mas harro.

-Mire. Pa marak se vjen kur mos te jesh ti ja jap une.

-Mire pra. - E masi doli ne korridor u nise me shkua te Vera.

Shkoi te Vera, s'vanoi shume se e kishte afer.

Ajo kje martua me nje djal te laxhes tyne poashtu. Qysh te vegjel i kishin "fejua" familjart ne djep. Premtua njani-tjetrit. Koht ndryshun ama ata kur u rriten u martun. Deda, burri saj ishte pak si i cmenun. Shume xheloz, plus dhe fanatik i marre. Se lente as me dale jashte kaj here. Bile edhe tash qe kishte lind vajza. Vec se i kishte ngja Veres ma shume sa her pinte shkote ne shpi tuj thane se nuk esht vajza e tij. Fiksimi i tij me lind djal e kishte ba ma zi se ishte. E kur kish shikua vajzen gati gati si te huj e veshtronte. Kishte probleme te randa psikologjike. Por kurr se pranonte aj e as familja e tij. Se pervec grus kerrkush se hante te zezen e jetes me jetua me ta. Kta raste ishin te pakta ama fatkeqsisht Vera e jetonte ket gja.

Tu ece ne at koder syte i shkune dhe te shpija e Trimit. Se ishin si afer me shpine ku ishte martua Vera.

Ne at koder pervec shpise se Trimit e te Dedes, burrit te Vers skishte shoija tjera. Se ishte veni i atill e kodra jo shume e madhe.
E vec kur shikoi Trimin tuj dale prej shpije e tu ike dikahna.

E thirri Klevisa Trimin... Mirboll si me za te madh.

-O Trimm. Trim! - Nuk desht me tepru se skish lezet me thirr tjetrin me te madhe. Kot! Sepse kot e thirri ajo. Meqe e njeh hajt menoi ti bante za.

Ama ai e kishte mjaft te qarte e me sjelljet e tij ai po i thonte. - Mos ma qaj krytin ma.

Ashtu e mori at sjellje ajo. Dhe ashtu e bani dhe ai te ditun te ishte.