☘︎𝘿𝙖𝙨𝙝𝙣𝙞 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙨𝙚☘︎

Pjes e njezetegjashte

Ishte tu la ent te lavamani ne guzhine kur Kastrioti kishte hy si ngadale ne dhome e kishte zane nga mrapa Ajlinen e ja rrethoi durt ne bark tu u kujdes qe mos ti prekte durt e saj me shkume.

Ajlina qeshi! Ktheu krytin pak si anash e puthi Kastriotin...

Dhe cka i tha ai asaj?!

-Prap e lage fanelen kur lave ent. Mos e co kaq shume presionin e ujtit moj gru! - Afroi doren te cezmja dhe e mbylli pak e tash ujti skishte nevoj me u sterpike gjithkah per disa ene me u la.

-Ma hjek doren prej barkut se ma ngjit fanela. Se paskem kuptu se kam lag me uje tane barkun. Me marr naj ftohje ishtu.- Ja hjeku durt e Ajlina iku me ndrru fanelen.

Sigurisht qe kur hyni ne dhome e afroi deren tamam e shkoi me marre fanelen ne raft. Ama ku rrite Kastrioti rahat.
Sot skishte as pune e vec me grric Ajlinen ja kishte anda.

Si ata qiftet e sapomartum. Ose jo ata ishin si ata fmijet si sapo lidhen dhe mendojn se do jetojn per jet bashke. Vec se kta ndrysh nga fmijet ne lidhjet e tyre te para, noshta dhe te pafajshme... Kta kishin seriozitetin dhe dashurine shume ma te madhe. Dhe cdo anderr e kishin ba realitet. Nga fmijet merrnin bardhesine e dashurise. Nga femijet e vegjel se ky brez nuk llogaritet ma per pafajsi.

Kur Kastrioti ishte ne korridor tu dashte me shkua ne dhome te Ajlina e ftyra sec i kishte marre nje cehrje te gzume e knacshme kur therret Mira.

Si sju hjek qafe kurr kjo femen more?!

Ktheu krytin me prites e doli te dera.

-He Mira. - Tha indiferent. Ata primen kishin kene te lidhum. Ama ishin nda me mirkupti. Sikur e kerkonin shume djem ket por akoma nuk ishte feju. Madje dhe i thonte shume shpesh Kastriotit qe te kishin nje lidhje mes Mires e Kastriotit. Serish! Akoma... Shume e ulte nga ana e saj ky veprim.

-O Kastriot sa mire si te gjeta ne shpi. Kam dashte me te thane dicka.

-Cka?! - E pa pike problemi filloi me fole. Neper zonat e thella pervec vajzave te urta e te buta si Ajlina e vajzave te forta e krenare si Klevisa qe jane me shumice ne kta zona ka dhe nga ato vajza qe mbahen vetem per ftyr e faqe. Nga ato qe po i lshove dalin dursh. Mira ishte nga ky lloje!

-Kam dashte me te thane se ti e di se une jam perher per ty. Me kupton e?? - Edhe i shkrepi synin. Nese deri itash Kastrioti e kishte vlersu 4 nga 1 deri me 10. Sot e vlersoi minus nje.

Por sa desht me i kthy pergjigje, Ajlina doli prej deres shpis te varanta si ishin ato tuj ba muhabet.

Kishte nigjua gjithcka. E shume keq kje ndje.

Largoi pak si ashper perden e ders e u afrua aty... - Per me tregu sa e dalun dursh je erdhe ktu? - E shikoi shtremt. Nese do dinte me cua njanen vetull edhe do e kish cua per me tregu se ska shanc me u kape me ta.

-Mos u merr ti me ket pune. - Tha pa pike takti. - Kastrioti e din vet. - As marre nuk kishte.

-Mira, ban mire me shkua ne shpi. A spo ma sheh  grun ktu. Si munesh iher me fole njashtu. - E Kastrioti nuk e mohoi Miren prej Ajlins. Perkundrazi prej Ajlins e mohoi pak ne krahasim me cfare pergjigjeje do i jepte asaj.

E Mira iku! Ma sja mbajti!
Ajlina hyni mrena bashke me Kastriotin e nuk poj bashin za njani tjetrit per kurrisen.

-Pasha Zoten i rrehet menja edhe fort njasaj Mire!

Kastrioti e shikonte se si ishte acaru aj damari si kishte ne balle dhe ju afrua tuj qeshe me veten.

-Sa te kem grune une ska femen si me prek. - Filloi ma shume si tu ba shaka.