☘︎𝘿𝙖𝙨𝙝𝙣𝙞 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙨𝙚☘︎

Pjesa e tridhjete

Ju thashe qe do kete pjese tjeter...
Epo kur e them dicka e maj fjalen🤭...

E masi kur shkoi ne shpi ja tregoi krejt Ajlins gjithcka dhe ajo u pre edhe ma zi. Noshta disa kafsha te ngjashme si kish has ne jeten e saj ju kujtun ne ket gja.

E njashtu dita e tyne kaloi deri kur erdhi darka e ishin ule tu diskutua si cdo nate mas buke. Ku shikonin naj program o naj gja.

E Klevisa e pyti Kastriotin. - A njeh naj vajze ne Malsi me floke te kuqe?

Kastrioti qe si dha dhume ransi tha vetem. - Jo. Jo po floke jeshil. - E ktheu dhe si shaka disi.

-E kam primen. Se isha tu diskutu sot me nje shoqe. E mu desht.

E masi Kastrioti menoi per pak... - Me duket esht nje. Po jo knena esht ma posht. Po ca i duhet shoqes tane? Ajo esht e dalun dursh krejt.

-A ka i prish familjen. Pranaj...

-Edhe e ban ajo... Nje her e kam shiku dhe mos e pafsha ma at surrat. Asht shume varavinga. - E bani dhe ftyren si shemtut.

-Pra sdinke ku mund te gjindet.

-Naten neper rruge ose lokale. - Ja ktheu ne mnyr te pergjithshme.

-Diten e desht shoqja. Sdel naten ajo...

-Pyt Trimin. E kam shiku njat her si e shikova me ta. - E aty Klevisa ngriu. Trimin?! Ideja se ajo femen don me prish dhe jeten e Trimit e bante ma te nervozume. Por ca jete atij? Ai femna sa ma shume do donte mendoi nerkohe bani sikur i peshtirosej ajo ide. Gjithcka esht ne menjen tane Klevis. Trimit jo ajo po kerrkush smund te nderhyj ne mendimet e tij. E noshta pak si dhimbshem i erdhi. Qofte per mire e qoft per keq kerrkush nuk nderhyn ne mendjen e vendimet e Trimit.

Ju kujtua dhe se si e injoroi sot. E i erdhi nje ndjenj e keqe ne stomak. Ju peshtjell...

Por e la at mendim. Se kush se can kryt per mua se caj as une kryt per ta i perseriti vetes.

Ama ajo se dinte se edhe ai e qante kryt per Klevisen. Noshta edhe pak ma shume. Se nuk ishte pak per Trimin me te menu cdo nate para gjumit. E me te vu ne fillim te listes te veni i buzqeshjeve ma te bukura ne bote. Ishte goxha shume por jo mjaftushem.

U rikthy ne realitet ku duhej te gjente kokkuqen.

Mori telefonin e saj... E qoi te mesazhet me Trimin dhe... Ndaloi e ju kthy Kastriotit.

-A pa pyt ti?

-A pa te dhimin durt a?

-Shkruj ti pra Ajline. - E dinte se Trimi e kishte si moter te vogel at e shkoshin mire.

-E kam lan telefonin ne dhome te gjumit. Shkruj more. - Edhe Ajlina. Si me ja ba jeta per inat qe te shkrunte. Ju sjell e tille ngjarja.

E ajo mori telefonin dhe i shkrujti.
Puna ishte se Ajlina kishte shume deshir me i shiku bashk Trimin e Klevisen. Kurse Kastrioti as se mendonte dicka te tille e se kishte problem...

Ciao Trim... A thua e njeh nje vajze me floke te kuqe te gjat si jeton kah ne Malsi... Se po, ku munem me e gjete?

Masi dergoi msg... E la ne tavoline, noshta dhe pa pergjigje mund ta lente.

Kur Trimi kishte lexu mesazhin. Cka si ishte ngatrru ne mene te tij. Ajo kok kuqja ishte helm njerzor. Femen e keqe e menoi mos i ka ra ne qaf Klevises. Se donte kurr qe Klevisa me u ngatrru me vajzat e perdalme te atij veni.

E pranaj direkt e mori ne telefon.

-Qyrtani tash po marr vesh kush esht kjo se a tu marr Trimi.